naar het andere is het grootste probleem. Met mooi weer en helder zicht is dat niet zo moeilijk, behalve dan het passeren van de diepe geulen en het moeilijk begaanbare terrein. Soms zakten de mensen zover in de zuigende modder, dat ze er alleen met eikaars hulp konden uitkomen. Een deel van het wad is vanaf de wal te bereiken. Dat werkt al een stuk gemakkelijker en is ook minder gevaarlijk. Toch worden de strenge veiligheidseisen ook hier gehandhaafd, dat wil zeggen dat beide ploegen door een veiligheidsman worden begeleid. Geen overbodige eis heb ik ervaren toen ik op een regenachtige en winderige dag een stukje mee mocht maken. Vanuit het kantoor in Assen bracht rayonhoofd Melchior Luis mij naar het werkterrein van die dag, het Pieterburenwad. Per mobiele GSM-telefoon werden we door de meetploegen gestuurd: „Vanaf Kleine Huisjes na 500 m linksaf en dan door rijden tot bij de zeedijk". Het klopte perfect. Achter de zeedijk vonden we de eerste ploeg, Joop Stege en zijn assistent Koos Smid, een mts- stagiair. Joop hees zich net in een nieuw waadpak, het vorige was kort daarvoor gesneuveld toen hij vastzat in de modder. De laars bleef vastzitten en scheurde er finaal af toen ze Joop pro beerden los te trekken. Koos had een oud surfpak aangetrokken, dat is gladder en daarmee blijf je minder gauw vastzitten. Zo te zien had hij het er ook kouder in, daar in die straffe wind, zeker toen het ook nog begon te regenen. Geen beste Meetploeg 1 kennismaking met het vak leek het. „Je kiest zeker gauw gaat op weg. een andere studierichting Koos?" Geen sprake van, het is een unieke ervaring die hij niet graag had willen missen. Inmiddels komt ook de tweede meetploeg aan, Sibold Brouwer en Jeen Akkerman (Jeen vervangt deze week zijn collega Gert Koeling die ook de hele operatie heeft mee gemaakt). Ook veiligheidsman Richard Blokzijl voegt zich bij het gezelschap. De meting op het bekende punt (in dit geval aan de vaste wal) is al gebeurd. Bij die meting ligt de waarnemer op de knieën om af te lezen, zodat het lijkt alsof hij eerst een gebedsceremonie uitvoert. Even wordt nog gewacht tot het water wat is gezakt en dan gaan ze op pad. Siebold en Jeen rijden eerst nog een stuk langs de zeedijk om meer oostelijk te beginnen. Joop en Koos hijsen de 20 kg zware rugzakken om en stappen direct het glibberige pad op dat het Wad in loopt, richting 350 graden volgens de (hand) GPS-ontvanger. Na 400 m is het eerste opstel- punt bereikt. De rugzakken worden neergezet op een min of meer droog stukje en de apparatuur wordt opgesteld. „Niet heen en weer lopen", roept Joop als hij de gevoelige wijzers probeert af te lezen. De grond trilt bij elke voetstap. Joop noteert de waarnemingen in zijn boekje en Koos meet de opstelhoogte en bedient de GPS-ontvanger. De spullen worden weer afgebroken en ingepakt, waarbij zorgvuldig wordt gecontroleerd of de meetveer is vastgezet. Ais je dat niet doet, is die verstoord en kun je de volgende meting wel vergeten. Met grote stappen wordt het tweede punt opgezocht, waar het ritueel zich herhaalt. Hier is het al wat natter, we zijn nu een eind verder op het Wad. Als deze meting klaar is, meldt Joop dit per radio aan de veiligheidsman aan de wal: „Punt 3646 en, schrik niet, ook 3642 gemeten". Onmiddel lijk kraakt het antwoord van Richard uit de portofoon: „Waarom heb je dat vorige punt niet direct gemeld?" Joop meldt dat hij even was afgeleid door het bezoek en belooft beterschap. „Stuur die lui maar weg", adviseert Richard prompt. Dat komt ons goed uit, want verderop is het water te diep om nog mee te gaan. Heel ver rechts van ons kunnen we vaag de verrichtin gen van ploeg twee ontwaren. Daar kunnen we ook niet heen, want er ligt te diep water tussen. We nemen af scheid en zien Joop en Koos eerst ver der noordwaarts gaan en later als twee kleine stipjes oostwaarts afbuigen, tot het middel door het water wadend. Zo te zien geen gemakkelijke route, maar die omtrekkende beweging is nodig omdat een deel van het Wad niet mag worden betreden. Je hebt hier ook te maken met natuur- en milieuvoor schriften en er zijn momenten dat je bepaalde delen van het Wad absoluut niet mag betreden. Die voorschriften zijn heilig voor de NAM en dus ook voor de meetploegen van de Geo- groep. De eerste aflezing. 510 I997-" GEODESIA

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1997 | | pagina 32