- la 5<i7« 547m -89 Blnkkpn n_Q_45m£ 1^75^2 - 9*327= *52 Wegmarkering Aantal meters ononderbroken 7846 Aantal meters onderbroken 23205 Punts-tulrfcen 453.71 Blokken 5895 Pijten 21.45 Verdrijvingurreepen 353 33 Fig. 5. Voorbeeld van een revisietekening wegmarkeringen. Luchtopnamen kunnen in principe drie analoge kaart typen leveren: (ortho)fotokaarten; lijnenkaarten; de combinatie: foto-lijnenkaarten. Naast de traditionele lijnenkaart bood de MD de foto- lijnenkaart op de „Rijkswaterstaatsmarkt" aan als extra produkt (fig. 6). De fotokaart-sec wordt op deze markt om kwalitatieve redenen niet geleverd. ,,Het mag niet ver wacht worden dat een fotokaart (zonder lijnen) de lijnen kaart zat gaan vervangen onder meer omdat er bij hoog teverschillen in het terrein verschillen in plaats op de luchtfoto en dus de fotokaart optreden. Het is dan on mogelijk correcte metrische informatie op deze wijze te verkrijgen. De combinatie van foto- en lijnenkaart komt aan deze bezwaren voor een belangrijk deel tegemoet", aldus de produktfolder van de MD die de metrisch cor recte orthofotokaart niet noemt [18]. Voor het beheer van de droge infrastructuur van lagere orde gebruikt men bij de Rijkswaterstaat dezelfde beheer- kaarten. Sanering van het wegbeheer wordt na jaren lange studie nu doorgezet. Het Rijk raakt daarmee onge veer 3000 km weg kwijt en krijgt er 230 km voor terug van andere beheerders. Bij de overdracht van wegen werd steeds de totale papieren beschrijving van de infra structuur meegeleverd, inclusief de beheerkaarten. Wegen van lagere overheden Bij diverse provincies bestaat een grote variatie in het verzamelen van weggegevens [19]. Bij de meeste provin ciale landmeetkundige diensten of afdelingen maakt men beheerkaarten die grotendeels overeenkomen met die van de Rijkswaterstaat. Ook bij de provincie Noord- Brabant bleek het logistiek niet interessant te zijn de GBKN-B aan te vullen. Daar koos men voor separate opnamen van de te beheren terreinstrook door foto- grammetrische en tachymetermetingen [20]. Bij gemeenten lijkt een grote diversiteit te bestaan in het gebruik van topografische detailinformatie voor wegbe heer. In de grotere steden heeft men al jaren groot schalige raamkaarten van het gehele grondgebied, die ook voor het beheren van de gemeentelijke eigendom men worden gebruikt, onder andere door de wegbe- herende afdelingen. Ook daar wordt „plantopografie" hermeten [21]. Een folder van Gemeentewerken Rotter dam uit 1989 meldt een jaarproduktie van 7000 ,,door computer getekende topografische detailkaarten voor technisch beheer van de boven- en ondergrondse infra structuur". In toenemende mate komen ook voor plattelandsgemeen ten dergelijke kaarten op projectbasis beschikbaar, bij voorbeeld bij rioolaanleg of als (meer dan minimale) ondergrond voor bestemmingsplannen. Ook bij gemeen ten wordt door diverse afdelingen eigen informatie bij getekend op analoge kaarten. ,,Een wijziging in de basis- topografie moet op alle kaarten, zo'n 25 stuks, worden gemuteerd", zo bleek uit het vastgoedinformatieplan Uit hoorn [22]. Een adviserend ingenieursbureau signaleer de dat ook bij een middelgrote gemeente:Louter het uit vergroten van een 1 500-blad naar 1200, wat bijna dagelijks plaatsvond, veroorzaakte ongeveer 3,5 mens jaar tijdsbesteding aan het met een dunne pen overteke- nen van de door de uitvergroting ontstane vette lijnen. Bovendien werd er nog eens 2,5 mensjaar besteed aan het monteren ofwel het plakken en knippen van de kaart- bladen". Gebrekkige flexibiliteit was een belangrijk knel punt [23]. Bij gemeenten kwamen in toenemende mate beheerplannen in gebruik voor budgettering in meer jarenperspectief. Uitgangspunten voor zulke plannen zijn onderhoudshandelingen en -cycli, eenheidsprijzen en in ventarisatie van te onderhouden objecten. Voor het kwan titatieve aspect van dat laatste kan detailtopografie een rol vervullen. Zeker bij wijzigingen in het wegbeeld is detailtopografie noodzakelijk als ondergrond voor bestek tekeningen. Bij de waterschappen lijkt het gebruik van detailtopo grafie even divers als de arealen aan polder- en dijk wegen die ze beheren. Ondanks het bestaan van de door de Rijkswaterstaat vervaardigde rivierkaarten blijkt bij ge subsidieerde projecten als dijkverzwaring toch in nieuwe kaarten te worden geïnvesteerd [24], Gebruik bij vaarwegen Voor het beheer van de natuurlijke hoofdinfrastructuur, de rivieren, worden sinds 1829 door de Rijkswaterstaat rivierkaarten met een geheel eigen inhoud gemaakt. Deze werden eerst gedrukt op schaal 1:10 000 en ver- Fig. 6. Fololijnenkaart. NGT GEODESIA 90-10 441

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1990 | | pagina 17