Ik wil luchtfoto's, scherp en op schaal. Aurora's liggen enkele eilandjes). Een bevredigende verklaring voor deze fout is echter tot op de dag van van daag niet gevonden. Om tegenstrijdige meldingen over het bestaan van eilanden te kunnen ver klaren, zijn er ook onderzoekers ge weest die opperden dat eilanden wei eens „tijdelijk zouden kunnen wegzin ken". Dat soort eilanden (als je ze ten minste zo zou kunnen aanduiden) be staat inderdaad: het zijn onderzeese vulkanen die na een eruptie boven wa ter uitkomen. Door erosie of door vul kaanexplosies verdwijnt de top van de vulkaan na enige tijd weer onder de zeespiegel. Het eiland Fonuafo'ou, in de Tonga-archipel, is de afgelopen 120 jaar al vijf keer kopje onder ge gaan [3]; de koning van Tonga schijnt er van tijd tot tijd wat beton op te la ten storten om nog iets boven water uit te laten steken, waarmee hij de Tonganese aanspraken op de territo riale wateren kracht bijzet. De vulkaan Myojin, 400 km zuidelijk van Tokyo, heeft ook al drie keer geprobeerd om een eiland te worden (één keer haalde hij zelfs een hoogte van 200 m boven zee niveau), maar omdatide vulkaan steeds weer explodeerde, is dat tot nog toe mislukt. Er zijn nog enkele andere wel-niet- eilanden; geologisch gezien zijn ze echter zeer zeldzaam. Volhoudertjes Van veel eilandjes was al lang onzeker of ze al dan niet be stonden. Ondanks veel speurtochten zonder resultaat ble ven ze vaak nog een frele tijd op kaarten staan (al zetten de kaartenmakers er bij ernstige twijfel dan wel een vraagteken bij; fig. 2). Het is nu eenmaal eenvoudiger om te bewijzen dat iets bestaat dan om aan te tonen dat iets niet bestaat. En om op grond van eerdere plaatsbepalingen midden op de oceaan een vlak koraaleilandje van misschien enkele hon derden meters doorspede terug te vinden, was ook niet een voudig. Hydrografische instellingen wilden het risico niet lopen dat ze een eiland zouden verwijderen, dat achteraf toch bleek te bestain (de Britse Admiraliteit had bij de grootscheepse herziéning van de zeekaart van de Grote Oceaan in 1875 niét alleen 120 niet-bestaande eilanden verwijderd, maar 00jc zo bleek later drie wei-bestaande eilandjes). Je kunt eén schipper beter één keer te veel dan te weinig waarschuwen, was de opvatting, en daarom ging men pas tot verwijdering over als er grondig maar vergeefs naar was gezocht. Vele spookeilandjes hebben via atlassen en globes hun levefi nog kunnen rekken: kaartenmakers zijn er moeilijk toe je bewegen om iets van hun kaarten af te voeren. Het eiland Ganges, dat tot 1941 op de Britse zee kaarten stond in de oceaan ten oosten van Japan, prijkte nog in 1982 op een globe die de firma JRO voor Lufthansa had gemaakt. Stommel schrijft in zijn boek dat hij slechts met moeite de verleiding heeft kunnen weerstaan om een vliegticket naar deze bijzondere bestemming te bestellen. De komst van satellieten heeft het bestaan van spookeilan- den onmogelijk gerhaakt. Je kunt je vergissen in een ijsberg waar veel zand op ligt, maar niet als die op de satellietfoto van een volgende omwenteling elders ligt. De vraagtekens op de kaarten van de wereldzeeën zijn daarmee verleden tijd; voor fantastische eilanden kunnen we voortaan alleen nog maar terecht bij Boudewijn Büch [1] Meer, Ad van der, 20 000pond voor een lengtegraad. Geodesia 1997 no. 4, p. 185-187. [2] Stommel, Henry, Lost Islands, The story of islands that have vanished from nautical charts. University of British Columbia Press, Vancouver 1984. [3] David Stanley, .South Pacific Handbook. Moon Publications, Chico (VS) 1993. 509 GEODESIA 1998-11 VANAF NU OOK DIGITAAL Delta-Phot Luchtfotografie werkt met de modernste apparatuur: •Zeiss RMKTop 15 Zeiss RMKTop 30 Gyrogestabiliseerde ophangingen FMC Forward Motion Compensation CCNS Computer Controlled Navigation System (pin-point fotografie) •D GPS Navigatie Kleurenprinter met electronische contrastmodulatie Delta-Phot Luchtfotografie, Nieuwe Kleverskerkseweg 25,4338 PP Middelburg Tel. 0118 637100, Fax 0118 625954, postbus 8026,4330 EA Middelburg Literatuur

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1998 | | pagina 33