A
het gedeelte van de leiding dat niet
door de bodem wordt ondersteund,
niet te lang of te hoog wordt. Vooral
de hoogte, de ruimte tussen de leiding
en de bodem, is kritisch voor de visse
rij. Zo zou er een vistuig achter de lei
ding kunnen blijven haken. In deze
gevallen wordt middels het aanbren-
Voor de volgende fase, het plaatsen
van booreilanden, worden vooraf veel
gegevens verzameld. Bij het plaatsen
van de boortoren moet je niet alleen
rekening houden met de plaats waar je
wilt boren, maar tegelijkertijd met be
lemmeringen als militaire oefengebie-
den, scheepvaartroutes, milieugevoe-
lige gebieden, en kabels en leidingen
van derden. Na deze eerste inventari
satie moet dan nog worden onder
zocht of de geplande locatie ook prak
tisch geschikt is voor een booreiland.
De kwaliteit van de draagkracht van
de bodem is in dit opzicht van belang,
en ook eventueel op de bodem aanwe
zige objecten moeten middels sonar in
kaart worden gebracht. Dit betekent
dat je soms een stukje moet opschui
ven om de toren te plaatsen. Na succes
volgt dan een fase waarin tot winning
kan worden overgegaan. Ook de lei
dingentracés worden gekozen en ver
kend en in plannen uitgewerkt. En
zijn de leidingen eenmaal gelegd, dan
is onze afdeling betrokken bij de jaar
lijkse inspectie-activiteiten. Omdat de
meeste leidingen tegenwoordig zo ont
worpen zijn dat ze op de zeebodem
kunnen worden gelegd, en door het
gewicht en de stroming zichzelf gaan
begraven, moet regelmatig de voort
gang van dit proces worden gecontro
leerd. Hierbij gaat het dan vooral om
te detecteren of de vrije overspanning,
Fig. 9. Bovenaanzicht van een meetboot met zes kabels. De plaats van de boot wordt
bepaald met DGPS. Ook de boeien aan het eind van de 3 km lange kabels zijn uitgerust
met GPS-apparatuur. Het opwekken van het seismische signaal geschiedt met behulp van
een airgun waarmee door het vrijkomen van samengeperste lucht een geluidstrilling
wordt opgewekt. Dit signaal wordt na te zijn teruggekaatst in de bodem, ontvangen in de
hydrofoons die om de 25 m op de kabel zijn gemonteerd. Om nu de positie van de airgun
en hydrofoons te bepalen worden plaatsbepalingsgegevens van akoestische meetsensoren en
kabelkompassen gebruikt. Zo worden ongeveer iedere 10 seconden los van de seismische
gegevens zo 'n 250plaatsbepalingsgegevens vergaard en verwerkt.
het voorbereiden van boringen, het plaatsen van boor-
platforms, het leggen van leidingen en het beheer tijdens de
productie. Het opruimen na afloop is hier minder drama
tisch dan te land, maar alle werkzaamheden verlopen heel
anders.
Seismiek werd in het verleden gedaan met een boot die een
geluidsbron en een enkele kabel van 3 km met seismische
ontvangers (hydrofoons) voortrok. De
kabel liep nog weieens uit de koers, en
het meetwerk bleek voor de geologen
vaak te grofmazig. Die methode is
inmiddels een tiental jaren geleden
vervangen door de 3D-seismiek, een
methode waarmee de ondergrond veel
nauwkeuriger in kaart kan worden ge
bracht. Door het gehele gebied op te
splitsen in kleine hokjes van 25 x 25 m
ontstaat een veel nauwkeuriger beeld
van de ondergrond. Vorig jaar werd
zo'n onderzoek uitgevoerd door een
boot die zes kabels trok, die door een
speciale bevestiging evenwijdig aan el
kaar blijven lopen (fig. 9).
78
1998-2
GEODESIA
Reference
18.75m
