National Spatial Data Infrastructure (NSDI)
Van een ongestructureerd idee naar een uitdagend concept
Waarom NSDI
Niemand heeft de leiding
NSDI en politiek
469
NGT GEODESIA
1995-10
Van 7 tot 10 mei 1995 werd in Washington DC het
Nationaal Geo Data Forum gehouden. Tijdens dit forum
werden de ontwikkeling en het gebruik van de NSDI in de
Verenigde Staten geëvalueerd. In 1993 stonden de deel
nemers van het eerste data-forum nog zeer wantrouwend
en kritisch ten opzichte van de NSDI. De NSDI werd
als een onduidelijk en ongestructureerd idee gezien,
gelanceerd door federale ambtenaren. Bij het forum van
1995 is dit wantrouwen verdwenen en worden nut en
noodzaak van de NSDI breed onderschreven. Veel
bijdragen van deelnemers aan het forum geven blijk van de
stimulans en de uitdaging die uitgaan van dit concept.
Alle deelnemers voelen zich een „knooppunt" in de
National Spatial Data Infrastructure.
In dit artikel wordt een impressie ge
geven van het Geo Data Forum 1995,
dat deels tot stand is gekomen dank zij
de open gesprekken die ik op en rond
het forum heb gevoerd met collega's uit
België, Canada, Amerikaanse staten en
leden van het bureau van de Federal
Geographic Data Committee (FGDC).
De Ravi brengt binnenkort een dis
cussienota uit, die handelt over de Geo
Informatie Infrastructuur in Nederland.
In april 1994 heeft president Clinton een
presidentiële order uitgevaardigd waarin
het FGDC de opdracht krijgt een NSDI
te ontwikkelen. De doelstelling van de
NSDI is het openleggen en toegankelijk
maken van Amerika's geo-informatie
om tot betere en integrale besluit
vorming te komen, om dubbel werk te
voorkomen en daarmee kosten te be
sparen en om de serviceverlening aan de
burger te vergroten. Als belangrijkste
acties noemt de „Clinton Order":
produceren van een data-raamwerk;
dit zijn verzamelingen van basisregis
traties die van vitaal belang zijn voor
de samenleving;
ontwikkelen, stimuleren en gebrui
ken van standaarden voor de uitwis
seling van geografische informatie en
meta-gegevens;
opzetten van een „clearinghouse",
een elektronisch meta-informatie-
systeem voor geografische gegevens
verzamelingen.
Federale instanties mogen geen geld uit
geven voor de inwinning van nieuwe
geo-informatie alvorens aan de hand van
het clearinghouse is aangetoond dat deze
gegevensverzameling nog niet bestaat.
drs. J. Berends,
adjunct-secretaris
Ravi,
overlegorgaan
voor vastgoed
informatie.
De doelstelling
van de NSDI
is ontsluiting
van geo-
informatie
in Amerika
om tot betere
en integrale
besluitvorming
te komen,
kosten te
besparen en de
service
verlening aan
de burger te
vergroten.
In de Verenigde Staten wordt veel aandacht besteed aan de
communicatie over de bedoeling en de inhoud van de NSDI.
Op het forum kunnen allerlei instanties hun stem laten
horen en hun plannen presenteren. Volgens Nancy Tosta,
stafdirecteur van het FGDC, maakt deze open communica
tie over de elementen van de NSDI deel uit van het succes
van de NSDI. De NSDI is naast een concept ook een proces
om tot optimaal gebruik van de geo-informatie te komen.
De NSDI wordt gezamenlijk opgebouwd door federale over
heid, staten, counties en gemeenten, bedrijfsleven en acade
mische wereld. Er wordt steeds gezocht naar kampioenen
binnen deze organisaties, die bereid zijn de NSDI te helpen
bouwen. De precieze vorm van de NSDI moet gaandeweg
worden ontwikkeid. Hierbij heeft geen enkele organisatie
echt de leiding of de mogelijkheid zaken af te dwingen; er
is nauwelijks geld op federaal niveau om de NSDI te stimu
leren. Het succes wordt bepaald door de mate waarin gebrui
kers van de geo-informatie door de NSDI worden geholpen.
Bruce Babbitt, Minister van Binnenlandse Zaken, is van
mening dat er met de NSDI een architectuur wordt opgezet,
die consequenties heeft voor de komende tien jaar. Hij
betrekt de stelling dat geo-informatie niet snel in politiek
vaarwater terecht zal komen en dat daarom de NSDI een
relatief onzichtbaar proces is, dat zich in stilte, zonder grote
waardering vanuit de politiek, zal afspelen. Naar het oordeel
van Daniel Kemmis, burgemeester van Missoula, zal dit in
de toekomst niet zo blijven. Hij wijst erop dat economie en
bevolkingscentra zich organisch ontwikkelen. De term
„bio-regionalism" is hiervoor gelanceerd. Deze ontwikkeling
wordt ingegeven door de vorm van het landschap, natuur
lijke hulpbronnen en vooral de beschikbaarheid van water.
Het landschap dicteert als het ware nieuwe regio's. De hui
dige administratief bestuurlijke grenzen geven vaak een
vertekend beeld van de ontwikkeling die er werkelijk gaande
is. Beleidsinformatie wordt vaak ontleend aan gegevens die
op basis van bestuurlijke eenheden zijn verzameld. Zeker in
een land als de VS waar grenzen van staten en counties vaak
letterlijk langs de lineaal zijn getrokken, levert dit grote
problemen op. In Nederland streeft bijvoorbeeld het CBS
ernaar om statistische informatie te kunnen leveren over
regionale ontwikkeling die over provinciegrenzen heengaat.
Naar het oordeel van Kemmis zal goed toegankelijke geo-
informatie de besluitvormers helpen om een duidelijk beeld
te krijgen van de werkelijke trends. De NSDI kan helpen bij
het integreren van locatiegebonden informatie uit diverse
bronnen, los van beperkingen van bestuurlijke grenzen.
Thematische presentaties (kaarten) vormen hierbij een be
langrijk hulpmiddel.
Jane Smith Patterson, werkzaam voor de gouverneur van
North Carolina, weet uit ervaring dat gekozen bestuurders
wel degelijk warm lopen voor GlS als duidelijk wordt dat
GIS snel besluitvormingsinformatie op tafel kan brengen. In
