Historische grenspaal in Eede herplaatst door Theo Scheele, redacteur. Op 13 maart 1945, toen nog slechts een deel van Nederland was bevrijd van de Duitse gasten, zette Koningin Wilhelmina na vijf jaar oorlog, weer de eerste schreden in Nederland. Dat gebeurde bij de Belgisch-Nederlandse grens in Zeeuws-Vlaanderen bij het plaatsje Eede (bij Aardenburg). Op straat was, nabij grenspaal 348, de grens door een witte meel streep op de weg gemarkeerd. Verf, kalk en krijt was al jaren nergens meer te krijgen. Vermoedelijk heeft de vorstin er toen niet op gelet of de grenspaal wel helemaal op de juiste plaats stond. Dat deden de landmeters van België en Nederland precies 44 jaar later wèl. Op 13 maart 1989 was er weer een uitgebreid en deftig gezelschap naar de bewuste grenspaal gekomen. Onder meer waren daarbij aanwezig: prof. dr. H. A. Balthazar (Gouverneur van de provincie Oost-Vlaanderen), dr. C. Boertien, (Commissaris van de Koningin in de provincie Zeeland), J. F. M. A. J. G. Rotsart de Hertaing (bur gemeester van Maldegem), mr. E. F. Jongmans (burgemeester van Aardenburg) en de redactie van NGT Geodesia; daarnaast natuur lijk een aantal mensen dat het werk moest uitvoeren, en de nodige belangstellenden. Grenspaal 348 Hij was al een poosje niet meer wat hij moest zijn: een mooie hoge puntige gietijzeren arduinkleurige grenspaal van model 1, met aan ene zijde de Nederlandse en aan gene zijde de Vlaamse leeuw. Volgens de uitnodiging van de gemeente Aardenburg is her plaatsing nodig, omdat de oorspronkelijke paal in zeer slechte staat is geraakt. In werkelijkheid: een of andere onverlaat heeft de paal met een auto „total loss" gereden. De paal overleefde twee wereldoorlogen en een ruilverkaveling, maar sneuvelde op weinig heldhaftige wijze onder een vrachtauto. Geschiedenis De grens zoals deze hier tussen Nederland en België bestaat, dateert uit de 80-jarige oorlog. Na de vele veldslagen, met name tussen Philips de Tweede en Maurits, werd West-Zeeuws-Vlaan- deren in 1604 door Maurits bevrijd. In 1610 werd een bestand gesloten en toen ontstond deze grens. Veel later, tijdens de in lijving van België en Nederland bij Frankrijk, verloor zij haar bete kenis, maar in 1815 keerde de grens terug: eerst als provincie grens, later (in 1839 als gevolg van de scheiding tussen België en Nederland) weer als rijksgrens. In 1844 werden de huidige palen gezet. In het scheidingscontract van 19 april 1843 werd vast gesteld, dat het Belgische grondgebied uit acht en het Neder landse uit elf provincies zou bestaan. De internationale meetploeg doet de laatste controle. V.l.n.r. ing. L. Heyboer, knielend J. Callaert, daarnaast geknield J. de Brabander. Het feestelijk uitgedoste gemeentehuis van Aardenburg. \mwm Herinnering aan 1945. Op 8 augustus 1843 werd bij de conventie van Maastricht bepaald hoe de grenzen precies moesten gaan lopen en dat op de grenslijn van beide landen 388 gietijzeren en 356 hardstenen palen zouden worden geplaatst. Omtrent de plaats van grenspaal 348 vermeldt het oude proces-verbaal: ,,Après avoir traversé Ie chemin susdit, la limiet suit, en ligne droit, Ie milieu du fossé longe Ie bord septen trional du chemin dit:Vlotweg" jusqu'a la recontre de la chaussée de Maldegem a Breskens, ou il sera planté une borne (no. 348)". Volgens oud-gemeentesecretaris G. A. C. van Vooren werden de palen toen geplaatst door het leger. De processen-verbaal werden getekend door de legercommandanten van de Nederlandse en Belgische strijdkrachten. Wie mocht denken dat dit in een grimmi ge stemming en onder dreigende bewapening geschiedde, kan troost putten uit de opmerking uit het oude proces-verbaal ,,dat men na afloop van de plaatsing nog enige tijd in gezellige en humo ristische sfeer bijeen bleef". Het duurde ruim honderd jaar eer er weer wat vermeldenswaardigs gebeurde. Rondom de grenspalen werd op een reuze manier gesmokkeld, de palen kregen vele kleuren, van menie-rood tot camouflage-groen, maar dat werd nergens vermeld. In 1955 werd een internationale grenscommissie ingesteld, belast met de vaststelling van de grens tussen de Belgische gemeenten Sint Laureins, Maldegem en Middelburg en de Nederlandse ge meente Aardenburg. In 1956 werd de ligging van de grens vast gesteld in een proces-verbaal. In 1957 en 1958 werd een nieuw akkoord bereikt omtrent het grensverloop tussen de genoemde gemeenten; het gedeelte tussen de palen 348 en 349 bleef toen buiten beschouwing. Op 13 maart 1989 werd paal 348 herplaatst en meetkundig vastge legd 192 NGT GEODESIA 89 - 4

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1989 | | pagina 32