sisch-geodetische problemen wordt gebruikt, is het nodig voor het CTS een keuze te maken. Dit wordt bijvoorbeeld het huidige „Geodetic Reference System 1980", in geo metrisch opzicht nagenoeg overeenkomend met het GPS- systeem WGS84; we handhaven echter de aanduiding CTS. Nu wordt in het {X, Y,Z)cxs'frame de ezelsbrugmatrix E uit [2] ingevoerd, uitgebreid met de derde dimensie. Als 5 de matrix van de schrankingstransformatie is, dan geeft: SEST C stel de criteriummatrix zoals uitgewerkt in [6], met rangverlies zeven. Een complicatie is dat bepaling in satellietnetwerken lood recht op het aardoppervlak slechter lijkt dan langs dit op pervlak. Daarom gaan we over op ellipsoïdische coördina ten: (X,y,Z)CTS -» (^,X,/0CTS en schalen de A-variantie; symbolisch: V.V vTX pfi-f, \,<p X7X x,/z .ffi h* 1 (zie kader). Vermoedelijk is de beste werkwijze in dit stadium een keuze voor fi} te ma ken. Nu transformeren we weer terug: (<p,X,/z)CTS -» (x,y,Z)CTS en krijgen zodoende een nieuwe crite riummatrix C als functie van fen de parameter C\ uit de ezelsbrugmatrix E C C(fhc.) Men kan nu proberen voor verschil lende typen netwerken het verloop van ci te bepalen, zoals ik dit in het tweedimensionale geval heb gedaan. De aangegeven formule voor de schaling van de kans grootheid h is minder aanvaardbaar dan op het eerste gezicht lijkt, h wordt namelijk vermenigvuldigd met de constantefy (met cp,(p Gw, enz.): 1 0 0 0 1 0 0 0 fh <p,>p vTK v7i \,<p X,X X,/z TïEp KX TEJx <p,V ^X ~vü-fh X,ip X,X X,/z ,fh fh.7Eë fh-KX ïïji.fh.fh 1 0 0 0 1 0 0 0 stel detE fhfh det >p,<p <p,X <p,h TEê XEX XT? lïiï KX KR 0 X 'f, 0 h 0 Met: Uh - h.fh (h-h).fh h.(ïh-fh) krijgen we in plaats van E <p,<p ^X vfi.fh X,X X ,/r .fh fh.ïïö fh.TÜX TPÏ-fJ„+hh.])Jh stel Z Bij een goed bij de aardoppervlakte aansluitende referen tie-ellipsoïde zal het gemiddelde van h van de orde nul zijn, zodat hh als een schatting van het gereduceerde tweede moment kan worden beschouwd. Ofwel hh kan worden vervangen door h,h. Beschouw (f, - 1) nu als een uiterste waarde 3~^f),,fb op de positieve tak van de kans- dichtheidsfunctie van f/, (we houden met ^,5 2 dan prak tisch positieve waarden voor ook op de negatieve tak, hoewel deze tak uitvalt omdat niet meer fi, 1). Dan geldt: JiZ We zien hieruit dat |_/y,| 1 moet zijn en teneinde het teken van h niet te wijzigen, moet fi,> 1 zijn. Maar waar om h met fi, te vermenigvuldigen? Logischer lijkt h met de „normale" kansgrootheid fi, te vermenigvuldigen, met midwaarde^, 1 en geen correlatie met Cg, X, h, dus: Beide vervangingen geven dan voor het (3,3)-element van (3.3)f Kn(fjh i(fh - D2) Twee reële voorbeelden: fh 2 geeft f, fi 1.41 geeft (3,3)j ^(4 +0,11) (3,3)£ Tfih (2 0,019) We zien dat de tweede term in de optelling tussen haakjes klein wordt ten opzichte van de eerste. Gezien de toege paste benaderingen kan deze tweede term daarom ver waarloosd worden. Dit houdt in dat E overgaat in E. 208 ■997-5 GEODESIA •p /„-l

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1997 | | pagina 10