De schaapjes van
van Roekel van der Schee
Grote en kleine wensen van grote en kleine mensen
BEDRIJFSREPORTAGE
119
NGT GEODESIA
surveying, gis, profile
landmeetkunde, gis, reportage
KEYWORDS
TREFWOORDEN
Theo Scheele,
redacteur.
zei dat je beter bij de overheid kon werken; dat verdient
goed en je kunt nooit ontslagen worden
Dankzij het feit dat het later slecht ging bij het Kadaster,
kwam Jan toch op eigen benen te staan. In het begin van de
jaren negentig had het Kadaster er veel voor over om
mensen kwijt te raken en in 1991 stichtte Jan zijn eigen
bedrijf met twee jaar werkgarantie. Ondanks die garantie
bleef het natuurlijk wel een grote gok, maar het onder-
nemersbloed kroop waar het niet gaan kon en Jan ver
bouwde zijn garage, kocht een IGOS-station en ging aan de
slag. Het lukte, mede omdat hij alle soorten werk aanpakte.
Het werk nam snel toe en dan moet je uitbreiden. Na twee
jaar kwam Dick weer in zicht. Na het CTO waren ze
verschillende richtingen opgegaan, Jan meer in de land
inrichting, Dick in de mutatiesfeer maar vooral ook in de
automatisering. Ook Dick waagde de stap en stapte over
van het „veilige" overheidsbedrijf naar het eenmansbedrijf
dat vanaf dat moment onder de naam van Roekel van
der Schee bv door het leven zou gaan. Wie van jullie heeft
daarvoor het initiatief genomen? vroeg ik. „Hij heeft mij
gesmeekt", floept Dick eruit voordat Jan heeft kunnen
nadenken.
Nee, ze hebben de schaapjes nog lang niet op het droge,
zoals iemand op het laatste NGL-congres even dacht.
De fraaie foto's op de achterwand in de stand van
van Roekel van der Schee bv maakten slechts
duidelijk dat het bedrijf in Ede is gevestigd, en daar
spelen schapen een belangrijke rol. De Ginkelse heide
loopt er vol mee.
Een uitgelezen plek dus om deze
reportage mee te beginnen, dachten
weHelaas waren de schapen ner
gens te vinden. We moeten volstaan
met een foto van beide directeuren,
Jan van Roekel en Dick van der Schee
bij de schaapskooi. Als de lezers het
verschil maar zien, vraagt Jan zich af.
De Ginkelse heide is overigens één
van de weinige plaatsen waar niets te
meten is voor beide heren, want verder
zijn ze „in" voor vele soorten meet-
werk. Maar dat zou ik in de loop van
de dag pas merken, zei Jan, evenals het Op het droge
feit dat ze zelf niet begrijpen dat ze zo
goed met elkaar oveiweg kunnen,
want ze zijn in alles zo verschillend als
maar enigszins denkbaar is. Misschien
is dat juist de verklaring, want gelijke
polen stoten elkaar immers altijd af?
Ze hebben eigenlijk maar één ding
gemeen: de wil om een goed lopend
geodetisch bedrijf te runnen. Ze ken
nen elkaar al vanaf het CTO. Dick
woonde in Veenendaal, Jan in Ede en
samen reisden ze dag in dag uit naar
Apeldoorn om daar de eerste begin
selen van de geodesie onder de knie te
krijgen. Dit vak was niet de eerste
keuze van Jan. Thuis hadden ze een
grote banketbakkerij en zoiets wilde
hij eigenlijk ook altijd al, maar vader
