De werkgroep „Doppler Satellieten
Waarnemingen" van de Rijkscommissie
voor Geodesie*)
- predicted one day's orbit, error less than 100 cm
(RMS).
Naturally, such a set of advanced performances calls for
many fields of applications: geodesy, geophysics, navi
gation, prospection, time transfer, applications to civil
engineering.and probably many others.
7. Conclusions
In a general sense, it is the opinion of many scientists
that the GPS system is called to replace the TRANSIT
system, but military constraints could reduce its efficien
cy for absolute positioning and long baseline determina
tions [Parkinson et al, 1983]. For short baselines, GPS
yields results which are equivalent or are better than
those obtained with terrestrial operations. For absolute
positioning and baselines ranging between 200 and 2 000
km the TRANSIT system is still the best in current use;
the first set of co-ordinates obtained with NOVA is very
promising. But the TRANSIT system is supposed to be
out of operation in 1994.
These considerations leave the possibility or even the
necessity for a third system which is the European
POPSAT proposal. It will have the same capabilities as
GPS but the absolute positioning over longer distances
will be quite better.
The NOVA satellites are a good intermediate step be
tween the end of operation of the TRANSIT satellites
and a first launch of a POPSAT. One may therefore
hope that, in not too far a future, the European project
becomes a reality. Such a satellite has a very extended
field of application. Ideally, a first launch should not be
De activiteiten van de werkgroep ,,Doppler Satellieten
Waarnemingen" zijn voornamelijk geconcentreerd ge
weest op de Doppler satelliet plaatsbepaling, in het bij
zonder de plaatsbepaling met behulp van het Navy Navi
gation Satellite System (NNS System), ook wel
TRANSIT System genoemd.
Het is misschien passend om voor hen die niet dagelijks
met deze plaatsbepalingsmethode in aanraking komen,
enige basisbegrippen in het kort weer op te halen.
Het NNS System bestaat uit vijf a zes satellieten, die op
een hoogte van ongeveer 1 100 km in een polaire, bijna
cirkelvormige, baan om de aarde zijn gebracht. De snel
heid waarmee een satelliet zich verplaatst, is ongeveer
7 km/sec., zodat de omlooptijd circa 107 minuten be-
Inleiding gehouden op 18 september 1984 te Wageningen
tijdens de studiedag „Radiosatellieten plaatsbepaling; een me
thode in de dagelijkse praktijk van de geodeet van morgen?"
80
after 1992. This is to have a common period of observa
tions (TRANSIT - NOVA - POPSAT) aiming to deter
mine the relation between the reference systems used
by these dedicated satellites.
Bibliographie
Boucher, C., P. Paquet, P. Wilson, Final report on the observations
and computations carried out in the Second European Doppler
Campaign. Deutsche Geodatische Kommission Reihe B: Ange-
wandte Geodasie. Heft Nr. 255. 1981.
Bossier, J., The impact of VLBI and GPS on Geodesy, EOS, AGU,
Vol. 64, Nr. 39. 1983.
Claflin, E. S. and G. M. Resch, Water vapour as an error source in
microwave geodetic systems: background and survey of calibration
technique. NASA Conf. Publ. Nr. 2115. 1979.
Dehant, V. and P. Paquet, Modelling of the apparent height varia
tions of a TRANET station. Bulletin Geodesique, Vol. 57, Nr. 4.
1983.
Elgered, G. K., Tropospheric wet path delay measurements. IEEE
Trans., Vol. AP-30, Nr. 3. 1982.
ESA report 4591/80/F/DD/SC, POPSAT system study, final re
port. 1982.
ESA report SEWG, Proposal for an European mission for solid
Earth research from space. 1982.
Hopfield, H. S., Tropospheric effects on electromagnetically meas
ured range: prediction from surface weather data Radio Science
6 (3) 357 - 367. 1971.
Parkinson, B. W. and W. G. Stephen, NAVSTAR: Global Posi
tioning System Ten years later. IEEE, Vol. 71, Nr. 10. 1983.
Saastamoinen, J., Contributions to the theory of atmospheric re
fraction - Bull. Geod. Nr. 105, 106, 107. 1973.
Saint-Etienne, J., Erreur ionospherique residuelle dans les systè-
mes de radiolocalisation spatiale bifrequences. An. Geophysique, t.
37, fasc. 1. 1981.
Usandivaras, J. and P. Paquet, An ORB Doppler program and its
application to European data. Int. Symp. on Satellite Doppler
Positioning, Las Cruces, NM. 1976.
draagt. Oorspronkelijk waren deze satellieten gelijkelijk
over de equator verdeeld, maar door de onvermijdelijke
(kleine) precessie van de baan is deze indeling verstoord.
Dit zal zich geleidelijk aan weer herstellen.
De eerste satellieten waren ontwikkeld voor militaire na
vigatie en werden reeds in 1959 gelanceerd. In 1967 is
het TRANSIT System vrijgegeven voor civiele toepas
singen. De oudere satellieten worden geleidelijk door
nieuwe en meer moderne vervangen. Hun omloopbaan
wordt beter beheerst, zodat de plaatsbepaling aan
nauwkeurigheid wint. Het TRANSIT System zal in ieder
geval tot 1994 zijn diensten blijven bewijzen, dus nog
minstens tien jaar.
Het aantal passages op een standplaats hangt af van de
breedte waarop men zich bevindt. Aan de polen kan
men vijftig bruikbare passages per etmaal verwachten,
aan de equator ongeveer 10.
De voor de plaatsbepaling noodzakelijke gegevens wor
den in de vorm van modulaties op een uitgezonden golf
NGT GEODESIA 85
door dr. ir. P. Richardus, wetenschappelijk hoofdmedewerker aan de Landbouwhoge
school te Wageningen.
SUMMARY
The study group „Doppler Satellite Observations of the National Geodetic Commission"
This is a report of the above mentioned study group. For those of the readers who are not quite familiar
with Doppler Satellite Positioning a short review is given of the basic concepts and the developments
abroad, before the actual activities of the study group are discussed.
