Fig. 4. Hoogtelagen verkregen uit het raster/driehoeks-DTM. De
grijswaarde wordt lichter met toenemende hoogte.
De eerste structuur ontstaat bij fotogrammetrische me
ting van rasterpunten en aanvullende lijnen en punten.
Als de methode van „Progressive Sampling (PS)" wordt
toegepast, ontstaat een puntraster met variabele afstand
tussen de punten [4], Een dergelijk raster is afgestemd op
de lokale terreinvorm (fig. 1). Deze methode, die reeds
meerdere jaren in de praktijk wordt toegepast, heeft zich
de laatste tijd verder ontwikkeld tot een algemene me
thode voor interactieve fotogrammetrische opbouw van
digitale terreinmodellen [5]. Een vereiste daarbij is het
gebruik van een analytisch stereo-uitwerkingsinstrument,
voorzien van superimpositie. Hierdoor is het mogelijk om
gelijktijdig met het stereo-fotobeeld de punt- en lijn
vormige informatie te zien [6].
De basisgegevens worden reeds bij het meten door de
superimpositie zichtbaar gemaakt. Zodra de meting voor
een gedeelte van het fotobeeld is afgesloten, wordt de
DTM-structuur opgebouwd en daaruit een hoogtelijnen
patroon afgeleid. Fig. 2 toont de overgang van de punt
en lijninformatie naar de DTM-structuur. Het variabele
raster wordt zoveel mogelijk behouden. De overige pun
ten worden verbonden tot een optimaal driehoeksnet met
Fig. 5. Uit DTM-informatie verkregen schaduwering van een gebied
in de Oostenrijkse Alpen.
inachtneming van de aanwezige lijnen. De rekentijd om te
komen tot de verschillende stappen (fig. 1, 2 en 3) be
draagt gemiddeld slechts enkele seconden. De DTM-
structuur en de hoogtelijnen kunnen middels superimpo
sitie zichtbaar worden gemaakt. Door de superimpositie
van verschillende soorten gegevens wordt het mogelijk
om een verregaande controle uit te voeren op grond van
geometrie en geomorfologie. Fouten en gebreken kun
nen interactief worden hersteld door direct de basis
gegevens te wijzigen of aan te vullen. Correcties zijn
wederom direct zichtbaar in het stereobeeld.
Van groot belang voor de toekomst is het opbouwen van
digitale terreinmodellen op basis van digitale matching-
technieken [7], [8], Op dit moment zijn er echter op dit
gebied nog geen praktische toepassingen door de com
plexiteit van het probleem.
DTM-opbouw en -beheer
De gegevensstructuur voor een DTM moet in staat zijn
om zonder verlies aan kwaliteit de structuur van de
basisgegevens in een oppervlaktemodel om te zetten.
Fig. 6. Kleurgecodeerde representatie van be
paalde hellingsklassen van het gebied
afgebeeld in fig. 5.
NGT GEODESIA 93 - 1
