A
Tunnelbedrijf
1995-"
NGT GEODESIA
kabels. Zodra deze hangt, wordt de boot er onderuit gevaren
en begint het sturen van de tegel. Een on line-verbinding
tussen de tachymeters en de computer er vlak achter geeft het
verloop van de werkzaamheden aan. De plaats op de bodem
waar de tegel heen moet, is op het beeldscherm zichtbaar
door middel van een groen vierkantje. Een zwart vierkant
geeft de positie van het hangende blok beton weer. Er zit op
dit moment nog een paar meter tussen. Dit verschil wordt
ook in cijfers onder het beeld aangegeven.
Een uitvoerder van Smit Tak, Jan van de Water, stuurt met
een blik op het beeldscherm de kraan de goede kant op. „Ga
maar vijf meter achterover, Rinus", spreekt hij in zijn micro-
ioon. De zwarte vierhoek schuift langzaam maar zeker in de
richting van de groene. Rinus is de kraanmachinist op de bok
en heeft al tientallen tegels onder water laten verdwijnen.
„Nog een meter, Rinus Het komt al aardig dichtbij elkaar,
de lijnen zijn alleen nog wat gedraaid ten opzichte van elkaar.
„Een beetje tegen de klok in, Rinus". Zo, de draaiing is eruit.
De grote bok buiten zie je trouwens nauwelijks bewegen. Jan
zit er met zijn rug naartoe en lijkt er weinig belangstelling
voor te hebben. Hij vertrouwt volledig op de mannen die de
tachymeters bedienen. Op zijn beeldscherm ziet hij precies
wat er buiten gebeurt. Hij stuurt tot de laatste centimeters
goed zijn. „Nog een haartje tegen de klok, Rinus". Dan gaat
er wat mis. Het zwarte vierkant loopt helemaal weg van het
groene, verdwijnt zelfs helemaal van het beeldscherm. Nu
kijkt Jan wel even naar buiten. Daar is niets ongewoons te
zien; de bok ligt er nog. De cijfers onder het monitorbeeld
geven een verschil van acht kilometer aan. Jan schatert, acht
kilometer fout, dat hebben we nog niet gehad. Maar hij weet
nu dat er niets aan de hand is. Er ging iets fout in de verwer
king van de waarnemingen toen twee lijnen elkaar kruisten.
1
Vanuit een soort
koek- en zopie-
kraam.
De tegel gaat
te water; bovenin
bet frame waarop
de meetprisma 's
staan.
Nu komt Hero Volkers in actie, hij is
de man die de software schreef voor dit
soort operaties. Onverstoorbaar weet
hij door het wisselen van een diskette
de fout op te sporen en de operatie weer
op te pakken. De sturing gaat verder.
„Nog dertig achterover, Rinus. Ja goed
zo, laat nu maar een paar meter vieren".
De betontegel zakt nu onder water en
verdwijnt uit het beeld. Voor de meting
geen probleem, want het meten gebeurt
niet naar het betonblok zelf, maar naar
het frame dat er dertig meter boven
hangt. En als de zwaartekracht goed
werkt, geeft dat nauwkeurig de positie
aan van de tegel die eronder hangt.
Het volgen en bijsturen gaat onge
stoord verder. Als het blok beton de
bodem nadert, wordt stremming van
het scheepvaartverkeer aangevraagd.
Een paar minuten later meldt de Rijks-
waterstaat-boot plechtig; „Scheepvaart
stremming is heden ingegaan". Dan
zakt de tegel verder. De pootjes onder
de tegel raken de bodem en zetten zich
erin vast. Dan zakt de hele tegel op de
bodem. Vanaf de bok gaan nu de dui
kers te water om onder de tegel hun
waarnemingen te doen. De kabels han
gen nu wat slap en het frame geeft niet
meer de positie van de tegel aan. Dat
gebeurt straks nog eenmaal als die zich
helemaal heeft vastgezet. Dan worden
de kabels nog even met een spanning
van 20 ton aangetrokken (zonder dat
de tegel omhoog komt). De laatste con
trolemeting voor de langs- en dwars-
helling vindt plaats. Het klopt keurig,
alles binnen de marge van 2 cm en
precies binnen de geplande tijd klaar.
Jammer dat er niet meer tegels zijn,
merkt Martin op.
Die volgende tegels moeten wachten op
een nieuw project. Want er komt geen
eind aan de bouw van tunnels. Als de
520
