De grote hertaxatie-operatie
Toegekend, mee-
getaxeerd of sluimerend
1997-3
GEODESIA
De wet WOZ legt de verantwoordelijkheid voor de nieuwe
waardebepaling van de onroerende zaken bij de gemeenten
die deze nodig heeft voor de heffing van de onroerende-
zaakbelasting, maar deze ook doorgeeft aan de waterschap
pen en de rijksbelasting voor hun belastingheffingen. De
waarde die de gemeente vaststelt, is bindend voor alle
genoemde belastingen. Gezien de vérstrekkende gevolgen
van een eenmaal vastgestelde waarde zijn er regels en voor
zieningen getroffen om een en ander zorgvuldig te laten
verlopen. De Waarderingskamer (een zelfstandig bestuurs
orgaan) is ingesteld om hierop toezicht te houden. Veel
gemeenten hebben op hun beurt de uitvoering van de hen
opgelegde taak overgedragen aan Kafi, die er nu de handen
aan vol heeft.
Soms wordt
ook binnenshuis
De procedure om tot een waardevaststelling te komen, is
nogal complex. Het meest bekende onderdeel ervan zal be
kend zijn: de taxateur die buiten uw woning nauwkeurig
observeert, met grote passen door uw tuin stapt en soms
aanbelt om even binnen te mogen kijken hoe fraai uw
keuken is geworden na de laatste verbouwing. Dat is de
man (of vrouw) die de cijfertjes op papier zet, afgeleid uit
de inhoud van uw huis, de totale oppervlakte van uw per
ceel, aangevuld met nog wat extra's (zoals gegevens uit de
marktanalyse), en na vermenigvuldiging met standaard
factoren uiteindelijk bepaalt dat uw woning in het econo
misch verkeer geacht wordt twee- of driehonderduizend
gulden waard te zijn. Voor het zover is, is er echter al heel
wat, voor u onzichtbaar, voorbereidend werk verricht. Be
gonnen wordt (uiteraard) steeds met een plan van aanpak.
Dan worden de benodigde administratieve en geometri
sche bestanden aangevraagd bij gemeenten en Kadaster.
Die bestanden worden eerst gecontroleerd op volledigheid
en juistheid. Als dat is gebeurd, kan worden begonnen met
de projectvoorbereiding. Er moeten objecten worden afge
bakend, want voor de WOZ is het unieke kadasterperceel
niet alleen zaligmakend, zelfs niet toereikend. Er moet een
uniek WOZ-object worden gevormd en die heb je in
soorten. De objectafbakening is het meest geodetisch ge
oriënteerde onderdeel van het werken en je zou dus kunnen
zeggen dat ook Kafi objectgericht bezig is.
In Presikhaaf, een bekend winkelcen
trum aan Arnhems oostelijke stads
rand, stapt Kafi-medewerker Hans de
Jong gedecideerd langs een kapsalon,
een eethuisje, een souvenierwinkeltje
en een schoenhersteller, die samen on
der één kap in een bouwblokje zijn
gesitueerd. Vier meter, zes meter, acht
meter, vijf meter, noteert hij op zijn
schetsje, genoeg gegevens om het to
tale object onder te verdelen in vier
kleinere. Een groter complex ernaast is
van buitenaf niet goed te overzien:
„SW", schrijft Hans erin, „sluime
rend WOZ-object". Dat moeten de
taxateurs verder uitzoeken en onder
verdelen. Hans stapt naar een volgend
complex, een straat met rijtjeshuizen,
eigendom van een woningbouwver
eniging. De programmeurs van Hei
demi j en Kafi hebben een mooi pro
gramma geschreven om zo'n complex
geheel met een druk op de knop in
acht stukjes te verdelen. Hieruit volgt
voor elk huis de toegekende opper
vlakte; alle acht samen vormen ze pre
cies het gehele kadastrale perceel.
Maar soms is een terreinbezoekje no
dig. Dat blijkt in dit geval terecht,
want bij automatische indeling zou
hier een garageboxencomplex geheel
bij de eerste woning zijn gevoegd en
daar is helemaal geen garage in ge
bruik. Een straat verder onderzoekt
Hans hoe ver het parkeerterrein van
een kerkgebouw zich uitstrekt. Daar-
Objectafbakening
in wording.
130
