Vliegtuigbom legt Hengelo na ruim 50 jaar even plat (Tien)duizend bommen en granaten Geo-informatie uit oorlogsluchtfoto's Het is geen plezierig rijtje: bornkra- ters, vliegtuigwrakken, tankgrachten, stellingen - maar het is óók geogra fische informatie. Ze hebben alle im mers een vaste plek op (en vooral in) het aardoppervlak. Er zijn nog vele tienduizenden objecten uit de periode 1940-1945 in ons land te vinden, die heel wat ongemak en onrust kunnen veroorzaken. Iedereen die in de buurt heeft gewoond van een niet ontplofte maar wél ontdekte vliegtuigbom zal dat beamen. Sommige gemeenten re gistreren datgene wat ze weten; zo heeft het stadhuis in Amsterdam een lijst waarop de (al dan niet vermoede lijke) ligging van onontplofte bom men is aangegeven (om één of andere reden wordt deze lijst binnen het ge meentelijk apparaat „bommenkaart" genoemd, maar er is echter niets kar- tografisch aan). Ook nutsbedrijven, waterschappen en dergelijke maken weieens aantekeningen op hun be- heerkaarten als er sprake is van een (mogelijke) bom. Een systematische landelijke registratie is er echter niet. Hoe kom je er dan achter? RAF-luchtfoto's Gedurende de oorlog zijn er door de de Engelse luchtmacht, de Royal Air Force (RAF), enorme aantallen foto's gemaakt van vijandelijk en bezet Ad van der Meer, redacteur. (Uit: Tubantia, 22 maart 1997). Op dit gedeelte van een foto van de omgeving van het vliegveld Volkel van september 1944 zijn de inslagkraters van bommen goed te zien (foto uit [2]). grondgebied. De foto's waren uiteraard bedoeld om posi ties van de vijand op te sporen, de ligging van strategische doelen te bepalen, en om inzicht in de actuele terrein situatie te krijgen na een bombardement of in verband met een geplande actie. Een fotovlucht leverde al gauw enkele honderden foto's op, die na behouden terugkomst in Enge land in hoog tempo werden ontwikkeld en afgedrukt, om vervolgens in even hoog tempo te worden geïnterpreteerd (vaak binnen enkele uren). Er zijn meer dan vijf miljoen foto's van westelijk Europa gemaakt (waarvan zo'n 200 000 van Nederland). Het grootste deel van de collectie is be waard gebleven en is gearchiveerd bij de Universiteit van Keele in Engeland. Bibliotheek LUW Afdrukken van de foto's van Nederland zijn op een nogal avontuurlijke manier ook in Nederland terechtgekomen. Tijdens de invasie hadden de geallieerden veel foto's mee genomen, die na de capitulatie overbodig waren geworden. Zij wilden ze dan ook vernietigen. Ir. Egberts van de Stich ting voor Bodemkartering (Stiboka) heeft dat met veel inspanning weten te voorkomen, omdat hij inzag dat de foto's een unieke documentatiebron van de oorlogstijd waren. Bovendien zag hij grote mogelijkheden voor geolo gie, bodemkunde en kartering; zo'n grote collectie was een buitenkans voor onderzoekers. De helft van de collectie kwam aldus bij de Stiboka terecht. De Stiboka ging in 1989 over in het Staring Centrum, dat de collectie in 1994 overdeed aan de Bibliotheek van de Landbouwuniversiteit Wageningen (LUW). Daar was al een collectie luchtfoto's uit 1939 van de Grebbelinie aanwezig. De foto's hebben een formaat van 18x21 cm; de schaal van de verticale opnamen is veelal 1 7600, 1:10 000 of 1:18 000. Een deel van de collectie bestaat uit oblique- 385 GEODESIA 1997-9 HENGELO -Een geallieerde vlieg tuigbom uit de Tweede Wereld oorlog heeft gisteravond de bin nenstad van Hengelo volledig lam gelegd. De bom werd 's middags gevonden bij graafwerkzaamhe den op het Stationsplein. In een straal van 150 meter moesten alle woningen, winkels en restaurants worden ontruimd. In een groot bak van zijn dieplepel een paar keer over de bom geschraapt. De blindganger lag op 3 meter diepte onder het Stationsplein. Hij heeft daar sinds oktober 1944 gelegen, toen de geallieerden een groot bombardement uitvoerden op het centrum van Hengelo. Bij de demontage moest eerst de staart worden verwijderd. Pas

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1997 | | pagina 35