De Vereniging Eigen Huis versus
het; notariaat;
De knuppel in het: hoenderhok
Beweegredenen
Tarieven
door J. H. J. M. Vos, technisch ambtenaar van het Kadaster te Arnhem.
SUMMARY
The Society of house owners versus the Brotherhood of Notary; putting the cat among the pigeons
Instead of co-operating, a Dutch society for house owners called „Vereniging Eigen Huis" and the Brother
hood of Notary are arguing about the prices to be paid for the notary's services, the quality of its work, etc.
The society would rather have the work to be done by „cheaper" personal and so reducing the costs for
transfer of ownership of real estate.
The author of this article tries to show that this is probably no solution for the present problems.
Het notariaat heeft het de afgelopen maanden zwaar
moeten verduren. Was het ene rapport van de Vereniging
Eigen Huis nog maar net gepubliceerd of het andere lag
alweer op tafel voor de volgende aanval. Blijkbaar heeft
het notariaat het „gevreten" bij de Vereniging en voelt zij
zich genoodzaakt publiekelijk tegen het gewaande zere
been te schoppen. Of alle aantijgingen die de Vereniging
Eigen Huis oppert ten aanzien van het notariaat, steek
houdend zijn, wil ik proberen in dit artikel uiteen te zetten.
Allereerst dienen we ons af te vragen wat de beweeg
redenen voor de Vereniging Eigen Huis zouden kunnen
zijn om haar beweringen op een zo ogenschijnlijk wrede
manier aan de man te brengen.
De Vereniging komt op voor de belangen van haar leden
in het bijzonder, door actief diensten aan te bieden voor
alleszins aanvaardbare tarieven. Daarnaast komt zij in
direct op voor haar niet-leden door algemene, voor haar
onaanvaardbare misstanden op het hoogste niveau aan
te kaarten; een consumentenorganisatie ,,pur sang", zou
je zo zeggen.
Wat er nu de reden van is dat zij zo ongenadig hard van
leer trekt tegen het notariaat, is mij niet geheel duidelijk.
Men zou zelfs kunnen stellen, dat zij probeert het nota
riaat onderuit te halen in plaats van met het broederschap
rond de tafel te gaan zitten om over de problemen te pra
ten. Neen, zij kiest de harde weg, de weg van publicitaire
acties. Een ongewone situatie, te meer omdat het notari
aat, evenals de Vereniging, de rechtszekerheid met be
trekking tot transacties op onroerend goed tracht te
bevorderen.
Als consumentenorganisatie is het de taak van de Vereni
ging om de belangen van haar doelgroep te verdedigen.
Echter gaat zij in deze niet te ver, voordat voldoende
overleg met de andere partij is gepleegd?
Zijn het de tarieven die de Vereniging een doorn in het
oog zijn? In het oktobernummer van het verenigings
orgaan ,,de Woonconsument" geeft zij aan, dat het nota
riaat liefst 64% van haar netto-omzet (dit is de omzet na
aftrek van de afdrachten aan het Kadaster) tot de winst
kan rekenen. Een benijdenswaardige positie vergeleken
met bijvoorbeeld de meeste multinationals, die hooguit
tot enkele procenten van deze omzet komen.
Hier maakt de Vereniging echter al een grove fout. Na
tuurlijk kun je je betoog extra kracht bijzetten door dit
soort getallen te publiceren, maar het is wat naïef om te
veronderstellen dat hier niet doorheen geprikt zou wor
den. Zoals mr. Louwman - hoofd van de afdeling Bewa
ring en Juridische Zaken van het Kadaster te Groningen,
tevens hypotheekbewaarder ook reeds opmerkt in zijn
reactie op het geruchtmakende rapport in het december
nummer 1988 van NGT Geodesia, moet de Vereniging
toch kunnen inzien dat zij hiermee slechts het winstper
centage noemt van een van de vele activiteiten van de
notaris. Een dergelijk percentage zou waarschijnlijk ook
kunnen worden genoemd voor enkele zeer rendabele NS-
verbindingslijnen, voor bepaalde activiteiten van de PTT,
enzovoorts. Een nauwkeurige beschouwing van haar
eigen boekhouding zou waarschijnlijk voor een of meer-
162
NGT GEODESIA 89 - 4