die deel uitmaken van de Baltische Vloot en die een offi
cieel bezoek brachten aan Polen. We waren dan ook
zeer verheugd, toen de Poolse admiraliteit arriveerde en
met veel vlagvertoon en plechtigheden de erewacht
aan boord van één der oorlogsbodems inspecteerde
onder muziek van de marinekapel op het achterdek. De
officier van de Russische erewacht sloeg in zijn enthou
siasme, bij het acht geven, een relingkabel door met zijn
sabel. Deze actie werd zeer gewaardeerd van Hollandse
zijde en beloond met een Wilhelmus.
Helaas konden we de schepen niet bezoeken. Dat kon
wel bij de Dar Pomorza*), het statige Poolse opleidings
schip van de zeevaartschool. Dit prachtige zeilschip, te
vens museumschip, bood een heerlijke aanblik en de
gelegenheid om een idee te krijgen van de inrichting.
Nadat we de Poolse torpedobootjager „Polskawica" uit
de jaren dertig hadden bewonderd, was het weer ruim
tijd om te gaan happen.
Na een zeer veel voldoening gevend bezoek aan een
restaurant hebben Leszek en Daan pogingen onderno
men om een lekke band te repareren. Dat eindigde in de
aanschaf van een pomp. De anderen hebben zich te
goed gedaan aan een concert van de kapel van de Balti
sche Vloot. Na afloop vond Ruud het verstandig om
een dialoog aan te gaan met de miepjes van het folklo
ristisch ballet. Deze bleken allemaal Lena te heten en uit
Kaliningrad te komen. Ze zouden graag zijn meegegaan
naar de stad, maar tot hunne grote droefenis moesten
zij direct terug naar hun pantserkruiser om te eten en te
slapen. Szkoda! jammer). Hierna volgde een long
distance gesprek met één der diva's van het nabij gele
gen operagebouw. Ondanks de afwezigheid van een si-
multaanvertaling, kwam er toch een enerverend ge
sprek met deze vamp tot stand, die met operavolume
hoog uit het gebouw onze jongens wist te ontroeren.
Terug naar Warschau
Ruim vierhonderd kilometer moest worden afgelegd
van Gdansk, via Torun, naar Warschau. De motor was
nog niet gestart, of het eerste probleem diende zich al
aan: de rechterachterband bleek definitief lek. Een glas
schilfer had zich in het rubber naar binnen gewerkt en
de band liep hoorbaar leeg. Een passende dopsleutel
voor de wielmoeren was helaas niet in het Kohier to
taalpakket meegeleverd. Het kostte heel wat moeite
om het goede gereedschap te regelen.
Het vervolg van de reis naar Warschau verliep zeer
voorspoedig. In Warschau zelf begonnen de problemen
pas goed.
Het studentenhotel bleek vooralsnog onvindbaar. De
juiste straat hadden we vrij snel te pakken. Een twintig
maal op en neer rijden van deze weg leverde echter
weinig meer op dan veel hilariteit (betreffende Ruuds
rijstijl) en de uiteindelijk onvermijdelijke botsing met een
Polski Fiat. Het ging hier slechts om geringe lakschade,
maar de recalcitrante Pool weigerde de schade in der
minne te schikken; hij wilde beslist aangifte doen, en zo
liep de man een dikke tien dollar mis. We hebben nog
enkele malen geprobeerd hem te bereiken; dit bleek on
mogelijk, en we hebben er nooit meer wat van gehoord.
Wat betreft het hotel, bleek het adres verkeerd aan ons
te zijn doorgegeven. Wij geodeten zijn echter niet zo
snel voor één gat te vangen, en zelfs zonder goede
kaart of juist adres zijn we natuurlijk toch gewoon aan
gekomen.
Warschau - Kraków
Het was inmiddels maandag 20 juli 1987. Het kostte
even moeite om te realiseren, dat de officiële Polen-reis
nu was beëindigd. Niet dat we van plan waren de reis
nu radicaal anders te continueren. Vanwege de grote
mobiliteit onzerzijds (de Toyota) en deels vanwege on
volkomenheden in de Poolse planning, was het ons aar
dig gelukt de reis, binnen bepaalde grenzen, naar onze
eigen hand te zetten. Feitelijk veranderde er dus niets.
De ochtend, of althans wat ervan over was, moest een
programmaatje worden afgewerkt van enkele noodza
kelijke handelingen.
Een bezoek aan de bank leverde genoeg geldpapieren
op om weer uitgebreid zwart te gaan wisselen. Daar
waren we inmiddels goed in. Met genoeg zloty's op zak
gingen we de middag Warschau in om ons nog even
helemaal gek te kopen. Het aansluitend geplande be
zoek aan het wapenmuseum ging niet door, want het
was gesloten. In de tuinen van het museum stond ech
ter genoeg WO II speelgoed om een enkeling van ons
geheel uit zijn bol te doen gaan.
Het was laat in de middag, toen het busje voor het
laatst het bordje „Warschau" passeerde. Het was té
laat in de middag, toen we ,,de Zwarte Madonna" van
Czestochowa wilden bezichtigen. Verwoede pogingen
om de geestelijken over te halen de boel nog even te
openen, hadden helaas weinig nut!
Onderweg repareerden we nog even de te hoog af
gestelde koplampen met behulp van karton, dat afkom
stig was van lege Camel-dozen. De lage Fiat Polski's die
om de minuut ons tegemoet kwamen, moeten op z'n
minst aan de invasie van M110's hebben gedacht. Het
was tenslotte véél te laat toen het busje Kraków bin
nenreed. Het was middernacht, en tot acht uur zou
men ons verwachten. De wel aanwezige Polen keken,
verlamd van verbazing, naar het stelletje Nederlanders
voor de deur van hun studentenflat. Uit pure wanhoop
legerden ze ons in een flat, die net werd verbouwd. Be
dwelmd door de acetonlucht en de verfdampen brach
ten we onze eerste nacht door in Kraków.
Kraków heeft een lange geschiedenis, zelfs zo lang dat
de eerste beginselen van deze oude hoofdstad zijn te
rug te vinden in een mengsel van legendes, overleverin
gen en historische feiten. De legende vertelt dat een
Brandenburger Tor gezien vanaf Oost-Berlijn.
389
Dar Pomorza geschenk van Pommeren.
NGT GEODESIA 88
