m
AUSTRALIA
1%^'* k-i.?
«a. 'v..^ pa?
NO LONGER DOWN UNDER
Technische excursies geven beeld van beroeps
uitoefening in de praktijk
Op visite bij een Australische collega:
een buitenkansje
Zo zien Australiërs de wereldkaart.
met gescheiden optrekkende FIG, ISPRS, ICA, IHO, enz.
Hoe kan het dat in de week vóór het FIG-congres een
remote sensing-congres plaatsvond in hetzelfde World
Congres Centre? Tja, de vraag stellen is gemakkelijker
dan hem te beantwoorden, dachten velen in de zaal.
Dr. Jim Ridell (FAO) benadrukte in zijn keynote de af
hankelijkheid van agrarische hervorming van een goede
regeling van grondeigendom/-bezit. Terwijl in het verle
den het voordeel van effectieve grondregistraties werd
gezocht in credietfaciliteit en rechtszekerheid voor de
eigenaar, tegenwoordig gaat het eerder om de mogelijk
heden van grondoverdracht voor de gebruiker. Daarmee
plaatsen grondregistraties zich in het hart van de duur
zame ontwikkeling, zoals die door AGENDA21 (de Rio-
conferentie) wordt gestimuleerd. De geodeten zouden het
zich moeten aantrekken dat zo heeft de FAO vast
gesteld in 100 van de 150 landen met een vorm van
kadaster, de grondregistratie van geen kant marcheert.
Hier en daar werden wenkbrauwen gefronst!
De vice-president van de FIG, Peter Byrne, meende dat
de keynote-sprekers een gevoelige snaar hadden ge
raakt, maar dat anderszijds de FIG „eraan werkt".
Op zichzelf is dit juist. Waar het gaat om samenwerking,
heeft zich op wereldschaal een federatie gevormd, de
„International Union of Surveying and Mapping", waarin
participeren de FIG, IHO, ISPRS en de ICA. Earl James
is er momenteel voorzitter van. Deze samenwerking heeft
de intentie te groeien naar meer!
Dat geodeten zich druk maken over alles wat te maken
heeft met „land policy", „land management" (in a
„broad sense" zegt prof. Henssen er altijd bij, zie NGT
Geodesia 1992 no. 3), en „land administration" is duide
lijk. Dat bleek niet alleen uit het congresprogramma,
maar ook uit de reeks FIG-publikaties met onderwerpen
als „Land Management", „Sustainable Development"
en een uitgave in voorbereiding over de rol van geodeten
in de uitdagingen van AGENDA21Tevens werd een spe
ciale FIG-kadasterverklaring opgesteld, waarin voor het
oog van de wereld de FIG zich committeert aan goede
grondregistratiesystemen, in allerlei samenlevingscul
turen (individuele bezitsvormen, groeps-bezitsvormen,
enz.).
Het is overigens zo meenden verschillende toeschou
wers later in de wandelgangen een bewijs van het
succes van het FIG-bestuur om internationale contacten
aan te knopen, dat zowel nu als in Helsinki (1990) hoge
vertegenwoordigers van FAO, HABITAT en UNEP (het
NGT GEODESIA 94 - 6
UN-milieuprogramma) komen vertellen hoe belangrijk zij
de geodetische activiteiten vinden voor een goede gang
van zaken in de wereld. Om als eenvoudig Nederlands
geodeet je werkzaamheden in wereldperspectief ge
plaatst te zien, geeft zo kunnen de Nederlandse con
gresdeelnemers u verzekeren bepaald inspiratie.
Er waren tal van technische excursies. Als voorbeeld kan
worden genoemd een bezoek aan de Universiteit van
Melbourne, om voorgelicht te worden over de positie van
het geodetisch vakgebied in Australië (en in Zuidoost-
Azië, dat neemt men er en passant bij) en over het vige
rende studieprogramma. In navolging van de Canadezen
spreekt men aldaar ook al over „geomatics" in plaats van
„surveying and mapping". Op dit laatste kickt blijkbaar
niemand meer in die contreien. Opvallend is dat de facul
teit voor haar 300 studenten voorziet in zowel het HBO-
als TU-onderwijs. Er zijn Bsc-programma's en Msc/PhD-
programma's. Hoelang kunnen wij in Nederland nog ge
scheiden optrekken?
Vermeldenswaard was voorts een bezoek aan het „Land
Titles Office" van New South Wales (Dep. Justice), waar
diepgaand werd gesproken over de Australische grond-
registratie, over automatisering, gegevenscommunicatie
en over (het gebrek aan) samenwerking met de National
Survey (de kaartenmakers).
Een andere aardige excursie was georganiseerd door het
Australische „Ministerie van VROM". Deze gaf een uit
stekend beeld van de planologische groei van de stad
Melbourne. Duidelijk werd ingegaan op de ontwikkeling
van Melbourne gedurende de afgelopen 150 jaar en hoe
de stad kon groeien van slechts 10 000 inwoners in 1840
tot meer dan 3 000 000 in 1994.
Dit zijn slechts een paar voorbeelden uit het programma
van enkele tientallen mogelijkheden.
Een bijzondere gebeurtenis was de „home hospitality":
Australische collega's stelden hun huis open voor een
gezellige avond. Veel congresdeelnemers maakten daar
van gebruik. Het is natuurlijk een buitenkansje om in de
huiselijke sfeer te verblijven. Zo kwam de NVG-voorzitter
met enkele collega's uit Frankrijk, Nieuw Caledonië,
Maleisië en Duitsland terecht bij Don en Biddy Valentine
in Melbournes voorstad Wheelers Hill. Tal van landseigen
wetenswaardigheden werden uitgewisseld. Het werd een
genoeglijke avond, temeer daar Don tevens eigenaar was
van een wijngaard in de buurt!
Bestuursorganen FIG zetten koers uit naar de
toekomst
Tijdens de FIG-congressen vonden verscheidene zittin
gen plaats van de bestuursorganen van de FIG, namelijk
het „Permanent Committee" en de „General Assembly".
Vermeldenswaard is dat er 8 nieuwe leden toetraden tot
de FIG (Nepal, Griekenland, Kroatië, Ierland, Oekraïne,
Vietnam, Filippijnen, Malta) en dat Oman toetrad als cor
respondent. Er zijn dus inmiddels 64 landen lid van de
FIG, en 16 landen correspondent.
De 9 technisch wetenschappelijke commissies kregen
nieuwe leiders:
279
