In memoriam Henk
D. Pouw
als Lies wil, maar dat hoort bij demo's, leggen deskun
digen uit. Het ligt niet aan het systeem, want daarover zijn
allen het wel eens: Computer Aided Design is een actief
beleidsinstrument geworden voor het omvangrijke gebied
van de ruimtelijke ordening en de stedebouwkunde.
De droom van Beekmans
Alvorens de glazen kunnen worden geheven, vat Hans
Beekmans (adjunct-directeur DRO) de ontwikkeling sa
men in een korte toekomstvisie.
,,lk droom er weieens van hoe ons werk er over enkele
jaren zal uitzien. Ik stel mij dan voor dat ik op een dag een
architect op bezoek krijg met een tekening, en dan zie ik
mij zo achter mijn bureau zitten: ik druk dan op een knop,
een van de wanden licht op en er verschijnt een kaart van
Amsterdam 1 50 000 (bijgewerkt tot gisteren natuurlijk).
Ik moet in de buurt van de Willem de Zwijgerlaan een
bouwproject gaan beoordelen. Ik zoom in op de plaats
waar het om gaat, rol mijn stoel wat dichterbij (door op
wat knopjes te drukken) en laat de omgeving op schaal
1 500 verschijnen; ook de kabels en leidingen staan er
op. Ik laat het ook nog even driedimensionaal afbeelden
en rijd als het ware in een klein karretje door de straat. In
een paar minuten heb ik mij een beeld gevormd.
De architect komt binnen met zijn schets (in viltstift) onder
de arm en ik zeg: ,,Leg die hier maar even neer". Dat hier
is dan een optische afleesmachine, waarbij het beeld
wordt vertaald en driedimensionaal in mijn wandkaart
verschijnt. De architect, minstens even verbaasd als ik
zelf, kan dan direct het effect zien van zijn werk.
Dat alles is het gevolg van het feit dat wij in 1982 begon
nen met de aanmaak van de digitale kaart. Wij hebben in
middels geleerd digitaal te denken en we hoeven echt
niet meer te twijfelen. Het gebeurt gewoon en we zullen
het niet kunnen tegenhouden."
Directeur ing. H. Blees van Inpark was het met die droom
helemaal eens en wees erop, dat zijn bedrijf beschikbaar
is om bij de realisatie ervan te helpen.
Directeur H. J. de Klerk van Intergraph vond het gewoon
leuk dat anderen het leuk vonden dat het werk gereed
was, maar hij was ook trots op het resultaat. De droom
van de heer Beekmans acht hij dichterbij dan Beekmans
zelf en ook hij bood zijn diensten aan bij de verdere uit
werking van die droom.
Toen was het echt tijd voor de borrel. Er werd een dronk
uitgebracht op de resultaten van de grafische automatise
ring in het algemeen, voor het samenwerkingsverband in
het bijzonder en voor ons tevens de afscheidsdronk van
het bedrijf Inpark.
Met dank aan Inpark en DRO Amsterdam voor het be
schikbaar stellen van de foto's.
februari 1938 februari 1990
Enkele dagen voor zijn 52ste verjaardag verloren wij een goede
vriend en een fantastisch mens. De geodesie verloor met hem één
van de nog overgebleven échte landmeters. Henk Pouw is niet
meer onder ons.
Henk studeerde in 1959 at aan de HTS in Utrecht. Hij leerde het
vak bij de gemeente Amsterdam en de Rijksdriehoeksmeting,
waarna hij als een perfecte waarnemer de tropen inging. Als
medewerker van F. C. de Weger Int. BV werkte hij twee jaar in
Ghana. Toen al bleek wat een bijzonder mens Henk was, als vak
man en als kameraad. Zijn rechtlijnig karakter werd niet altijd
begrepen, maar had je eenmaal zijn vertrouwen, dan kon een
hechte vriendschap groeien.
In 1968 trad hij in dienst bij zijn laatste werkgever, KLM Aerocarto
BV. In alle uithoeken van de wereld heeft Henk zijn vakbekwaam
heid in praktijk gebracht. Wij noemen in willekeurige volgorde
Suriname, Libië, Libanon, Venezuela, Niger, Antillen, Kenya, Abu
Dhabi, Gabon, Oman en Indonesië.
Aerocarto heeft op vele momenten nieuwe technieken geïntrodu
ceerd. Henk was de landmeter die deze technieken operationeel
gestalte gaf: begonnen met astrowaarnemingen, triangulaties en
trilateraties kwam het via kringnetmetingen tot Doppler-satelliet-
plaatsbepaling.
Tijdens al die projecten heeft Henk intens genoten van het werk
en de mensen, zowel collega's als lokale bevolking. Het grote ge
not in het werk was zijn eigen gevoel voor kwaliteit ,,on the job",
een mengeling van theorie en praktijk. En steeds kwam Henk in
aanraking met mensen, die zich tot op heden tot zijn vrienden
kunnen rekenen.
De laatste jaren was Henk meer in Nederland werkzaam: op de
rekenkamer, als systeembeheerder, bij naverkenningen en
GBKN-projecten. Op zijn dakoverstekmeter heeft hij nooit patent
aangevraagd. Het vervulde
Henk met afschuw, dat er
naar zijn standaard steeds
minder „echte landmeters"
in het vak bezig waren. Hij
heeft het vak tot zijn dood
liefgehad.
Henk kreeg in deze periode
meer tijd voor zijn liefhebbe
rijen en bouwde een kamer
van zijn huis in Utrecht om tot
een waar computercentrum.
Zijn licht eigenzinnige bena
dering van de vereffeningstheorie werd daar in praktijk gebracht
door programma's te maken voor veelhoeken, snelliuspunten en
andere insnijdingen op allerlei pocketcomputers en PC's.
Ook is hij Vinkeveen gaan ontwikkelen, een soort eigen project.
Hij kocht een zomerhuisje en een schip. Een echolood was nog
niet gemonteerd, maar daar was wel sprake van. Verleden jaar
sprak de landmeter weer, toen bij de koop van een eiland in de
Vinkeveense plassen het aldaar aanwezige RD-punt de laatste
doorslag gaf.
Veelvuldig voer Henk met zijn schip over de plassen. De laatste
keer werd hem noodlottig. Twee dagen voor zijn verjaardag heb
ben wij, met de familie en vele vrienden en bekenden, afscheid
van hem genomen. Wij hopen dat het voor Monique en Bianca
een troost is te weten dat hun vader door zovelen werd gewaar
deerd, door sommigen als vriend, door anderen als landmeter en
vriend.
Honni soit qui mal y pense.
John W. Koopmans
Lu do C. Herinckx
NGT GEODESIA 90 - 3 129
