Tekenzaal van het Kadaster
Terug naar huis
Vlak voor de Kurfürstendamm vonden we een leuk ter
rasje op de HardenbergerstraBe, waar we onder grote
Marlboro-parasols een zeer uitgebreid ontbijt nuttigden
in de ochtendzon, terwijl een frisse uitvoering van de
vier jaargetijden van Vivaldi ons ontwaken veraange
naamde. Daarna reden we richting Reichstag, maar
eerst moest nog even een foto worden gemaakt in
standaard-outfit onder het bord: „Achtung! Sie verlas
sen jetzt West-Berlin". Dit bord staat achter een laag
hekje en is eigenlijk Oostduits grondgebied. De gehele
aktie is op video vastgelegd door een ontzettend bereid
willige Jap. Daarna kochten we aan het loket van het
museum in het Rijksdaggebouw het boek „Fragen an
die Deutsche geschichte", posters en folders van „Ber
lin 750 Jahre". Om half drie verlieten we West-Berlijn
bij Checkpoint Bravo, dat we inmiddels zo goed
kenden.
In het bekende DDR sukkelgangetje reden we tot het al
eerder bezochte restaurant, waar we uit geldgebrek
plaatsnamen tussen de Oostduitsers. Je mag er je
eigen salade opscheppen; het assortiment is beperkt
tot drie of vier koolsoorten.
Toen ging het richting Nederland, waar we om kwart
voor acht aankwamen. We stopten gauw om de grond
te kussen en van het sappige groene gras te grazen.
Om half elf waren we weer thuis in ons eige Delluf.
Afsluiting
Ter ere van Pauls verjaardag op dinsdag 28 juli werd de
James Bondfilm „The Living Daylights" bezocht. Na
tuurlijk droegen we ons Polenpak, compleet met konij
nenbontje. Bij het betreden van de zaal gonsde het. De
zaalchef had veel meegemaakt, maar Bondmutsen,
nee!
door Theo Scheete, redacteur.
SUMMARY
The work in the drawing room of a Dutch Cadastral office
The public in the Netherlands identifies working for the Cadastre either with surveyors using red-white
painted staffs in the terrain or with dull clerks working in 150 years old dusty archives. Talking to these
office people that image turned out to be completely wrong: there are many types of different work
in the office and it appears to be very interesting.
Wie „Kadaster" zegt, denkt al gauw aan de landmeter
die je met zijn rood-witte stokken altijd wel ergens in
het veld aan het werk ziet. „Boeiend en afwisselend",
zegt iedereen die dat met mooi weer aanziet. Dat achter
die rood-wit gestokte landmeter nog een heel leger bin-
nenmensen werkzaam is, is veel minder bekend. „Het
beeld van het Kadaster naar buiten wordt bepaald door
de landmeter", zei Minister Nijpels pas nog; dat is ech
ter niet juist, hebben we gemerkt.
We gingen een dagje op bezoek in Eindhoven, speciaal
om die binnendienst eens mee te maken. Dit is onze er
varing:
's Morgens vroeg melden we ons netjes bij de chef van
die afdeling, Jos Schreurs. Zoals we hadden verwacht,
zorgt hij eerst voor koffie. Tijdens de koffie gaan we
direct van start, want zo'n dag is zo om. We leggen Jos
de vraag voor, die ons zo bezighoudt: „Is het werk bij
de kadastrale binnendienst niet erg saai?" „Saai?
Saai?", zegt hij bijna verontwaardigd, het is hartstikke
boeiend, afwisselend en interessant. Je hebt met veel
problemen te maken. Nee, jongen, dat is helemaal niet
saai". „Ja, als je chef bent", probeer ik even. „Nee,
voor iedereen is het erg boeiend. Voordat ik chef werd,
heb ik van alles gedaan: akteposten verwerken, ruilver
kaveling, hermeting, tekenen, rekenen, noem maar op.
Ik heb het altijd geweldig goed naar mijn zin gehad. Ik
weet zeker, dat dat met 80 a 90 procent van de
mensen hier ook het geval is".
Op dat moment komen twee medewerkers, John en
Iwan, de kamer binnen om werk te bespreken. Samen
met de chef wordt doorgenomen wat er moet gebeu
ren. Zij krijgen beiden een pak. „Het is werk voor de
GBK-B", legt hij uit, „een GBK naar Brabants model!"
„Kijk, dit zijn de opnamen die buiten zijn gemaakt. Na
dat eventuele fouten zijn opgespoord worden ze dus
danig bewerkt, dat ze in de database van de PNEM kun
nen worden opgenomen. Ook op de kaart hebben we
een bijzondere afbeelding. We werken met dikke en
dunne lijnen en de overpijlingen in de huizen laten we
weg". Ter verduidelijking legt Jos zo'n kaart op tafel.
Ook John en Iwan aarzelen geen moment bij de vraag
of dit werk boeiend is. „Hartstikke boeiend", is hun
commentaar.
Jos vindt dat we ook met de mensen uit het archief
moeten praten, omdat daar de klanten worden be
handeld.
We komen terecht bij Jan Geerts. Al meer dan 20 jaar
slijt hij zijn dagen bij het Kadaster, de laatste jaren in het
archief. „Dat moet toch wel erg saai zijn, Jan, hele
dagen in het archief". „Saai? Het is het meest interes
sante werk dat hier te vinden is". We willen dat graag
Hoe boeiend is het leven in dit gebouw
NGT GEODESIA 88
391
