USA het beloofde land?
REACTIE
ir. P. van der
Molen,
directeur Vast-
goedinformatie
en Land
inrichting,
Kadaster.
In de redactionele column van Adri
den Boer in Geodesia 1997 no. 5
wordt een hartstochtelijk pleidooi ge
houden voor de vrije beschikbaarheid
van overheidsdata. „De bijbel citeren
is gratis, maar overheidsdiensten heb
ben auteursrechten op hun (geo)-
data", zo stelt hij misnoegd, en „ook
worden er in ons land 'sommen gouds'
gevraagd voor via de belasting al be
taalde geo-informatie".
Even afgezien van de vraag of de huidige prijslijsten van
overheids-dataleveranciers de vergelijking met „sommen
gouds" rechtvaardigen, is het natuurlijk zo dat de veronder
stelling van Den Boer dat iets dat met belastinggeld is ver
gaard, per definitie voor burger en bedrijfsleven vrij voor
handen moet zijn, niet waar is. Bij gebrek aan een taxi stap
pen wij immers ook niet zomaar in de dienstauto van de
burgemeester. Uiteraard worden met belastinggeld ge
gevens ingewonnen, die de overheid nodig heeft om ver
standig te kunnen besturen. Deze gegevens vallen door
gaans niet onder de Wet Openbaarheid van Bestuur en zijn
dus niet toegankelijk. Dat dit moet veranderen, lijkt mij
vanuit maatschappelijke optiek wenselijk. Dat is ook de
strekking van het rapport „Naar toegankelijkheid van over
heidsinformatie" van de minister van BIZA. Dus dat komt
goed.
In dat rapport heeft men overigens haarscherp in de gaten
dat het geschikt maken van deze gegegensverzamelingen,
het toevoegen van een bepaalde kwaliteit, zelfs het toevoe
gen van extra gegevens om de bruikbaarheid te vergroten,
geld kost, en dat overheidsorganen daartoe onverplicht al
leen bereid zullen zijn wanneer zij daarbij financieel belang
hebben. Zo niet, dan krijgt de burger ruwe data toegewor
pen, die niet zonder meer bruikbaar zijn. De vele ontevre
den klanten van de vrije overheidsdata in de USA bewijzen
dit.
Daarnaast kan men zich afvragen waarom de belastingbeta
ler niets terug mag zien van de levering aan derden van ge
gevens die op zijn kosten zijn verzameld. Om nog maar te
zwijgen over de levering van gegevens die helemaal niet ver
zameld zijn op kosten van de belastingbetaler, maar - zie
het Kadaster op kosten van anderen, i.e. de actoren op de
onroerend-goedmarkt.
Vele overheidinstanties hebben in het kader van het
regeringsbeleid te horen gekregen dat hun kosten niet meer
(geheel) door de schatkist worden gedekt, maar dat zij zelf
inkomsten dienen te verwerven (profijtbeginsel). Argu
ment: inderdaad, beheersing van de collectieve lastendruk.
Kortom, dat wij in Nederland (en in vele landen om ons
heen) niet het beloofde land zullen realiseren dat Den Boer
zich wenst, lijkt mij duidelijk, maar dat laat onverlet dat
overheden met hun prijsstelling geen onnodig hoge drem
pels moeten opwerpen voor de toegang tot overheidsdata,
zoals (onder meer) ook het Kadaster beoogt te doen.
Naschrift van Adrie den Boer
Over het betalen van „toevoegingen" sporen we, zij het dat
ik extra kilometers van dienstauto's ook toevoegingen vind.
Mij ontgaat nog steeds de verlichting van lastendruk door
interdepartementaal verrekenen. Van levering van geo-in
formatie aan marktpartijen is zelden sprake. Nog zeldzamer
zijn burgemeesters met dienstauto's.
Noot redactie:
zie over dit onderwerp ook het artikel op p. 305-
337
GEODESIA
"tut AJ
Voor meer informatie:
LNR Globalcom B.V.
Verrijn Stuartlaan i
2288 EK Rijswijk
Postbus 172
2280 AD Rijswijk
Nederland
Tel (31) 70 4134000
Fax (31) 70 4134004
LNR en Globalcom zijn als waren- en dienstenmerlcen gedeponeerd
