conflicten ontstaan tussen boerenfamilies; die conflicten liepen soms hoog op, totdat de kijvende partijen besloten er de rijkslandmeter bij te halen die toevallig te velde was. Er viel altijd een stilte, als hij eraan kwam met zijn meetassistenten. Hij werd binnen genood voor een tas koffie, die dan meteen zijn honorarium was; zo zijn die boeren wel! Hem werd het probleem voorgelegd als ware hij een vrederechter. Natuurlijk wist de land meter allang hoe hij het probleem moest oplossen: ook al waren de stenen verplaatst, hij wist waar diep in de grond die tegel moest zitten met dat gat erin. Maar hij beloofde het kadastrale archief te zullen raadplegen. De dag daarna ging hij bepalen waar die tegel moest zitten en waar dus die grenssteen behoorde te liggen. En als de landmeter het zeker wist, dan haalde hij de boeren erbij, dan goo chelde hij wat met zijn meetinstrumenten en stak hij als een recht vaardige vorst de jalon in de grond, met de woorden: ,,en hier zit hij". En daar behoorde dus ook die grenssteen te zijn. Het was het machtswoord, waar die boeren voor opzij gingen en waar zij zich aan conformeerden, want de rijkslandmeter had gesproken en wat die gesproken had, kon niet anders dan de objectieve waarheid zijn. Zo was hij ook „sociaal" werker te velde, een soort missionaris die stijfkoppen bekeerde, die met notarissen kon omgaan als er sprake was van verjaringen en die niet alle verjaringen goedkeurde, als er kwade trouw in het spel was geweest. Ziet u dié landmeter, die vandaag in brons is gegoten, voor u? Een halfgod toch, in het boerenland. Ik ken er één die tussen Swalmen en Tegelen drie jaar lang met grenscorrecties is bezig geweest en die ontdekte dat de grens dwars door de boerenhoeve liep; dat de keuken op het Duits lag en de beste kamer op het Hollands en die toen de boerenfamilie complimenteerde met het feit, dat zij de Euro pese eenwording zo'n eind vooruit was. Vlakt u die landmeter te velde niet uit, die zijn metingen nog heeft opgehangen aan de Onze Lieve Vrouwen Toren. Het gehele systeem moge verplaatst zijn naar een Europees nulpunt ter hoogte van Parijs, maar dat Onze Lieve Vrouwe-meetwerk is toch óók heel mooi geweest. Proficiat met wat uw Genootschap aan informatieve vindingrijkheid in en rond het 30-jarig geodetisch tijdschrift heeft ontwikkeld. U heeft waarachtig een schemerkelkje verdiend. En als ik dit nog zeggen mag: kent u dat verhaal van het geodetisch congres in ZimbabweDaar kwam een heel bekend kadastraal di recteur uit Roermond bij het avondeten terecht naast een pikzwarte Nigeriaan en hij denkt: „Ik zal toch af en toe maar eens wat tegen die man zeggen". Dus toen de soep doorkwam, zei mijn Roermond- se landmeter tegen die man: „You like soepie, soepie?" en toen de vis doorkwam, zei hij: „You like fisjie, fisjie?". Wat later, na het hoofdgerecht, gaf de voorzitter van het internationaal landmeet kundige congres in Zimbabwe het woord aan professor dr. ir. Otto Lambarene\ toen stond dié pikzwarte Nigeriaan op en hield voor dat congres dé homilie, die men nooit meer vergeet, in perfect „Oxford English". Na afloop kwam hij terug naar de tafel bij mijn Roermonde naar en zei tegen hem: „You like my speechie, speechie?'" Dames en heren, ik dank u wel. Wat gaat de tijd snel, dacht ik nog. Zoals reeds eerder beschreven door een vakgenoot, had ik het idee inderdaad binnen een half jaar een „commercieel denkend" mens te zijn geworden. Dit bracht ook plotseling wat ongeduld in me en ik besefte dat ik op deze wijze nog ongeveer twee weken nodig zou hebben om de expositie te ver kennen. Die tijd was er dus niet. Verder ging ik. Het gangpad zat vol afwisseling: analoog/digitaal, horizontale en ver ticale meting, lengte- en hoekmeting, materialen voor handmatig en geautomatiseerd gebruik, natte en droge metingen, kleur en zwart wit beeldschermen. Variaties van kleine oplossingen als „het nooit meer bijtanken" van schrijfmateriaal tot „total solutions" voor het vervaardigen van kaarten. De standoppervlakte varieerde van 2 m2 tot 150 m2. Sommige exposanten hadden de behoefte om hun appa ratuur onder water uit te stallen. Blijkbaar waren zij nog niet op de hoogte van de praktijkonthullingen van Pierre Huyskens op 11 okto ber tijdens het lustrumborreltje. Tijdens mijn rondgang bleken de MTS-ers die mij nog bekend voor kwamen uit hun stage-periode, allen geschikt werk te hebben gevon den. Blijkbaar is er weer voldoende werk in ons vakgebied; geodesie staat weer volop in de belangstelling. Zozeer zelfs dat inbrekers uit de auto van een van de exposanten een doos folders van zijn bedrijf ontvreemdden, terwijl ze zijn peperdure stereo-installatie onberoerd lieten EXPOSITIE Wie nog mocht twijfelen aan het belang van de landmeetkunde in het algemeen en als onderdeel van vastgoedinformatie in het bijzonder, heeft zich tijdens het afgelopen NGL congres van deze twijfels kunnen ontdoen. Steeds meer blijken de gehouden lezingen in verband te staan met de geëxposeerde technologische ontwikkelingen. Ook blijken steeds meer bedrijven in staat hun diensten dermate op de speciale wensen van de potentiële gebruikers toe te snijden, dat enkelen zelfs hun strooptocht naar relatiegeschenken bewust of onbewust waren ver geten en zich aansloten bij de groepen van mensen die uit pure inte resse of beroepsmatig de stands van de expositie bevolkten. Dat ook informele contacten en dus het sociale aspect van de ten toonstelling mogelijkheden boden om met (ex)collega's en andere bekenden bij te praten, was te zien aan de druk bezochte „pleister plaatsen". Hier werden de verstrekte bonnen verruild voor natura en de nodige conversaties gepleegd. Ook tijdens mijn rondgang door de expositieruimte, ten einde dit ver slag te kunnen maken, bleken de informele contacten minstens de helft van de bestede tijd in beslag te hebben genomen. Nadat ik mij ervan had vergewist dat fotogrammetrie toch een van de goedkoopste en snelste methoden van kaartvervaardiging moest zijn en ik op weg was naar de volgende noviteit, ontmoette ik de man die een half jaar geleden nog mijn chef was. In een kwartier wist hij mij te vertellen wat er in een half jaar bij mijn oude werkgever was ver anderd. 574 NGT GEODESIA 89 - 12

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1989 | | pagina 6