u
SSk
Na de oproep in NGT Geodesia 1987, no. 5, p. 191,
kwamen er bij de viering van het 40-jarig bestaan van de
VVL in Elburg reeds enkele reacties binnen. Dank zij het
verdere regionale onderzoek in de archieven van plaatse
lijke bladen in de omgeving van Ede kon het volgende
worden gedistilleerd.
In de twintiger jaren was notaris Dinger een zeer geziene
persoonlijkheid, die vooral was geïnteresseerd in de ge
schiedenis van zijn woonplaats Lunteren. Aangezien er
omstreeks 1915 werkzaamheden werden verricht in ver
band met de driehoeksmeting, is betrokkene waarschijn
lijk geïnspireerd geraakt.
Bij deze meting speelde de kerktoren van Lunteren een
belangrijke rol naast andere punten, zoals de Paaseik
en de Langeberg. Het punt Langeberg was gemarkeerd
door een houten stellage, welke lange tijd het landschap
heeft gedomineerd (fig. 1).
*&-' 5;": -
Fig. 1. Driehoeksmeting te Lunteren 1915.
Met een kaart van Nederland kan men eenvoudig vast
stellen, dat de afstand van Lunteren naar Nieuwer-
schans en Oostburg ongeveer gelijk is, evenals de af
standen van Lunteren naar Vaals en Vlieland. Ook de
grenzen bij Kijkduin en Gronau zijn even ver verwijderd
van Lunteren.
Toch ligt er nog een soort berekening ten grondslag aan
het „Middelpunt van Nederland" en wel door ir. H.
Wichman, voorzitter van de streek-VVV. Deze had uit
overlevering vernomen, dat ten noorden van de Linde
boomberg evenveel Nederlands grondgebied zou liggen,
als ten zuiden van de berg. Hetzelfde zou ook gelden
voor het gebied ten westen en ten oosten hiervan. De
heer Wichman is aan het rekenen geslagen en hij kwam
tot de slotsom, dat de Lindeboomberg nagenoeg in het
midden van Nederland is gelegen en wel in de periode
vóór de inpolderingen van de Zuiderzee. Aardig ge
vonden, maar wetenschappelijk is het allerminst.
Op 31 maart 1956 werd een commissie in het leven ge
roepen, welke zich zou bezighouden met de zonne
wende-stenen (fig. 2), welke waren gelegen op de Linde
boomberg. Deze zwerfkeien waren oorspronkelijk opge
richt door de bewoners en wel zodanig, dat twee stenen
een rechte lijn vormden met de opkomst van de zon op
de langste dag, terwijl de eerste en derde steen een lijn
vormden met de zonsopgang op de kortste dag. Helaas
werden de stenen geroofd en de juiste plaats is niet meer
na te gaan.
Men slaagde er wel in de stenen terug te vinden en wel
als erfversiering bij verschillende huizen in Lunteren. Eén
steen werd teruggegeven en doet nu dienst als het
Middelpunt van Nederland"\ De Stichting „Fiets"
heeft er toen werk van gemaakt om de teruggegeven
.*"0*
Fig. 2. De laatste zwerfkei in 1953.
steen van een inscriptie te voorzien als toeristentrekker-
tje voor Lunteren en voor de fietsliefhebbers in het bij
zonder (fig. 3). Op 16 oktober 1965 vond tenslotte de
plechtige onthulling plaats, waarbij zelfs fietsliefhebbers
uit Amsterdam aanwezig waren. Dat dit gebeuren op
ons nu een beetje overdreven overkomt, moet men zien
in de geest van die tijd. Het binnenlandse toerisme werd
toen erg gestimuleerd, omdat het buitenland door devie-
zengebrek moeilijk bereikbaar was.
Fig. 3. De zwerfkei in beton.
Fig. 4. Topografische kaart 1 25000 11980).
Punt RD.
Middelpunt van Nederland.
328
NGT GEODESIA 87
