Die samenwerking dateert niet van vandaag of gisteren.
Al in 1988 heeft directeur Dick van de Velde de eerste
contacten gelegd toen hij Polen bezocht. Daaruit vloeide
eerst een opleiding van het personeel voort en later een
volledige participatie. Het bleef trouwens niet bij Szczecin
alleen, ook in het zuiden van Polen in de plaats Zory bij
Katowice is een gemeenschappelijk bedrijf gevestigd en
het zou me niet verbazen als er in het uiterste oosten van
Polen ook nog één tevoorschijn zou komen.
Toen de samenwerking eenmaal een feit was, kwamen
de Poolse medewerkers naar Nederland om te leren hoe
ze met de Nederlandse systemen moesten omgaan. Ze
maakten zich de kennis van de geautomatiseerde syste
men snel eigen en wisten daarmee in Polen een voor
sprong te bereiken op de collegabedrijven. Dat wierp zijn
vruchten af: het oorspronkelijke kantoor, gevestigd op
een klein zolderkamertje, werd al gauw verplaatst naar
een comfortabeler onderkomen met een goed aanzien
waarin het zeer prettig werken is.
De inrichting is efficiënt en licht; de werkruimte is ver
deeld in vier werkplekken waar een strak programma
wordt afgewerkt. De begeleiding vanuit Nederland is nog
steeds welkom en nodig; zodra we binnenkomen wordt
Ko geattaqueerd om een probleem op te lossen. Hij is er
De buitendienst is ook goed toegerust.
een poos mee onder de pannen. Ondertussen zien we
hoe Bozena tachymetrische opnamen uitwerkt op de PC,
en de nodige berekeningen uitvoert. Omdat het eind
resultaat op een analoge kaart moet worden verwerkt,
moet het laatste deel met de hand geschieden. Ze be
rekent van alle knikpunten de coördinaten, die dan met
de hand worden ingekarteerd.
Dorota is bezig een kadastrale kaart te digitaliseren en
Robert werkt met dg DIALOG een heel nieuw project uit.
Dit laatste systeem wordt door drie ploegen bemand,
want Zenit heeft een 24 uurs werkritme: elke 8 uur een
nieuwe ploeg. Computers zijn duur in Polen en op deze
manier heb je maar een derde nodig.
De buitendienstploegen hebben in het kantoor ook een
eigen kamer, maar die was leeg, de landmeters waren
aan het werk. Ook buiten is de apparatuur nog schaars,
slechts één Wild TC 1600 is in gebruik, en buiten kun je
moeilijk een drieploegensysteem invoeren. Maar er zijn
ook nog wat oudere tachymeters in gebruik, zodat er toch
heel wat werk kan worden verzet.
Hoe verder?
Terug in het hotel lopen we Dick van de Velde tegen het
lijf. Hij komt daar vaak, want dochterbedrijven kun je, net
als echte dochters, niet vanaf een grote afstand bege-
NGT GEODESIA 94 - 9
Ook het survey centre moest met dg DIALOG aan de slag.
leiden. Hij is redelijk tevreden, maar er zijn natuurlijk altijd
wel problemen op te lossen. Na de opleiding van de
medewerkers zijn er PC's en programmatuur heen ge-
türacht en onlangs nog een paar buitendienst-busjes. De
hoop is gerechtvaardigd dat Zenit met de Nederlandse
hulp het hoofd boven water zal kunnen houden, want die
zeventig geodetische bedrijven zullen in de nabije toe
komst zeker niet allemaal de eindstreep halen.
De volgende dag moest Dick naar Zory en het zou me niet
verbazen als er ook nog andere activiteiten in Polen
moesten worden ondernomen of nieuwe contacten ge
legd, want ondernemend zijn de heren van de Geogroep
wel, hetgeen mag blijken uit hetgeen tot hiertoe tot stand
is gebracht. In Polen kun je niet morgen ineens in de
markt springen om tegelijk veel geld te verdienen, al
zouden sommigen dat graag willen. Dat moet je eer
gisteren al hebben gedaan.
De volgende morgen aanvaarden we de terugreis, geheel
volgens het eerder genoemde schema. Bij de grens staan
de kabouters nog allemaal keurig op een rij. Eén van hen
lijkt wat groter dan de andere, zeker de hoofdkabouter.
Het zou Pitrowski kunnen zijn.
We hebben weer tien uur de tijd om na te denken over het
veranderende Polen en de vraag wat er te halen zou zijn.
Zeker weten doe ik het natuurlijk niet, want ik heb maar
zo'n klein stukje van Polen gezien en heel kort, maar ik
denk dat er voorlopig alleen wat te brengen is. En dat is
aan de Polen goed besteed, op weg ja, waarheen?
Nog steeds in het gelid.
383
