Vaals en een dwaas uit; Delft;
ment ook zeer geschikt wanneer gedurende lange tijd
objecten moeten worden geobserveerd. Dit gebeurt
bijvoorbeeld bij de uitvoering van werken of bij zeer kriti
sche objecten als stuwdammen. Ook het bepalen van de
dikte van wanden in bijvoorbeeld hoogovens en kern
centrales wordt op deze manier opgemeten.
Mogelijkheden in de nabije toekomst
Het onderzoek naar de toepassing van deze soort tachy-
meters is nog lang niet afgerond. Op het programma
staan onder andere:
opmeten van stranden en zandhopen;
deformatiemetingen van gebouwen, vooral in de buurt
van werken;
vormbepalingen, vooral die waarbij elke aanraking
veel invloed heeft op het onderzoeksobject.
Tenslotte
Reflectorloze tachymeters leveren een extra dimensie op
voor het detailmeten. Voor het eerst sinds lange tijd
bestaat hierdoor uitbreiding van de mogelijkheden op het
gebied van detailmeten. De meetmethode doet echter
wel een groter beroep op de oplettendheid en het crea
tieve vermogen van de landmeter in het terrein. Hierop
zullen de fabrikanten moeten inspelen.
De reflectorloze tachymeters leveren een goede bijdrage
aan het verbeteren van de arbeidsomstandigheden, voor
al bij het meten op en langs autosnelwegen. Maar ook
punten op hellingen en andere moeilijk bereikbare plaat
sen worden veel gemakkelijker toegankelijk.
Vooral bij technische metingen komen door toepassing
van reflectorloze tachymeters meer mogelijkheden vrij.
Hiervoor zal echter nog het nodige onderzoek moeten
plaatsvinden.
Literatuur
1. Schrikkema, E., Veiligheidsmaatregelen bij metingen. Geodesia
1973.
2. Meerdink, E. F., Waarnemingsrekening deel en II. Leiden.
3. Jansen, P. H. A. H. en A. Ziogas, Riegl PMS90.
4. Merode, G. J. A. van, Riegl PMS90, De nieuwste one-man show.
Stageverslag.
5. Joolingen, A. H. van, Contactloos landmeten, een nieuwe trend
of een illusie. Rapport intern MD.
6. Joolingen, A. H. van, Metingen op snelwegen. Rapport intern
MD.
7. Vestjens, G. B. J., Clear cone, een analyse. Stageverslag.
8. Wit, L. B. de, ARAN. In: Pt aktueel.
9. Price, W. F. en J. Juren, Lasersurveying. Van Nostrand Reinhold
international.
De plaats op de Vaalserberg waar drie zuilen het Drie
landenpunt markeren, is niet het echte Drielanden
punt, de plek waar Nederland, België en Duitsland
elkaar raken. En het is ook niet het hoogste punt van
Nederland, zoals op een dakvormige steen erbij staat
aangegeven. Een onderzoek van de Meetkundige
Dienst van de Rijkswaterstaat heeft dit aan het licht
gebracht.
Jarenlang hebben toeristen met enig ontzag de plek
bekeken waar de grenzen van Duitsland, België en
Nederland in één punt samenkomen, gemarkeerd
door het overbekende zuilentrio. Ervoor staat een
steen die het hoogste punt van Nederland markeert op
321 meter. Maar zowel het Drielandenpunt, alsook het
hoogste punt van Nederland bevindt zich ergens
anders.
In het Nederlands Geodetisch Tijdschrift Geodesia
(van 1987, red. NGT Geodesia) schrijft J. A. te Pas van
de afdeling NAP van de Meetkundige Dienst van de
Rijkswaterstaat, dat het natuurlijke hoogste punt van
Nederland ongeveer vijftig meter rechts van de drie
zuilen is. ,,En het echte drielandenpunt ligt ergens in
de bossen achter het monumentje", aldus Te Pas.
Het artikel is gebaseerd op recente „tachymetrische"
opnamen van de Vaalserberg. Het hoogste punt is
volgens die berekening ook niet 321 meter, maar
322,4 meter.
In Vaals is men nu van plan de steen die het hoogste
punt van Nederland markeert, te verplaatsen. Wat met
het monumentje voor het Drielandenpunt gebeurt, is
nog niet duidelijk.
(Uit: Limburgs Dagblad, 29 maart 1994)
Burgemeester John van Dijk van Vaals heeft gister
middag de draak gestoken met de ontdekking dat het
hoogste punt van Nederland niet daar ligt waar tot nu
toe werd aangenomen, namelijk bij het Drielanden
punt. „Eén of andere dwaas in Delft heeft dat uit
gerekend. Maar er is niets aan de hand. Die drie
stenen of palen blijven daar gewoon staan, daar komt
niemand met zijn vingers aan. De symbolische waarde
van het Drielandenpunt is voor de bewoners van Vaals
erg groot, daar moet rekening mee gehouden
worden".
Van Dijk zei dit op een bijeenkomst in kasteel Vaals-
broek, tijdens de officiële presentatie van een nieuw
toeristisch bewegwijzeringsproject. De burgemeester
had in zijn toespraak ook het verhogen van de attracti
viteit van het Drielandenpunt opgenomen. Hij kon ech
ter niet om een andere verhoging heen. Namelijk de
ontdekking dat het hoogste punt van Nederland niet
bij het monument van het Drielandenpunt te vinden is,
maar vijftig meter verderop en niet 321,9 meter be
draagt, maar 322,4. De afdeling ANP van de Land
meetkundige Dienst van de Rijkswaterstaat heeft dit
enige tijd geleden vastgesteld.
„Ik ben blij met de publiciteit die Vaals hierdoor krijgt,
maar de procedure staat mij helemaal niet aan. Ik ken
het betreffende rapport van de Rijkswaterstaat niet en
er is ook geen overleg met ons gepleegd. Die steen
waarop staat hoe hoog de Vaalserberg is, blijft waar hij
is. Straks is het hoogste punt te vinden binnen de om
heining van een attractie en wordt ook nog entreegeld
gevraagd om dat punt te mogen bekijken. Dat gaat
dus mooi niet door!"
(Uit: Limburgs Dagblad, 31 maart 1994)
NGT GEODESIA 94 - 5
221
