De ionosfeercorrectie bij afstandmeting naar een buitenaards object 1 fs ft J icht radi°^ 1 JJt -71 door prof. ir. J. C. de Munck, hoogleraar aan de Afdeling der Geodesie van de TH Delft. SUMMARY Ionospheric correction for (pseudo) range measurement to satellites If range- and doppler measurements to a satellite are corrected for the ionospheric range effect by using two radio frequencies, some higher order terms will remain. In this paper these terms are calculated for a simple model of the ionosphere, starting from the refraction theory of Moritz. One of the conclusions is that the earth magnetic effect is not always negligible. 1. Inleiding In een vorig nummer van dit tijdschrift heb ik een stukje geschreven over de (hoek)refractie in de iono- sfeer [1]*), die wel interessant is uit fysisch oogpunt, maar die nauwelijks invloed kan hebben op de geode tische metingen. De correcties voor de looptijd in de ionosfeer zijn echter wel van belang, met name bij metingen met behulp van radiosatellieten (Doppler- satellieten, Global Positioning System") en bij de zeer lange basisinterferometrie („VLBI"). Het looptijdeffect in de ionosfeer kan klein worden ge houden door te werken met een zeer hoge frequentie, terwijl ook een groot deel van het effect kan worden geëlimineerd door te werken met twee frequenties. Er blijft dan nog een resteffect over, waaraan in de litera tuur niet dikwijls aandacht wordt besteed. Iets over dit onderwerp vindt men in [2], [3] en [4], In deze arti kelen wordt echter weinig of geen aandacht besteed aan de invloed van het aardmagnetische veld. In het onderhavige artikel worden voor een bepaald soort eenvoudige ionosfeermodellen analytische for mules afgeleid, waarmee de verschillende resteffec- ten kunnen worden berekend. Omdat de modellen zeer eenvoudig zijn (vooral omdat ze slecht verifieer baar zijn), moeten de uitkomsten worden opgevat als schattingen. De formules kunnen verder worden ge bruikt om de invloed van speciale omstandigheden in de ionosfeer te schatten. 2. Algemene formule voor de looptijdcorrectie in de ionosfeer Moritz geeft in [5] de optische (fase)weglengte s (dat is de faselooptijd gedeeld door de lichtsnelheid in de vrije ruimte, c) in een reeksontwikkeling in machten van een grootheid, die van de orde van grootte is van (n2 1), als n de brekingsindex voorstelt, die een functie is van de plaats in een inhomogeen medium. Ge schreven in een voor ons bruikbare vorm geldt volgens Moritz: s s - - Ss (l-n2)dX - - Is (1-n2)2dX - dX (1) Hierin is: s de optische weglengte tussen begin- en eind punt (zie figuur 1) s de afstand langs een rechte lijn tussen be gin- en eindpunt X, Y, Z cartesische coördinaten met het beginpunt als oorsprong en waarvan de X-as door het eindpunt gaat n de brekingsindex op de X-as en-|§ afgeleiden op de X-as en d Y een coördinaat die samenvalt met de X-as. Figuur 1. De voortplanting van radiogolven in een als homogeen te beschouwen deel van de anisotrope ionosfeer wordt beheerst door een ingewikkelde betrekking, die de (fa- se)brekingsindex n geeft als functie van een aantal para meters. Als de frequentie van de radiogolf voldoende hoog is, dan kan deze z.g. Appleton-Hartree formule meestal worden vervangen door de quasi longitudinale benadering*) (zie bijvoorbeeld [6]), die luidt: r2/f2 Waarin f0 de plasmafrequentie; dat is een grootheid met de dimensie van een frequentie, die (vrijwel) alleen af hangt van het aantal vrije elektronen Ne per m3 (f i 80,5 IMe Hertz2) f de frequentie fL een grootheid met de dimensie van een frequentie, die een maat is voor de component van het aard magnetische veld in de voortplantingsrichting (fL 1 400 000 Hz) en waarin het teken afhangt van de polarisatietoestand van de golf. Als f fL kan bovenstaande vorm worden benaderd door: (2) De nummers 1 t.m. 9 verwijzen naar Literatuur" aan het eind van dit artikel. In het quasi-transversale geval, dat in de buurt van de magne tische evenaar kan optreden, wordt 1 n2 fjj/f2 termen van de orde van grootte van fjjfj;/f4 voor het longitudinale geval. Deze resttermen blijken zeer klein te zijn, zie AsR in tabel 3. NGT GEODESIA 82 429

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1982 | | pagina 6