Uit beleidsoverwegingen brengen een
aantal organisatie zoals het CBS en de
provincies minder dan de verstrek-
kingskosten in rekening.
De RPD en provincies brengen in een
aantal gevallen de kosten van verstrek
king in rekening. Hierbij gaat het dan
om kosten van het medium en de dis-
tributiekosten.
de beheerskosten (initiële en bijhoudingskosten van de
dataset, hardware en software) doorberekend in de prijs.
TDN heeft aangegeven dat de hoogte van bijvoorbeeld de
prijs van ToplOvector is ingegeven door de kosten en de
verwachte omzet van dit product.
Het CBS brengt bij standaardproduc
ten (80% van de producten) de kosten
van reproductie, marketing (promo
tie), distributie en after sales services/
helpdesk in de prijs in rekening.
Het CBS, TDN en het DLO-SC heb
ben voorbeelden gegeven van produc
ten waarbij extra activiteiten worden
verricht om het informatieproduct ge
schikt te maken voor de klant. Die
worden, naast de verstrekkingskosten,
doorberekend in de prijs.
Voor bepaalde producten hebben or
ganisaties als de MD, provincies,
TDN en DLO-SC een interne op
dracht om deels kostendekkend te
werken. In dat geval wordt naast de
verstrekkingskosten een gedeelte van
Conclusies huidige praktijk
De beschikbaarheid van geo-datasets wordt in de praktijk
beperkt om een vijftal redenenen:
de beheerder van de dataset ervaart extern gebruik als
lastig of als bedreiging;
de beheerder is zelf geen bronhouder en de bronhouder
heeft doorlevering verboden;
voor de dataset of delen daarvan geldt geheimhouding;
de dataset bevat persoonsgegevens waardoor extern ge
bruik wordt beperkt;
de beheerder vreest dat extern gebruik het eigen beleid
waarvoor de dataset is opgezet, kan doorkruisen.
Er bestaat bij de meeste organisaties binnen het geo-
informatiewerkveld geen overall-beleid ten aanzien van
commercialisering. Uitzonderingen hierop vormen ,,in-
formatiefabrieken" zoals het Kadaster, CBS, TDN en
NITG. Vaak is er een vaste wijze van werken gegroeid, be
paald door de werkvloer. Wel is het beleid ten aanzien
van commercialisering in vrijwel alle organisaties in dis
cussie.
_'ï5
Vrije overheids
informatie.
betaald uit
reclame!
Het Kadaster is het voorbeeld van de organisatie die volle
dig kostendekkende prijzen voor datasets en informatie in
rekening brengt. Dit is wettelijk geregeld, de tarieven wor
den door de minister vastgesteld. Hoewel de individuele
producten niet volledig kostendek
kend behoeven te zijn, dient een pro
ductgroep van het Kadaster dit wel te
zijn.
Het Kadaster heeft de mogelijkheid
om commercieel producten aan te bie
den waarbij minimaal kostendekken
de prijzen worden berekend, maar
waarbij ook met een toeslag bovenop
de kostendekkende prijs mag worden
gewerkt. Het Kadaster heeft voor
commerciële activiteiten in 1996 een
apart bedrijf Kadata BV opgericht.
Meerdere geïnterviewden hebben aan
gegeven dat voor enkele prijzen die
worden gevraagd geen duidelijke rela
tie is gelegd met de gemaakte kosten
voor het product. Bij de hoogte van de
prijs laat men zich dan bijvoorbeeld leiden door de inschat
ting van de bereidheid van ,,de markt" om een bepaalde
prijs te betalen.
GEODESIA
1997-6
Prijs lager dan de verstrekkings-
kosten
Verstrekkingskosten
Verstrekkingskosten „Plus"
centrum
Toerekening van extra
activiteiten
Deels „kostendekkend"
i
Volledig kostendekkend
Commercieel
Kostendoorbereking
onduidelijk
