Kenmerken van ontwerpprocessen Het te ondersteunen proces is een ontwerpproces. Het ondersteunen van een ontwerpproces is een opgave die binnen verschillende disciplines is onderzocht. Het maken van een ontwerp is een creatief proces dat moeilijk aan een computersysteem is over te laten. Er is bij aanvang van een ontwerpprobleem vaak geen complete en definitieve for mulering van het probleem. Tijdens het ontwerpen worden eisen bijgesteld en komen nieuwe eisen om de hoek kijken. Het is ook lastig om het probleem precies af te bakenen van zijn context. Onduidelijk is daardoor welke parameter kan worden veranderd die onderdeel is van de context waarin het ontwerp wordt gemaakt. Binnen de landinrichting kan bijvoorbeeld de vraag spelen of slotenpatronen nog kunnen worden aangepast of dat deze een uitgangspunt vormen voor het ontwerp. Als het inderdaad uitgangspunt is voor het ontwerp, kan het gebeuren dat geen ontwerpoplossing mogelijk is en wordt het noodzakelijk de context toch onderdeel te maken van het ontwerpprobleem zelf. De criteria die een rol spelen gedurende het ontwerpproces, kunnen elkaar tegenwerken of elkaar juist versterken. Ook deze aspecten van een ontwerp worden in sommige ge vallen pas duidelijk op het moment dat met het ontwerp proces is begonnen. De afwegingen tussen verschillende criteria leiden tot een groot aantal mogelijke oplossingen, die vanuit verschillen de gezichtspunten in meer of mindere mate aanvaardbaar zullen zijn. Het is vaak niet mogelijk om een alternatief te vinden, dat voor alle criteria het beste alternatief is. Daar om moet een beslissing worden genomen, zodanig dat een compromis ontstaat. Ontwerpen kan als gevolg daarvan worden gekarakteriseerd als het nemen van beslissingen die in een bepaald opzicht de beste oplossing leveren zonder dat voorwaarden worden overtreden. Ondersteuning van ontwerpprocessen Wanneer we de „conventionele" technieken in ogen schouw nemen, die gebruikt kunnen worden voor de op lossing van een ruimtelijk ontwerpprobleem, komen we tot de conclusie dat deze vaak te beperkend zijn om daadwer kelijk recht te doen aan het ontwerpprobleem binnen het herverkavelingproces. In veel gevallen moet men zich be perken tot relatief eenvoudige problemen (bijvoorbeeld het plaatsen van rechthoekige elementen binnen een rechthoe kig grondvlak) en moeten de doelstellingen van het ont werp zich laten vertalen in één of twee kwantitatief goed te beschrijven criteria (als kosten of afstand). Deze beperkin gen doen geen recht aan het herverkavelingprobleem, waar binnen we te maken hebben met onregelmatige vormen, een bestaande topografische situatie en een veelvoud aan vaak tegenstrijdige doelstellingen, waarvan de te realiseren effecten moeilijk in geld of meters zijn uit te drukken. Voor de ondersteuning van het ontwerpproces binnen de herver kaveling is daarom aansluiting gezocht bij technieken uit de kunstmatige intelligentie en in het bijzonder de kennis systemen. Deze systemen maken het mogelijk om heuristi sche kennis in de vorm van vuistregels, definities en feiten op te slaan en te gebruiken om het zoeken naar een ontwerpoplossing zo efficiënt mogelijk te laten gebeuren. Van dit systeem is ook daadwerkelijk een werkend prototype ontwikkeld. Oplossingsstrategie Bij het zoeken naar een oplossing voor een ontwerpprobleem ontstaat veelal een groot aantal alternatieven met bij behorende tussenstappen. Deze grote zoekruimte moet zo snel mogelijk en zoveel mogelijk worden ingeperkt. Hiervoor bestaan verschillende tech nieken. Een techniek is het herformu leren van het probleem, bijvoorbeeld door het probleem op te delen in ver schillende deelproblemen, of door eerst een oplossing te zoeken voor het probleem op een abstracter niveau en op basis van deze oplossing het pro bleem verder te verfijnen en op te los sen. Deze techniek vinden we ook te rug in het herverkavelingsproces. De berekening van het globale plan in geld gaat vooraf aan het precieze vormgeven van de kavels. Dit gebeurt binnen afzonderlijke deelgebieden, de blokdelen (fig. 2). Fig. 2. Drie stappen in bet ontwerpen van een lay-out: topologisch ontwerp geometrisch ontwerp en dimensioneren. Een tweede techniek is het inzetten van een efficiënt sturingsmechanisme, zodat veelbelovende oplossingsrichtin gen gescheiden kunnen worden van oplossingsrichtingen waarvan men niet verwacht dat deze tot een goede oplossing zullen leiden. Het sturings mechanisme dat is gebruikt binnen het prototype, is een datagestuurd me chanisme. Het gebruik van deze tech niek is voor ontwerpproblemen vaak zeer geschikt. Deze staat, in tegenstel ling tot de doelgestuurde benadering waarin een probleem wordt beschre ven, in termen van voorwaarden waar aan het ontwerp of de beschrijvende parameters van het ontwerp moeten voldoen. Een dergelijke beschrijving in voorwaarden is vaak zeer lastig te geven. Denk bijvoorbeeld aan een si tuatie waarbij twee kamers middels 1998-6 GEODESIA 270

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1998 | | pagina 20