Directeur ir. J. Zijlstra van Heidemij Vastgoeddiensten BV.
vesteringen in vastgoed is goede informatie nodig voor beheer en
onderhoud. Het Hoofd Marketing wist, dat 95% van ons vader
landse volk bij vastgoed slechts denkt aan gebouwen en makelaars.
Wij horen bij die 5%, die de visie heeft: alles met een vaste plaats
ten opzichte van het aardoppervlak, alles wat in kaart is te brengen.
Daar horen bijvoorbeeld ook riolen en straalzenderpaden bij", zo
vervolgde hij.
Heidemij Vastgoeddiensten BV telt ongeveer 300 medewerkers in
vijf produktgroepen: Vastgoedtaxatie, Vastgoedinspectie, Geode
sie, Advies Vastgoedinformatie en Beheer en Grondzaken I rent
meesterskantoor).
Het Hoofd Landmeten en Kartografie, ing. A. C. Zijderveld, was
trots op de recente opdracht van de NAM om ter bepaling van de
bodemdaling door de gaswinning in het noorden 2100 km heen en
terug te waterpassen. Het instrumentarium daarvoor is een selectie
uit de produktiestroom van de fabrikant, en is voorzien van speciale
certificaten.
Interessant leek verder een opdracht voor maatvoering in een
bouwput van de waterkrachtcentrale Maurik. De produktgroep
heeft 30 a 40 (flexibele) meetploegen en is daarmee in de particu
liere dienstverlening één van de grootste. Zeker op de vrije geodeti
sche markt leeft de visie, dat de vereiste informatie bepaalt hoe
nauwkeurig de meting moet zijn. ,,Die is meestal minder dan de
techniek mogelijk maakt. Overdaad schaadt ook hier, vooral finan
cieel", aldus ook dit bedrijf.
Ir. W. M. Bots van de Adviesgroep Vastgoedinformatie deed uit de
doeken, dat ,,ten gevolge van de automatisering de vastgoedinfor
matie bij overheden is toegenomen" en dat leek me fijntjes gezegd.
De mogelijke assistentie begint bij het definiëren van de probleem
stelling. De organisatie is een opvallend probleem-aspect. Ingang
voor de adviezen is de informatiebehoefte. (Als een voorbeeld werd
genoemd, dat binnen het Ministerie van VROM diverse afdelingen
aan dezelfde woningbouwcorporaties dezelfde vastgoedgegevens
vragen.) De gemeente Den Haag wordt geadviseerd, in navolging
van de andere grote steden, over te gaan van analoge op digitale
kaartvervaardiging. Dit specialisme van kartografische vastgoed
informatie werd tijdens de perspresentatie bij Heidemij Vastgoed
diensten BV zelf gedemonstreerd door ing. J. M. van Dam. Op een
interactief grafisch (micro)systeem was men praktisch bezig met
GBKN-vervaardiging.
Landmeten, classificeren, inspecteren en taxeren inventariseren
respectievelijk de locatie, hoedanigheid, kwaliteit en waarde van
vastgoed. Voor gebundelde kennis zal het begrip vastgoedinforma
tie alom terrein winnen. De nieuwe naam van dit veranderde bedrijf
werkt daaraan mee. Adfj dgn Boer
ZEEBURG-EXCURSIE VMDR
35 leden van de Vereniging Meetkundige Dienst Rijkswaterstaat
(VMDR) gingen op 13 april 1987 op excursie naar Amsterdam.
Bezocht werden het informatiecentrum en bouwproject ringweg
oost (AIO) van de Rijkswaterstaat zelf en een rioolwaterzuiverings
inrichting.
Ten oosten van Amsterdam kruist de ringweg in de toekomst het
Amsterdam-Rijnkanaal, het Nieuwe Diep, het IJ-meer en het
Buiten-IJ met de vaargeul naar het IJsselmeer. De nieuwe oever
verbinding kan in twee delen worden gesplitst: een brug over het
IJ-meer, het Nieuwe Diep en het Amsterdam-Rijnkanaal en een
tunnel over het Buiten-IJ, respectievelijk de Zeeburgerbrug en -
tunnel genaamd. Die Zeeburgertunnel wordt pas de vierde auto
tunnel onder het Noordzeekanaal en het IJ, over de vijfde en de
zesde wordt al druk gepraat. Bij de bouw van de tunnel wordt
gebruik gemaakt van twee methoden. Het onderwatergedeelte
wordt afgezonken, de andere delen worden ter plekke gebouwd
binnen stalen damwandkuipen. Op een daarvan werd goed ge
mutst met helmen een kijkje genomen. De tunnelelementen
zullen worden afgezonken op heipalen, die zich (allicht) onder wa
ter bevinden. De opdrachtgever, de Directie Sluizen en Stuwen van
de Rijkswaterstaat, verzocht specialistische assistentie aan de
Meetkundige Dienst voor het inmeten van die geheide palen. Hier
voor is een meetsysteem ontwikkeld met gebruikmaking van de
AGA-Minilir.
Bij de Zeeburgerbrug verbaasden de excursiegangers zich over de
schuif methode. Om misverstanden te voorkomen: dit slaat niet op
de financiering, maar op de techniek. Bij deze methode wordt op
een centrale plaats wekelijks een moot van de betonbrug gebouwd.
Na het storten, verharden en voorspannen van de eerste moot is
deze over z'n eigen lengte (29 meter) over de pijlers in de richting
van z'n definitieve plaats verschoven. Vervolgens is de tweede
moot tegen de eerste aangestort, eraan verbonden en samen met
de eerste moot weer over een mootlengte verschoven. Zo groeit de
brug wekelijks. De totale lengte van dit deel wordt 900 meter en het
kost zo heel wat tijd.
Na een koffietafel in restaurant Dirckshof in Amsterdam-noord
werd nog een bezoek gebracht aan de gemeentelijke Rioolwater
zuiveringsinrichting Oost, die in 1982 in gebruik werd genomen.
Het was interessant om dat één keer gezien en geroken te hebben.
Verdere riooljournalistiek bespaar ik u. De dag was overigens goed
georganiseerd.
Adri den Boer
VERSLAG VAN HET ASPRS/ACSM/AUTOCARTO-
CONGRES TE BALTIMORE
Deze keer (30 maart t.m. 3 april 1987) werd het
ASPRS/ACSM/AutoCarto-congres gehouden in Baltimore
(ASPRS American Society of Photogrammetry and Remote
Sensing, ACSM American Congress of Surveying and Map
ping.) (Ik heb me uit kostenoverweging alleen ingeschreven voor
ASP/ACSM.) Op de tentoonstelling waren alle belangrijke produ
centen van fotogrammetrische instrumenten en van grafische soft
ware aanwezig. Het belangrijkste nieuwtje was m.i. de low cost
analytische plotter van Zeiss, speciaal ontworpen als kaarteerma-
chine. Hoewel de traditionele fotogrammetrie een belangrijk onder
deel van het congres vormde, wordt de invloed van remote sensing
i.e. digitale beeldverwerking steeds groter. Wat verder opviel is, dat
digitale beeldcorrelatie praktisch geen aandacht kreeg, noch bij de
fabrikanten, noch bij de sprekers. Is dit stilte voor de storm??
Fotogrammetrie
Allereerst een overzicht van de nieuwe hardware:
Kern introduceerde zijn DSR11 analyt met een PC/AT. De stan
daard software gaf op de PC de indruk iets sneller te werken dan
op de PDP 11/23. Door de inzet van de PC kan de prijsstelling van
de DSR11 iets goedkoper zijn, maar het is een gelimiteerd systeem.
Het grafische gedeelte van de kaarteersoftware, dat op dezelfde PC
draaide, was ronduit matig van kwaliteit. Het interactief grafische
systeem van Kern, Infocam, ziet er goed uit en biedt prima moge
lijkheden voor het editen van modellen/bladen. Infocam is geba
seerd op een Microvax II, met een hoge resolutie kleurenbuis. Ver
der weinig nieuws van Kern, zelfs de digitale beeldcorrelatoren wa
ren afwezig.
Wild toonde een nieuw analytisch instrument, S9-AP. Wild heeft,
evenals Zeiss, het real time berekenen van de modelposities over
gedragen aan een micro-processor. Dit biedt de mogelijkheid om
een computer aan te sluiten, zonder een real time operating
system. De stuurcomputer is dan ook een Sun-3 draaiend onder
Unix. De digitale data wordt opgeslagen in een relationele databa
se, en is zowel via een IGS als een query taal (SQL) te manipuleren.
De als optie verkrijgbare superimpositie wordt in stereo in het beeld
geprojecteerd, wat m.i. nog door niemand wordt gedaan. Hierdoor
is het mogelijk niet alleen een controle op de X- en Y-coördinaat te
doen, maar ook op de Z-coördinaat. Het beeld was mede door de
60hz refresh frequentie mooi. De analytische plotter zelf is nieuw en
ziet er duur uit. Er was geen prijsinformatie te krijgen. Wild spreekt
zelf van een low cost system, maar ik vermoed dat alleen de supe-
rimpostie, Wild noemt het raster injected verification subsystem
(RIVS), al meer dan f 150.000,— kost.
Zoals in de inleiding vermeld, bracht Zeiss een nieuwe generatie
analytische plotters, waarbij de P3 terecht zeer veel aandacht trok.
192
NGT GEODESIA 87
