baar zijn van een grafisch beeldscherm. Kan men daar
van gebruik maken, dan is het mogelijk, na het opgeven
van mutaties, direct te zien wat het effect ervan is.
Werkt men zonder beeldscherm, dan is een werkwijze te
realiseren die ervan uitgaat de mutaties te digitaliseren,
aan te brengen en te controleren door een nieuwe kaar-
tering van rond de nummers geplaatste kaders.
Er is niet gekozen voor een volledig automatische bere
kening van de plaatsen van de nummers, waarbij de
computer ook nagaat of nummers door elkaar worden
geschreven en deze verplaatst naar een gunstiger plaats.
Omdat toch veel nummers dienen te worden verplaatst
gezien de eisen voor de leesbaarheid en de mens visueel
vaak een gunstiger keuze zal kunnen maken dan de
computer, is de beschreven oplossing gekozen.
Pas nadat de plaats van de nummers definitief vaststaat,
worden ze door de tekenmachine in de gebruikerskaart
aangebracht. Dit is niet eerder gedaan met het oog op
besparing op tekenkosten. Fig. 11 geeft een voorbeeld
van het eindprodukt.
Fig. 12a geeft een voorbeeld van de eenvoudigste vorm.
Op de plaats van het centrale punt van kavel of perceel
is een nummer afgebeeld, dat overeenkomt met de bere
kende klasse. Daar het lastig is snel na te gaan waar be
paalde klassen voorkomen, bijvoorbeeld de klassen die
overeenkomen met grotere afstanden of de huisbedrijfs
kavels, is ook een variant gemaakt die de klassen gra
fisch presenteert. Fig. 12b geeft hiervan een voorbeeld.
De klassen 1 t.m. 4 zijn weergegeven als staafjes van
wisselend formaat. Ze zijn onderverdeeld in een aantal
rechthoeken welke overeenkomen met de klasse. Voor
de klassen 5 t.m. 8 is dit systeem onduidelijk. De varië
rende grootte van de staafjes is voor die klassen gehand
haafd en de rechthoekjes zijn vervangen door een num
mer. Flet vervaardigen van kaarten in deze vorm is goed
koop.
Aanmerkelijk kostbaarder is een derde variant, waarbij
de presentatie in kleur geschiedt. Wel is de visuele lees
baarheid duidelijk beter dan de eerder aangegeven va
rianten. Gekozen is voor een werkwijze, waarbij de
Fig. 12. Afstandenkaart: a. cijfervoorstelling van de klassen; b.
voorstelling van de klassen door symbolen.
83
9999 gemeentenummer
10 03 bedrijfsnummer
2 kavelnummer (1 =huiskavel)
Fig. 11. Door de tekenmachine vervaardigde gebruikerskaart.
17. Afstandenkaart en bedrijfskavelkaart
Bij de CIN worden thans standaard twee overzichtskaar
ten geleverd, die informatie geven over een geïnventari
seerd aspect. De eerste is een kaart waarop, na een in
deling in klassen, wordt aangeduid wat de afstand van
een kavel of perceel is tot de bedrijfsgebouwen waarbij
de grond behoort. De tweede geeft in vier klassen weer
de kavels behorende tot de huisbedrijfskavel (hierop lig
gen de bedrijfsgebouwen), de grootste veldbedrijfskavel
en de overige veldbedrijfskavels. Beide kaarten geven
een indruk van de versnippering van de gronden en, in
landinrichtingsprojectverband, de verkavelingsbehoefte
van een gebied. Door inschakeling van de computer is
het eenvoudig te bepalen in welke klasse een kavel of
perceel valt, terwijl men ook eenvoudig klassegrenzen
kan wijzigen en daarmee de klassen beter kan aanpassen
aan gebiedskenmerken. Voor het presenteren in kaart
vorm is een aantal varianten ontworpen.
NGT GEODESIA 84