Neemt u ons niet; kwalijk, meneer Descartes
Technische omgeving
Bij het model met gridcel-koppeling wordt elke gridcel (of
runlengte) voorzien van een verwijzing naar de verzame
ling niet-ruimtelijke attributen. Evenzo worden de niet-
ruimtelijke attributen voorzien van verwijzing naar de
betrokken gridcellen, waardoor ze expliciet aan elkaar
zijn gekoppeld.
De programmatuur is ontwikkeld op basis van het Inter
graph Microstation CAD-pakket op een Interpro 3070 met
16 Mb intern geheugen en een hoge kloksnelheid. Voorts
werd voor de presentatie op het beeldscherm gebruik
gemaakt van het programmapakket IRAS-B en voor de
opbouw van de thematische gegevensbank het SQL-
georiënteerde Informix DBMS.
De scanning van de kadastrale kaart Lunteren A 1 (for
maat 1 m x 0,7 m) is uitgevoerd op een Optronics-scanner
met een resolutie van 200 pixel per cm, waardoor een
gridcel vijf cm in het terrein voorstelt. Het scannen nam
ongeveer vijf minuten in beslag. De werkwijze is erg ge
voelig voor openingen in de lijninformatie op de kaart,
ontstaan door het gebruik van open lijnstijlen (bijvoor
beeld stippellijnen) bij de kaartvervaardiging. Daarom is
op interactieve wijze ongeveer vier uur besteed om lijnen
als een gesloten geheel te maken, alsmede de kernpixels
en de knooppunt-pixels aan te wijzen. Het zoeken van
een entiteit in het bestand volgens de kerncel-structuur
nam gemiddeld drie seconden en maximaal vijftien
seconden in beslag in het prototype.
Tot slot nog iets over de bestandsgrootte: het geometri
sche deel van het vectorbestand voor het betrokken ge
bied nam 250 Kb in beslag; het overeenkomstige bestand
in de gridcel-structuur 2500 Kb en in de kerncel-structuur
720 Kb.
Conclusies
Hoewel het systeem als een prototype is ontwikkeld
waarbij niet de snelheid van het systeem voorop stond,
maar wel de realisatie van de theorie kan worden ge
concludeerd, dat het systeem operationeel is te maken.
Daarvoor is het noodzakelijk na te gaan in welke vorm de
bijhouding kan worden gerealiseerd. Men kan dan een
hybride systeem van vector- en rasterstructuur realiseren
of in het terrein van gemeten objecten converteren van
vectorvorm naar rastervorm.
Voorts zijn voor de toepassing van deze methode geen
CAD-werkstations nodig, maar beeldverwerkingsstations.
Daarop zijn aanvullende commando's nodig voor het uit
voeren van operaties op lijnen.
Het prototype heeft duidelijk gemaakt, dat de methode
werkbaar is en dat bij het gebruik de indruk wordt gewekt
dat men werkt met gegevens die zijn opgeslagen in een
vectorstructuur.
Het grote voordeel van de methode is, dat men de ge
gevensbank kan opbouwen met bestaande kaarten langs
een automatische weg in een zeer korte periode. Zou
men later willen overstappen naar een vectorbestand,
dan kan hetzelfde niet-geometrische deel van de ge
gevensbank worden gebruikt (fig. 3).
Literatuur
1Ingen Housz, F. C., Het gebruik van rastergegevens bij een Vast
goed Informatie Systeem. Afstudeerscriptie Faculteit der Geode
sie, TU Delft, januari 1990.
2. Peuquet, P. J., Raster Processing: An Alternative Approach to
Automated Cartographic Data Handling. American Cartograp
her, Vol. 6, no. 2, 1979 p.129-139.
De westerse maatschappij wordt in hoge mate gekenmerkt door de
cartesiaanse ofwel rationele redeneerwijze. Alles moet logisch, ont-
leedbaar en analyseerbaar zijn. Deze filosofie heeft onmiskenbare
voordelen en ze heeft het voor Europa en het Westen in het alge
meen mogelijk gemaakt om een duidelijk vooraanstaande plaats op
het terrein van de technologie in te nemen. Maar kan deze volledig
verstandelijke benadering ons in staat stellen de ons omringende
levende wereld te begrijpen, met alles wat deze aan irrationeels en
abnormaals omvat?
Het artikel tracht een nieuwe benadering van de studie van de men
selijke en natuurlijke werkelijkheid te beschrijven: de systeemleer,
een methode die meer in termen van samenhangen en systemen
redeneert dan in termen van een kleinste gemene veelvoud. Op de
vooravond van de start van het RAV-avontuur (RAV Reform Amtli-
che Vermessung, vert.) zijn een overdenking van onze methoden en
een nieuwe zienswijze ongetwijfeld heilzaam.
Geachte meneer Descartes
In 1637 heeft u door de uitgave van uwVertoog over de Methode"
een nieuwe manier ontdekt, of althans geformaliseerd, om de ons
omringende wereld waar te nemen. Op het gevaar af te sterk te ver
eenvoudigen, kan men deze manier samenvatten door te zeggen dat
wij door u hebben geleerd de details waar te nemen om het geheel
Vertaling van het artikel „Toutes nos excuses, Monsieur Des
cartes" van Jean-Paul Miserez, verschenen in het meinummer
van het Zwitserse tijdschrift „Vermessung, Photogrammetrie,
Kulturtechnik", door René van der Schans. Het leek ook voor de
Nederlandse landmeters zinvolle stof ter overdenking en discus
sie. Wat Miserez naar voren brengt, is van alle tijden, niet nieuw,
maar het is goed dat af en toe iemand ons weer eens wakker
schudt.
te begrijpen en niets toe te laten wat niet duidelijk is begrepen en
aangetoond.
Uw „Vertoog over de Methode" is gepubliceerd als inleiding tot uw
drie fundamentele verhandelingen, waaronder die, welke u gewijd
heeft aan de meetkunde. U bent het ook, geachte meneer Descartes,
die de analytische meetkunde heeft „uitgevonden". Daarmee willen
we uitdrukken hoeveel ons landmetersberoep aan u te danken heeft;
daarmee geven we ook aan dat we uw boodschap voor honderd pro
cent hebben ontvangen en overgenomen.
Op onze beurt hebben wij, met een methodische instelling als van
een u vererende monnik, de ons omringende wereld uiteengerafeld
om haar te herleiden tot grenspunten en grenzen. En we voelen ons,
zoals een kind dat een wekker uit elkaar haalt om die beter te leren
kennen, soms zeer onthand om alles weer in elkaar te zetten. Het is
waarschijnlijk deze instelling die onze voorgangers uit de vorige
eeuw in staat heeft gesteld ons opmerkelijke kaarten na te laten,
waarop elk grenspunt uiterst nauwgezet is aangegeven, maar waar
bij het totaalbeeld moeilijk te plaatsen is in een meer omvattend
verband.
Het is misschien ook deze cartesiaanse instelling die maakt dat een
zekere professor zich ermee tevreden stelt een goed bestudeerde,
ingewikkelde eenheidsoperatie met duizend of tienduizend te verme
nigvuldigen om tenslotte te verzekeren dat de uitkomst onmogelijk
is.
Door, dank zij uw methode, te kunnen analyseren, is de mens weldra
iri staat de mechanismen van de wereld te begrijpen, maar zal hij ook
de ons omringende schepping nog als een geheel kunnen zien?
Op zoek naar een methode die past bij de moderne
wereld
Onze moderne wereld neemt andere dimensies aan. Dank zij de tele
communicatie worden haar grenzen als het ware oneindig.
NGT GEODESIA 91 - 1
19
