De enclaves vastgelegd Grenzen enclaves in Baarle-Nassau/Hertog definitief ingemeten Grensbepaling 1995-12 Grensaanwijzing is voor landmeters op zich niets bijzonders. Als het echter een rijksgrens betreft, hangt er een plechtiger tintje aan. En als het de uiterst grillige enclave-rijksgrens bij Baarle-Nassau/Hertog betreft, dan is het beslist eervol werk. Of is het vooral veel werk? Op 31 oktober 1995 ondertekende een Nederlands- Belgische Koninklijke Grenscommissie een proces-verbaal waarin de grenzen van alle enclaves in en rond het dorp Baarle definitief zijn vastgelegd. Daarmee werd vijftien jaar uitzet- en uitzoekwerk afgesloten. Al vanaf de late middeleeuwen is het gebied van het Brabantse dorp Baarle bestuurlijk versplinterd: het Neder landse gedeelte, Baarle-Nassau, en het Belgische gedeelte, Baarle-Hertog, lig gen kris-kras door elkaar. Hertog heeft 22 enclaves op het grondgebied van Nassau en omgekeerd heeft Nassau er acht op het grondgebied van Hertog. Bovendien heeft Hertog nog vier losse gebiedsdelen in het eigenlijke België liggen. In de dorpskom van Baarle lopen de enclavegrenzen dwars door huizen, tuinen en straten heen (fig. 1). Dit levert uiteraard de nodige compli caties op en heel wat curieuze en lu dieke situaties. Baarle-Nassau/Hertog is daar heel bekend om en heeft daarom ook een grote toeristische uitstraling. De juiste ligging van de grenzen is al sinds de scheiding van Nederland en België in 1830 een probleem; bij het grensverdrag van 1843 werd afgespro ken om het allemaal later nog eens te gaan uitzoeken. Eind vorige eeuw is er een poging geweest om door gebieds- ruil tussen Nederland en België de enclaves op te ruimen. Die poging is vooral gestrand op het verzet van de bevolking die haar nationale identiteit en soevereiniteit niet wilde opgeven. Pas in 1974 is de zogenaamde „buiten grens"' tussen Nederland en België bij Baarle officieel vastgesteld, maar de enclaves zijn daarbij buiten beschou wing gelaten. De toen in een plaatselijk weekblad gepubliceerde veronderstel ling dat het nu wel weer honderd jaar zou gaan duren voordat de interne grenzen tussen Baarle-Hertog en Baar le-Nassau vastgesteld zouden worden, is echter niet uitgekomen. Eind jaren zeventig is structureel be- Ad van der Meer, redacteur. gonnen met de vaststelling van de enclavegrenzen. Het Kadaster Breda en het Kadaster Turnhout hadden al regel matig te maken met de grensproblematiek in het dorp Baarle en op ambtelijk niveau groeide de behoefte om de betref fende grenzen nu eens eenduidig vast te leggen. Afgesproken werd om dit in het kader van hermetingen en grensuitzet- tingen „mee te nemen". Het spreekt vanzelf dat het vele jaren zou gaan duren voor de grensmetingen compleet zou den zijn, want het was geen officieel project en het was niet mogelijk om systematisch de enclaves af te werken vanwege het ad hoe karakter van deze aanpak. In principe werden er door zowel een Belgische als een Nederlandse meetploeg onafhankelijke metingen verricht. Aan de hand van beschik bare gegevens, aanwijzing door plaatselijke bewoners en der gelijke zijn zo honderden metingen verricht. Qua methodiek waren die niet speciaal; een rijksgrens is tenslotte gewoon een juridische lijn die je kunt inmeten. De samenwerking tussen de Nederlandse en Belgische kadastermensen was wel spe ciaal: in goede harmonie en met een beroepsmatige instelling werd in de loop van de jaren een groot aantal grenzen stukje bij beetje gezamenlijk vastgelegd. Verwerking van de metin gen vond gescheiden plaats op de beide kadasterkantoren. Wel zijn na verwerking de bijgewerkte plans van de beide kadasters ad hoc met elkaar vergeleken om eventuele on regelmatigheden op te sporen. Tot onoplosbare verschillen heeft dit niet geleid; zou dat wel het geval zijn geweest, dan waren er problemen ontstaan die de competentie van het Kadaster zouden hebben overstegen. Rijksgrenzen mogen dan wel gewone lijnen zijn, ze hebben toch een speciaal karakter en voor je het weet is er een internationale discussie. Fig. 1. Gedeelte van kadastraal blad met twee Belgische enclaves. 549 fSEDBUKSmut

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1995 | | pagina 13