chauffeur!). Het was alsof de gluiperigheid van onze
merkwaardige kelner c.q. gastheer gestalte kreeg in zijn
vijf sterren-diner.
Nog nagenietend van deze exquise maaltijd met een
sterk Duitse nasmaak zijn we naar Malbork (Mariën-
burg) gereden. Dat werd een uitermate boeiend bezoek.
We bezochten hier de burcht van de Duitse Orde. Dit
fort had de omvang van een kleine stad, zeer imposant
met zijn uitgebreide fortificaties, poorten, torens, bin
nenplaatsen, enz. De grootsheid en de Poolse trots drin
gen hier pas goed tot je door, te meer wanneer je beseft
dat dit monument volledig is platgebombardeerd tijdens
de laatste wereldoorlog en geheel tot zijn volle glorie is
herrezen. De Poolse bevolking koos voor wederopbouw
van haar vaderlandse cultuurgoed ten koste van haar
toch al zwakke economie.
Vervolgens reden we naar Gdansk, dat we in eerste in
stantie rechts lieten liggen. We werden verwacht in
Reda, ongeveer 20 km noordelijk van de Dreistadt
Gdynia, Sopot en Gdansk. Eenmaal daar gekomen,
werden we wederom gefnuikt door de Poolse manier
van huisnummering, die elke logica moet ontberen. De
huisnummering lijkt volkomen random. Na lang zoeken
en heen en weer rijden vonden we eindelijk het hotel
dat onze Poolse begeleiders voor ons hadden gereser
veerd. Dat hotel was verborgen in één der flatgebou
wen die in Reda zijn neergezet om arbeiders te huis
vesten die aan de bouw werken van de kerncentrale na
bij het verderop liggende Zarnowiec.
Het hotel werd geïnspecteerd en prima bevonden. De
Polen weten hun gasten te ontvangen! 's Avonds zijn
we Gdansk gaan verkennen. Na een uitstekende maal
tijd (nooit geweten dat Poolse kippen zo groot zijn)
volgde een fijne avondwandeling door de oude binnen
stad en haven, waarbij al gauw de Hollandse bouwstijl
ons verraste. Het statige plein van de binnenstad deed
ons denken aan de panden aan de Amsterdamse Prin
sengracht.
Zarnowiec en Sopot
De volgende dag zijn we, ditmaal op tijd, naar Zarno
wiec getogen, naar de in aanbouw zijnde kerncentrale;
de eerste in Polen naar Russisch voorbeeld. Wederom
na enig zoeken (heeft Artur, onze Poolse gids, wel zijn
propedeuse geodesie?) werden we door de hoofdinge
nieur zeer vriendelijk onthaald op aardbeien; hij is ver
antwoordelijk voor de landmeetkundige werkzaam
heden.
Na een inleiding over kernenergie in het algemeen, pro
ject voortgang, organisatie, materieel en instrumenta
rium kregen we een rondleiding. We zagen het hoger
gelegen waterreservoir, dat via buizen met een dia
meter van 8 m turbines aandrijft van de (water
krachtcentrale. Het is de bedoeling dat in tijden van
overproduktie de overtollige energie wordt gebruikt om
water op te pompen, dat later weer stroom kan opwek
ken. De centrale is gelegen aan een meer ten behoeve
van het koelwater. De bouw bevond zich nog in een
aanvangsstadium, daar deze diverse malen was ge
stagneerd wegens politieke omstandigheden.
Na een korte rondwandeling werd ons een zeer modem
waterpasinstrument gedemonstreerd. Dit instrument
beschikt over een omkeerprisma, zodat door middeling
van vier aflezingen (linker- en rechterschaal in stand 1,
daarna idem voor stand 2) een zeer nauwkeurige waar
neming kan worden verkregen, waarbij, en dat is zeer
belangrijk, niet vanuit ,,het midden" behoeft te worden
388
Lakenhal in Kraków bij nacht.
gemeten. Voorts toonde men ons een tamelijk moderne
tachymeter.
De rest van de middag brachten we door in onze bed
den (vroeg opstaan is voor ons ongezond), 's Avonds
zijn we naar Sopot, de beroemde badplaats en het uit
gaanscentrum van de Dreistadt, getogen. We bezoch
ten hier de Molo, ofwel de pier die een eind in zee uit
steekt. Joggend en hossend bezorgden de zeven rood
witte Hollandse mannetjes de verbaasde Polen een ko
misch schouwspel, met de Oostzee op de achtergrond.
Op het terras van een nachtclub hebben we, onder het
genot van charmant en uitdagend geklede Poolse scho
nen en fatsoenlijk Duits bier, een perfect diner ge
nuttigd, waarbij we tot onze spijt nog enige Nederlan
ders ontmoetten, die we later nogmaals zouden zien in
Warschau, kurwa masz! een obscene Poolse
krachtterm).
De rest van de Dreistadt
Na lekker te hebben uitgeslapen, hebben we de middag
besteed aan sightseeing en winkelen, 's Avonds heb
ben we een tour buiten de stad gemaakt, naar de
Westerplatte. Dat is een havenhoofd, waar de eerste
Duitse aanvallen plaatsvonden. Een kleine Poolse een
heid hield hier lang stand tegen de Duitse overmacht.
Het is nu een oorlogsmonument en een marinebasis.
Hierna hebben we Leszek bezocht. Leszek is een Pool
se student architectuur, die Daan heeft ontmoet tijdens
zijn stage in München. Na een hartverwarmend weer
zien (dat we hem van zijn vriendin scheidden, hoorden
we pas later) zijn we een studentendisco binnengeval
len. Hier werden we herkend door een meisje, dat ons
eerder had opgemerkt in Warschau wegens onze sobe
re kledij. Na terugkomst in Reda volgde een spontaan
feestje en er gaan geruchten dat iemand tijdens het
hoogtepunt van deze partij een glas gebroken heeft.
„Waar heb dat nou voor nodig jonges?"
Oliva en Gdynia
Leszek heeft ons Oliva laten zien; dit is een wijk in
Gdansk. We bezochten een prachtige kerk, waar Les
zek architectonisch onderzoek heeft verricht. We heb
ben in deze kerk een kort, maar uiterst interessant,
orgelconcert bijgewoond. Tal van onderdelen, sculptu
ren van het orgel enz., konden bewegen. Een staaltje
muzikale werktuigbouwkunde!
Na een culturele ochtend volgde een militair middagje.
In Gdynia stuitten we op een oorlogsmuseum in de
open lucht. In de haven lagen twee Russische kruisers,
NGT GEODESIA 88
