Meester in beperkingen Scheidsrechter de natuur- en landschapsbeheerders, omdat die daar zorgvuldiger mee zouden omgaan dan de boeren. De natuur zou er onbelemmerd zijn gang kunnen gaan en veel verloren natuurschoon teruggeven. Maar Ramondt had geconstateerd dat al die overgehevelde bloemdijken helemaal geen andere bloemen en planten voortbrengen dan toen ze door de boeren werden beheerd. Is er een valse droom nagestreefd? Notaris J. v.d. Berg ondertekent de akte van toedeling. Okma, want in de beperkingen toont zich de meester. Sluis-Oostburg heeft daarin een voortrekkersrol gespeeld en dus het meesterschap verworven. Van hem kreeg de commissie zeker een acht. Waterschap als natuurbeheerder? Veel positiever over het natuurgebeuren in een RAK was dijkgraaf Almekinders. Het is helemaal niet ondenkbaar dat het waterschap als natuurbeheerder zou optreden, vond hij. Zijn waterschap was daar ook best toe bereid, maar stelde wel enkele voorwaarden: de verspreide natuurgebiedjes moeten dan meer worden geconcen treerd, zodat ze beter kunnen worden beheerd en er moet een behoorlijke vergoeding voor worden verstrekt. Als natuurbeheerder in spe sprak hij alvast vermanend tot de landbouw: als van de natuurbeheerders wordt ver wacht dat zij rekening houden met de landbouw, dan mag ook van de landbouwers worden verwacht dat ze hun percelen niet laten vervuilen en zich houden aan de distelverordening. Vervolgens somde hij enkele voordelen op, die het water schap door deze ruilverkaveling had verkregen: grillige waterlopen zijn recht gemaakt, langs nieuwe wegen zijn fraaie bermsloten gegraven en een groot aantal oude particuliere slootjes is gedempt. Goed, Sluis-Oostburg kent geen bloemdijken, maar wel heeft de commissie spontaan meegewerkt aan de voort- plantingsmogelijkheid van de bedreigde boomkikker. In het uitgevoerde ruilverkavelingsplan, dat deze dag is bezegeld, werd voor de kikkers een zorgvuldig uitgekiend looppad gecreëerd. Die worden nu verondersteld zich te verplaatsen van Cadzand, via Retranchement en Sluis naar Aardenburg en vandaar via de Belgische grens naar Biervliet. Het is goed dat zulke dingen worden onderzocht, maar Ramondt zou het niet vreemd vinden als de beestjes tenslotte gewoon van Cadzand langs de kortste weg via Groede naar Biervliet zouden wandelen, daarbij dank baar gebruik makend van enkele drinkputten die de boeren vrijwillig in stand hebben gehouden. Desondanks heeft de landinrichtingscommissie redelijk voldoening van haar werk, al hebben we vaak met de rug tegen de muur gestaan, besluit Ramondt. Een RAK kent nogal wat beperkingen. Inspecteur ir. H. Okma noemde dat ,,de strikte richtlijnen en voorwaar den" waarbinnen een RAK zich moet afspelen. Beperkte financiële middelen en een goede infrastructuur noemde hij als eerste, maar de verschillende overheden moeten elkaar ook kunnen vinden, daarbij voorzichtig reagerend op de „bloemlezing" over de dijken en de kikkerroutes. Toch is een RAK een goed instrument, dat nu blijkbaar een eigen weg heeft gevonden. Het is niet precies ge worden wat prof. de Haan ooit voorstond, maar het blijkt toch een goede oplossing. Een gebiedskeuze van zo'n 3000 hectare is niet slecht gebleken. Het oorspronkelijke gebied werd daardoor wel opgesplitst in een groot aantal kleine blokjes, elk met zijn eigen commissie en eigen procedure, maar is daardoor beter hanteerbaar. De uit ruilbeperking die daardoor ontstond, is door het werk van de „uitruilcoördinator" goed opgevangen. Er konden veel percelen „over en weer" worden uitgeruild. Zo moet je met je beperkingen leren leven, en dat is goed, vond Automatisering Alle nieuwe informatie werd opgeslagen op schijven, zowel de digitale kaart als de administratie (ARAK). Dit laatste betekent een zeer snelle verwerking van de akte in de AKR. Toch gingen aan die snelle verwerking heel wat handelingen vooraf, zoals bijwerken ARAK-bestand tot peildatum plan van toedeling (inclusief de bezwarenverwerking); koppeling aanbrengen tussen kavelnummers en kadastrale percelen; mutaties verwerken na plan van toedeling; AVN-nummers omzetten naar subjectnummers uit AKR; vervaardigen driedelig objectenbestand (met perceelnum mer, plaatscoördinaten, letters/nummer van de ruit, be bouwingscode e.d., alsmede het objectadres en het kavel bestand; koppeling van bovengenoemde drie bestanden. De realisatie van deze administratieve verwerking kwam tot stand door nauwe samenwerking tussen Middelburg, Apel doorn en Heerlen. Uit de bijgewerkte, omgewerkte en gekoppelde bestanden werd de ruilverkavelingsakte gedestilleerd; de notaris kreeg deze compleet op zijn tafel. De verwerking in AKR had meer voeten in de aarde. Veilig heidshalve werd twee weekenden voor de aktedatum een proefverwerking gedaan. Door omstandigheden kon dit pas één weekend vooraf... en toen ging het niet goed. Een tweede poging slechts twee dagen voor de akte lukte wel, zij het dat daarbij nog heel wat foutmeldingen werden geleverd. Koortsachtige controles haalden de tekortkomingen eruit en zo lukte het dat op maandag 25 januari 1993 bij het Kadaster, zo wel in het administratieve als in het technische deel, de nieuwe situatie was verwerkt. Burgemeester Everaars van Sluis wierp zich op als scheidsrechter tussen de partijen en zette iedereen weer even met beide benen op de grond. Dat het hoofddoel van de landinrichting beperkt bleef tot verbetering van de agrarische bedrijfsvoering, is al jaren achterhaald. Sinds de 70-er jaren heeft men ingezien dat het landelijk gebied veel meer functies kan vervullen, zoals toerisme, natuur, NGT GEODESIA 93 - 3 119

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1993 | | pagina 19