Postersessie
Alternatief programma
NGT GEODESIA
1995-12
puzzel aan de wand die de vraag opriep
wat Tietokeskus betekent. (Dat bleek
de FINGIS ontwerper te zijn.)
Het raadgevend ingenieursbureau Wit-
teveen Bos toonde een duidelijke op
bouw van het geodetisch automatise-
ringsgebeuren in de volle breedte, vanaf
het landmeten, via Map-tools (Auto
CAD), en data-tools naar GIS (Are/
Info). Wie daarover uitleg vroeg, kreeg
een opvallend korte maar duidelijke
toelichting.
De Topografische Dienst Nederland,
opgebouwd door een half Dutchbat,
sloot de straat aan deze zijde af. De ana
loge produkten hadden uiteraard veel
belangstelling, maar ook de vorderin
gen met het digitale TOPlOvector-
bestand werden uitgebreid belicht.
Aan de overzijde van de straat werden
bij Geo-Perfect relaties gelegd tussen
GIS, GPS, remote sensing en digitale
fotogrammetrie en kon de bezoeker,
met een rood-groen brilletje, een fraai
bergland doorlopen, waarbij het meet-
merk automatisch het bodemverloop
volgt.
Bij GeoVisie International uit Zutphen
was tijdens de opbouw van de beurs de
wens waarschijnlijk de vader van de
gedachte, toen de naam „Geldvisie"
boven de stand werd geplakt. Hoewel
Henk met zijn nieuwe bedrijf meer dan
gemeentebreed, ja zelfs internationaal
aan het werk is gegaan, is de naam geld
visie voorlopig toch maar vervangen
door de visie op de geo-arbeid. De of
ficiële sluiter van het rijtje is Tepede
Globe waar zeer fraaie kleurenposters
en -kaarten werden geplot op grootfor
maat kopieermachines.
Onaangekondigd, maar duidelijk aan
wezig tenslotte was de Optitheek van
de gemeente Rotterdam waar bezoekers
Champagne
bij Leica.
een kijkje konden nemen in de Frank-fototheek; daarin is
Rotterdam niet alleen in de hele breedte maar vooral ook in
de hoogte vastgelegd.
En dan is het nog maar een klein stukje naar ons uitgangs
punt, de centrale stand van de Stichting Geodesia, waar het
opvalt dat het nieuwe logo ook helemaal in de breedte is
getekend en nauwelijks lijkt op dat van de Rabobank buiten.
Maar dat was ook niet de bedoeling geloof ik.
Theo Scheele
De postersessie vond, zoals gebruikelijk, plaats in de hal van
het congresgebouw. Dit jaar waren er zeven deelnemers,
waardoor het een tamelijk korte wand was geworden, die
nogal in het niet viel in de grote hal. De Werkgroep Geschie
denis der Geodesie had flink uitgepakt met posters en twee
vitrines met oude landmeetkundige instrumenten. Ook de
WL en de Hogeschool van Utrecht presenteerden zich op
duidelijke wijze. Van de Heidemij hing er een wat myste
rieuze oproep om mee te bouwen aan de Akropolis, maar een
reisje leek er niet mee te winnen. De nieuwe Bond voor
Kadasterpersoneel (BVK) had op zijn poster een onmisken
bare vakbondstoon aangeslagen (het woord „actie" ontbrak
alleen nog). Daarnaast waren er posters van de Nederlandse-
Spoorwegen en van de Hydrographic society.
Al met al was het een beperkte sessie en de vraag rijst, gezien
de trend van de afgelopen jaren, of een postersessie in deze
vorm nog wel in een behoefte voorziet. Aan de prijs kan het
niet liggen (deelname is kosteloos) en materiaal zou er toch
voldoende moeten zijn. De komende congrescommissie
moet zich hier eens goed over beraden.
Ad van der Meer
Woensdag 25 oktober
Na de opening van het congres vertrokken de deelnemers
aan het alternatief programma naar twee locaties in Utrecht,
te weten „De Nederlandse Munt" en het „Waterleiding
museum".
Bij de Munt bekeken we een film over het produktieproces
van munten, gewone en speciale series. Op 1 juli 1994 is de
Munt geprivatiseerd, met de Nederlandse Staat als aandeel
houder. Daardoor is er binnen het bedrijf het een en ander
veranderd, waardoor meer marktgericht gewerkt kan wor
den. Zo slaan ze nu, behalve voor de Nederlandse Antillen,
Aruba en Nederland, ook munten voor Sierra Leone en
Israël. Per minuut worden zo'n 750 munten geslagen om de
muntstukken aan te vullen die uit de roulatie verdwijnen
door bijvoorbeeld verlies, spaarpotjes of naar het buitenland.
Er worden speciale series uitgegeven zoals het zilveren tientje
met Hugo de Groot, waarvan de eerste toevallig op deze dag
door Prins Willem Alexander op Slot Loevestijn werd ge
slagen. Hiervan zijn voor verzamelaars in kwalitatieve zin
twee uitvoeringen: „fleur de coin" en „proofAan het slaan
van de laatste wordt de meeste aandacht besteed (180 per
minuut). Ook worden ridderorden en onderscheidingen ver
vaardigd; dit is voor 3/4 deel handwerk. De goedkoopste
kost dan ook al 800,—. Verder maken ze gedenkpenningen,
zoals het NGL in het grijze verleden (1979) bij het 10e con
gres heeft doen uitgeven. Het moge duidelijk zijn dat alle
561
