Schranking en koppeling van coördinatenstelsels bij behoud van schaal nederlands geodetisch tijdschrift door ir. L. Schipper, werkzaam bij de directie Landmeetkunde en Kartografie bij de Dienst van het Kadaster en de Openbare Registers te Apeldoorn. SUMMARY S-transformation and fusion of coordinate systems with a scale constraint When two sets of coordinates with only few common points are combined, it may be advantageous to omit the scale difference in the subsequent adjustment. In this case an a priori similarity transformation is performed with only a translation and a rotation, for which the numerical values are computed from the different coordinates of two common points. After that, a least squares adjustment is made with condition equations (first standard problem). In this article the formulas to compute the a priori variance/covariance matrix for this adjustment will be derived. 1. Inleiding Wanneer in de landmeetkunde puntenvelden, ofwel coördinatenstelsels, van beperkte omvang moeten wor den getransformeerd of aan elkaar moeten worden aan gesloten, is er veel voor te zeggen bij deze transformatie geen schaalonbekende in te voeren. Procentueel gezien vermindert het invoeren van schaalonbekenden namelijk de overtalligheid bij het aan elkaar aansluiten van meer dere kleine stelsels met weinig aansluitingspunten, vaak in belangrijke mate. Met name is dit het geval bij meet lijnen, waarbij het aantal aansluitingspunten in het alge meen varieert van twee tot vier. Voorts is de lengte meting in het algemeen zo goed, dat bij stelsels met een diameter van minder dan een kilometer het niet reëel is de schaal onbekend te veronderstellen. Bij coördinaten stelsels die zijn bepaald uit detailmetingen is dit het geval. In dit artikel wordt de afleiding gegeven van de formules voor de transformatie van de covariantiematrix van een stelsel, als dat stelsel zonder wijziging van de schaal wordt aangesloten aan een ander stelsel. Bij deze S- transformatie blijft de schrankingsbasis van het stelsel waarop wordt aangesloten, hetzelfde. Die schrankings basis behoeft bovendien geen deel uit te maken van de aansluitingspunten. Voorts is in dit artikel aangegeven hoe de aansluiting door middel van vereffening plaatsvindt, als er meerdere aansluitingspunten zijn. Uit theoretisch oogpunt is ten slotte nog de afleiding gegeven van de overgang naar een andere schrankingsbasis binnen één stelsel bij be houd van de schaal van het stelsel. Met de beschreven methodiek is het mogelijk de bereke ning van coördinaten van het bij het Kadaster toege paste systeem Detailmeting '76 te verbeteren. Hierbij moet in eerste instantie worden gedacht aan het be trekken van alle nieuwe metingen bij het vereffenings proces. Ook kan de efficiency van het interactief kaarte ren met behulp van een grafisch beeldscherm worden verbeterd. Hierbij moet worden gedacht aan het optima liseren van de foutenopsporing en aan het vermijden van een interactieve herberekening bij het herstellen van fouten. Verder bestaat nog de mogelijkheid oude metingen bij een nieuwe vereffening te betrekken, alsook de moge lijkheid gegeven coördinaten van de aansluitingspunten en van andere gegeven punten te wijzigen door het opstellen van een vervangingsmatrix voor de gegeven coördinaten. Dit kan vooral van belang zijn, als wordt gewerkt met geautomatiseerde coördinatenbestanden die zijn bepaald uit detailmetingen. De vervangings matrix kan zo worden gekozen, dat de standaardcirkels van de gegeven punten dezelfde straal hebben of een straal welke is afgeleid uit precisiegegevens die al in het digitale bestand zijn opgeslagen. Doordat de schran kingsbasis van het stelsel geen deel uitmaakt van de aan sluitingspunten, kunnen aan alle aansluitingspunten cor recties worden toegekend. Dit is niet mogelijk, als de schrankingsbasis wordt bepaald door twee aansluitings punten. 2. Onderlinge aansluiting op één punt en één argu ment Als twee coördinatenstelsels tenminste twee punten ge meenschappelijk hebben, is het mogelijk het ene stelsel te transformeren naar het andere stelsel. Hiertoe wordt eerst een translatie uitgevoerd, waarbij de coördinaten van een punt s in het ene stelsel gelijk worden gemaakt aan de coördinaten van datzelfde punt in het andere stelsel. Omdat wordt verondersteld dat beide stelsels de zelfde schaal hebben, wordt vervolgens het ene stelsel alleen nog over een zodanige hoek 0 gedraaid, dat de argumenten van de verbindingslijn tussen twee gemeen schappelijke punten r en s gelijk worden. Er wordt dus geen schaalcorrectie toegepast. 242 NGT GEODESIA 86

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1986 | | pagina 4