identificatie
object
kaartbeeld
perceelnummer
adres
gebied
perceel
opstal
enkele publiekrechtelijke beperkingen). Deze gemeenten
zien zichzelf als geschikte instantie voor het registreren
van de publiekrechtelijke beperkingen [11], Bij de water
schappen is op korte termijn nog geen uniforme registra
tie mogelijk, maar in de nabije toekomst naar verwachting
wel. Bij de provincies is van systematische registraties
nauwelijks sprake.
Bij het Kadaster is de situatie wat duidelijker sinds de
afronding van de Automatisering van de Kadastrale Re
gistratie (AKR). In AKR is van een aantal publiekrechte
lijke beperkingen een signalering opgenomen, terwijl het
systeem het mogelijk maakt er meer aan toe te voegen.
Het gaat hier om beperkingen waarvan de brondocumen
ten meestal in de openbare registers zijn ingeschreven.
Vermeldenswaard is het onderdeel PAP, waarmee Per
ceel, Adres en Plaatscoördinaten worden gekoppeld.
informatie over rechtstoestand bij het Kadaster.
Een tweede aspect betreft het identificatiegegeven waar
op kan worden geregistreerd. In de brondocumenten
waarin de besluiten tot het opleggen van publiekrechte
lijke beperkingen worden vastgelegd, kan grofweg een
drietal wijzen van aangeven van het werkingsgebied
worden onderscheiden, waarbij dan een bepaalde groep
objecten aansluit (fig. 1).
Als in de brondocumenten de werking van de beperking
op een kaart is aangegeven, blijkt het gebied speciaal in
het kader van deze beperking te zijn afgebakend of blijkt
dit aan te sluiten bij de bestaande gebruiks- of beheers-
situatie. De brondocumenten waarin het kadastrale per
ceelnummer de werking van de beperking aangeeft, be
vatten beperkingen die zich aansluiten bij de eigendoms
situatie. De brondocumenten tenslotte die zich bedienen
van het adres, bevatten veelal beperkingen die zich op
opstallen richten.
Fig. 1.
In het rapport wordt aangegeven dat het perceelnummer
het meest geschikt is als uniforme ingang voor alle pu
bliekrechtelijke beperkingen in het verwijzingssysteem.
Het kaartbeeld is niet geschikt als ingang voor een groot
aantal beperkingen. In dat geval moet op enkele tiental
len kaarten worden nagezocht of een bepaald onroerend
goed binnen één van de op de kaart aangegeven gebie
den valt. Bij een enkele beperking is dit nog mogelijk,
maar bij zestig beperkingen wordt het wel zeer tijdrovend.
Het adres is ook niet geschikt als ingang voor alle be
perkingen, omdat vaak slechts delen van gebouwen en
delen van sommige bouwwerken zijn voorzien van een
adres. De andere bouwwerken en onbebouwde terreinen
zouden dan niet te identificeren zijn. Wanneer een be
perking zich op een opstal richt, kan het adres als tweede
ingang dienen, omdat het adres beter bij het gebruik of
beheer aansluit dan het perceelnummer.
Vooral in dit soort gevallen kan het perceelnummer de in
druk wekken dat een groter deel van het land bedekt is
met publiekrechtelijke beperkingen dan in werkelijkheid.
Het blijkt namelijk mogelijk besluiten met andere identifi
caties (kaart, adres) te voorzien van perceelsaanduidin
gen. Hierbij kan bij de relatie kaart-perceel worden ge
dacht aan het over elkaar leggen van het betreffende
kaartbeeld en de kadastrale kaart (op transparant), beide
op dezelfde schaal uiteraard. Dit is ook mogelijk op meer
geautomatiseerde wijze, vooral wanneer de kaartbeelden
digitaal beschikbaar zijn. Bij de relatie perceel-adres kan
worden gedacht aan PAP en vergelijkbare gemeentelijke
koppelingssystemen.
Voorts wordt in het RAVI-rapport uiteengezet hoe een
registratie inzichtelijk kan worden gemaakt door onder
scheid te maken tussen een verwijzingssysteem en een
brondocumentensysteem
Een verwijzingssysteem kenmerkt zich door een goede
toegankelijkheid, meestal middels verschillende ingan
gen. Daarnaast is slechts een summiere samenvatting
van de relevante informatie opgenomen, aangevuld met
een verwijzing naar het gedetailleerde brondocument. Zo
kan de kadastrale registratie (AKR) worden benaderd via
de sleutels perceelnummer, adres of naam van de ge
rechtigde.
Van de privaatrechtelijke rechtstoestand bevat de AKR
een vrij uitgebreid uittreksel, maar de nu al geregistreer
de publiekrechtelijke beperkingen bestaan vaak alleen uit
het simpel signaleren van de aanwezigheid van de be
treffende beperking. Andere voorbeelden zijn de water
schapslegger en „het gemeentekadaster".
Een brondocumentensysteem bestaat uit de schriftelijke
stukken die een ontstaansvereiste vormden voor het tot
stand komen van het betreffende besluit. Deze bevatten
uiteraard zeer gedetailleerde informatie, maar zijn over
het algemeen slecht toegankelijk. Iedere instantie die een
publiekrechtelijke beperking oplegt, bewaart die docu
menten. Vaak doet zij dit echter chaotischer dan uit de
aard der zaak voortvloeit. In geval van een rudimentair
gemeentelijk brondocumentenbestand kan een burger
die met een specifieke vraag komt, daar vaak niet direct
antwoord op krijgen. Dit kan meestal alleen indirect via
bijvoorbeeld een overzichtskaart of na wat gerommel in
een lade. Een bekend voorbeeld hiervan zijn de openbare
registers, bestaande uit een verzameling akten en andere
relevante stukken. Slechts via de verwijzingen uit de
kadastrale registratie zijn deze registers toegankelijk.
Tenslotte is aangegeven op welke wijze in een registratie
stelsel problemen ten aanzien van bijhouding en opname
van gelede besluiten kunnen worden opgelost. Gelede
besluitvorming wil zeggen dat het beoogde doel wordt
bereikt in een aantal stappen die gepaard gaan met ver
schillende besluiten die elk een zeker rechtsgevolg
kennen.
264
NGT GEODESIA 91 - 6
