Grensverleggende geodesie Inleiding door mr. ir. J. C. Anneveld, ir. R. J. G. A. Kroon, ir. P. A. G. Lohmann. De drie auteurs zijn in de jaren tachtig afgestudeerd aan de toenmalige Afdeling der Geodesie van de Technische Hogeschool Delft. Zij zijn alle drie ais geodeet werkzaam op zeer verschillende onderdelen van het vakgebied. In hun dagelijks werk hebben zij veel profijt van de breedte van de geodetische opleiding. Aangezien zij zich zorgen maken over hoe de opleiding zich ontwikkelt, hebben zij dit artikel op persoonlijke titel geschreven. SUMMARY Geodesy on new grounds The geodetic community seems to be unable to convince the potential market of its opportunities. In particular geodetic faculties are responsible for the improvement of the vague image of the geodesist. The authors, active in very different geodetic fields, advocate that in order to break through the crisis, geodetic faculties have to maintain a broad curriculum, while adapting it continuously to the needs of the market. Creativity combined with entrepreneurship should be teached as a basic attitude. Keywords: education, opinion. Trefwoorden: onderwijs, opinie. Sinds jaar en dag lijken geodeten regelmatig collectief een mysterieuze ziekte op te doen. Deze ziekte verspreidt zich met succes onder de populatie der geodeten en is zeer besmettelijk. Zodra een geodeet die eraan lijdt, er met andere geodeten over gaat praten, slaat de ziekte al snel over. Dat iemand aan de ziekte lijdt, is voor een bui tenstaander al snel waarneembaar. Een geïnfecteerde geodeet verliest al zijn zelfvertrouwen en vraagt zich bij voorbeeld af wat het nut is van geodesie, waarom hij of zij het vak heeft aangeleerd en of het nog toekomst heeft. Gelukkig vormen geodeten een hechte populatie, die zich kenmerkt door een groepsgedrag. Hierdoor worden geïn- fecteerden binnen de groep goed opgevangen. Tot op heden heeft men nog geen goed werkende medicijnen kunnen ontwikkelen om de ziekte een halt toe te roepen. In eerste instantie zocht men zijn heil in het opstarten van groepsdynamische processen binnen de eigen groep. Symposia, commissies en enquêtes moesten duidelijk maken wat de ziekte precies inhield en hoe men goede medicijnen kon ontwikkelen. Dit had een negatief resul taat. In plaats van een vermindering van het aantal geïn- fecteerden trad juist een vermeerdering op. De besmette lijkheidsgraad van de ziekte was helaas onderschat. Vervolgens werd de crisis van de geodeten naar buiten gebracht. Het NGL/NVF/KvRS-symposium Schuivende Panelen" van 10 juni 1994 gaf boeiende voordrachten van niet-geodeten, die op een verfrissende wijze keken naar de inhoud van het geodetisch vakgebied. Op het symposium bleken enkele geïnfecteerden de eerste teke nen van genezing te vertonen. Zij reageerden in de trant van ,,Er zijn inderdaad nieuwe uitdagingen voor de geo deet" of „Wat een grote en diverse markt is weggelegd voor de geodeet". Helaas waren er ook aanwezigen die er slecht aan toe bleken. Zij reageerden met opmer kingen als „Enkele sprekers zijn geen geodeten en wat weten die nu van het vakgebied?" en „Waar maken we ons druk over, net als altijd volgt de markt ons wel". De auteurs van dit artikel zijn ieder meer of minder geïn fecteerd geweest door de ziekte. Inmiddels volledig genezen presenteren zij in dit artikel een visie hoe geodesie een maat schappelijk en technisch door velen gewaardeerd kansrijk vak gebied kan blijven. Huidige situatie De Nederlandse Commissie voor Geodesie (NCG) heeft eind 1992 een subcommissie ingesteld. Deze subcom missie kreeg als opdracht om op strategisch niveau een coherente visie te ontwikkelen op de organisatie, de produkten, de markten en de toekomst van de geodesie in Nederland. Inmiddels circuleren in beperkte kring de eerste concept-stukken van dit Nationaal Geodetisch Plan (NGP) en heeft een aantal discussiebijeenkomsten over de inhoud van de stukken plaatsgevonden. Ook de Geodesia-lezer heeft hiervan kennis kunnen nemen. 470 NGT GEODESIA 94-11

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1994 | | pagina 14