Toepassing in de landinrichting worden opgespoord, die in begin- en/of eindpunt twee keer verwijzen naar hetzelfde lijnadres. Vervolgens wor den de verwijzingen tussen de lijnen zodanig aangepast dat één nieuwe lijn ontstaat. Teksten, respectievelijk oppervlakte-aanduidingen, kun nen worden verplaatst, de tekst kan worden gewijzigd, evenals de richting en de coördinaten van de bijpijling. In dien men is vergeten om aan een oppervlakte-object een oppervlakte-aanduiding toe te kennen, zijn er verschillen de mogelijkheden om deze fout op te sporen. De snelste methode is om alle oppervlakte-objecten binnen een laag te arceren op een grafisch scherm. Oppervlakte-objecten waarvan de aanduiding ontbreekt, worden niet gear ceerd, bovendien wordt een melding gegeven waarin één van de lijnadressen van de omtrek wordt aangegeven. Aldus is het mogelijk om de fout te lokaliseren en te ver beteren. Gegevenspresentatie. Raadplegen van geometrische gegevens FINGIS wordt voor vele doeleinden toegepast. Naast de produktie van conventionele groot- en kleinschalige topo grafische, thematische en hydrografische kaarten wordt het systeem gebruikt in de planologie, voor taxatiedoel einden, leidingenregistratie, inventarisaties van het grondgebruik, kadastrale applicaties, enz. Ten behoeve van de gegevenspresentatie kunnen zo genaamde levels worden opgegeven. Dit zijn verzame lingen van classificaties die de gebruiker in samenhang wil presenteren. De wijze van presentatie kan voor iedere classificatie worden opgenomen in uitvoerbibliotheken voor symbolen, lijnen en vlakken. Het aanmaken en bij houden van deze uitvoerbibliotheken, evenals de defini ëring van de grafische levels, is mogelijk met behulp van de FINGIS-module ,,set up". De mogelijkheden voor ge gevenspresentatie met behulp van de FINGIS-module „plotten" zijn uitgebreid; dit is voor het gevarieerde toe passingsgebied van het systeem ook noodzakelijk. Met name de mogelijkheden om oppervlakte-objecten in com pacte kleuren te arceren met behulp van rasterplotters bieden een basis voor de ontwikkeling van specifieke kaartprodukten met informatie voor iedere rechthebben de in een landinrichtingsproject. Er is een reeks algoritmen beschikbaar voor analyse van geometrische gegevens, zoals profiel- en volumebepa lingen, lengteberekeningen bedoeld als invoer voor kortste route algoritmen, objecttellingen, oppervlaktebe rekeningen, berekeningen van polygon overlays, dus het zoeken en bepalen van verwijzingsstukjes tussen twee of drie lijngroepen in lagen met oppervlakte-objecten, enz. Oppervlakteberekening (analytisch) in de module „inter actief werken" wordt gestart door middel van het aan wijzen van een willekeurig punt binnen het betreffende oppervlakte-object. Vervolgens wordt de dichtstbijzijnde lijn opgespoord en kunnen via de aanwezige verwijzingen snel alle andere lijnen worden opgezocht en dus de coör dinaten die deze lijnen beschrijven. Daarmee kan de om vang van het vlak worden bepaald. Bij het opzoeken van de dichtstbijzijnde lijn wordt handig gebruik gemaakt van de zogenaamde locatie-index. Een database is onderver deeld in bepaalde deelgebieden; ieder deelgebied is uniek gekenmerkt. Voor ieder in de database opgenomen object wordt een bepaalde relatie gelegd met het deelge bied waarin het object is gelegen. Hierdoor kan bij het zoeken naar de dichtstbijzijnde lijn veel tijd worden bespaard. Er is sprake van een grafische toegang; op ieder moment kan snel worden bepaald binnen welk NGT GEODESIA 89 - 6 oppervlakte-object de gebruiker zich bevindt, nadat een willekeurig punt binnen dat oppervlakte-object is aan gewezen. Zoals reeds eerder opgemerkt, kunnen tussen twee of meerdere lagen met oppervlakte-objecten zogenaamde verwijzingsstukjes worden bepaald; dat wil zeggen dat de wijze waarop een oppervlakte-object is samengesteld, wordt berekend uit (delen van) andere oppervlakte objecten. Een dergelijke berekening wordt polygon over lay genoemd en is mogelijk tussen alle lagen met oppervlakte-objecten in een database. Ook deze bereke ning kan met een commando, beschikbaar in de FINGIS- module „interactief werken", worden uitgevoerd; het pro ces kan visueel, dus gebruikersvriendelijk, worden ge volgd, doordat de respectievelijke verwijzingsstukjes wor den ingekleurd. Overigens kan zowel oppervlaktebereke ning als toepassing van de polygon overlay voor bijvoor beeld een omvangrijk gebied met veel oppervlakte objecten ook worden uitgevoerd met de FINGIS-module „utilities", waarmee uitlijstingen kunnen worden gepro duceerd. De mogelijkheden van de topologische editor en de polygon overlay vormen belangrijke hulpmiddelen bij het ontwerpen van toedelingsplannen; de gebruiker kan direct de oppervlakte en de waarde van bijvoorbeeld een kavel controleren, nadat de begrenzing is ontworpen. Definitie van de applicatie De definitie van een applicatie betreft het aangeven van de lagen- en objectgroepenstructuur, het opbouwen van uitvoerbibliotheken en het ontwerpen van gebruikers menu's. Deze definitie kan door de gebruiker van FINGIS worden uitgevoerd. Een toepassing als bijvoorbeeld lei dingenregistratie zal immers een andere structuur heb ben dan een toepassing in de landinrichting. Dit geldt ook voor de opbouw van gebruikersmenu's waarmee com mando's kunnen worden geactiveerd en voor uitvoerbi bliotheken (legendes) ten behoeve van gegevenspresen tatie. De definiëring van een applicatie houdt in feite in, dat aan de instelbare parameters in een aantal bibliothe ken de gewenste waarden worden toegekend. Aldus kunnen wijzigingen in bijvoorbeeld de presentatie van een lijnobject eenvoudig worden ingevoerd, zonder dat de programmatuur behoeft te worden aangepast. Symbo len worden gedefinieerd in coördinaten. inhoud objectgroepnummers lijn tekst symb. punt opp. bebouwing 1 21 61 X overige topografie 2 22 42 62 bijhoudingsmetingen 4 24 64 vakken 5 25 45 65 X 1e schatting 6 26 66 X elementen 7 27 67 X kadelen 8 28 68 X kadelen mutaties 9 29 69 X kavels peildatum 10 30 50 70 X kavels peild. mut. 11 31 71 X kavels bezwaren 1 12 32 72 X kavels bezwaren 2 13 33 73 X kadastrale percelen 14 34 54 74 X Fig. 6. Overzicht van lagen en objectgroepnummers in de landin richtingsapplicatie. 285

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1989 | | pagina 5