Meting van lijnen 1998-12 GEODESIA sine plaatst, wordt met matching-algoritmen in de buurt van de cursorpositie een klein stukje digitaal hoogtemodel berekend. Hieruit wordt de terreinhoogte op de XY-locatie van de cursor bepaald. De 3D-cursor wordt dan op het terrein gezet. Deze berekeningen kunnen voortdurend her haald worden wanneer de operateur de cursor in X- en/of Y-richting verplaatst. Hierdoor lijkt het alsof de cursor zich steeds op de terreinhoogte bevindt. Een dergelijke cursor wordt dan ook een terreinvolgende cursor genoemd. Het voordeel is dat de operateur alleen maar de horizontale positie hoeft te bepalen en de hoogtemeting aan de compu ter kan overlaten. Vooral in vlak en glooiend terrein met textuur functioneert deze methode goed. Problemen treden echter op in de buurt van hoogtesprongen, zoals bij dak randen. Vanwege het contrast bij de dakrand wordt ook voor punten naast het gebouw de cursor vaak op de dak hoogte ingesteld. Hier dient de operateur dan een correctie uit te voeren. Fig. 1. Links: De hoek punten van een gebouw zoals die door een operateur bij benadering zijn aangewezen. Rechts: De hoek punten die na toepassing van de interestoperator worden geregis treerd. De semi-automatische meting van hoekpunten van ob jecten berust op kenmerkextractie. De positie van de 3D- cursor wordt eerst teruggeprojecteerd in de twee digitale luchtfoto's. In beide foto's wordt in een uitsnede rondom het teruggeprojecteerde punt met een interest-operator [3] gezocht naar een punt met een sterk verloop van grijswaar den in meerdere richtingen. Dit punt komt meestal over een met de afbeelding van het te meten hoekpunt. Uit de punten die in beide foto's zijn gevonden, wordt door mid del van een voorwaartse insnijding de 3D-positie van het hoekpunt berekend. Terwijl de operateur de muiscursor slechts in de buurt van een hoekpunt heeft geplaatst, kun nen op deze manier toch de precieze coördinaten van het hoekpunt worden bepaald (fig. 1). Op deze manier kan sneller worden gemeten. In [2] wordt beschreven hoe deze me thode is toegepast op het meten van huizen. Geconcludeerd wordt dat de meetsnelheid hiermee wordt verdub beld en dat de operateur minder snel vermoeid raakt. Net als bij alle andere vormen van semi-automatische karte ring blijft de controle door de opera teur belangrijk. Vooral wanneer meer dere hoekpunten dicht bij elkaar lig gen, kan het voorkomen dat het algo ritme een verkeerd punt selecteert. Fig 2. Meten met slangen. Links: Met een paar punten geeft een operateur het verloop van de weg aan. Na enige iteraties wordt een nauwkeurigere wegbeschrijving verkregen. [10]. 546 Al enkele decennia wordt onderzoek verricht naar het geheel automatisch extraheren van lijnen uit digitale beel den [9] [1]. Wanneer deze technieken worden toegepast op luchtfoto's, blij ken de resultaten vaak zeer teleurstel lend. In het algemeen is het verbeteren van de resultaten vaak meer werk dan het opnieuw verrichten van een geheel handmatige meting. Daarom worden ook voor de extractie van lijnvormige structuren uit luchtfoto's semi-auto matische methoden ontwikkeld. Deze methoden vallen in twee groepen uit een: de zogenaamde slangen en de wegvolgers. Slangen Bij het gebruik van slangen geeft de operateur met enkele punten grofweg het verloop van een weg, wegrand of andere lijnvormige structuur aan (fig. 2, links). In een iteratief proces wordt de vorm van deze polygoon aangepast aan de vorm van de weg. Hierbij wordt een combinatie van twee criteria geoptimaliseerd: punten op de polygoon worden ver schoven naar posities in het beeld met een sterke grijswaardegradiënt of -kromming. Deze posities komen in het algemeen overeen met de rand of het midden van de weg; de gemeten weg dient een relatief glad verloop te hebben. Dit wordt bereikt door voorwaarden op te leg gen aan de krommingen van de po lygoon. Hiermee wordt een realisti scher resultaat verkregen (ftg. 2, rechts). Verdere ontwikkelingen op het gebied van de slangen worden gepresenteerd in [8] en [4]. In het eerste artikel wordt onderzocht hoe het aantal pun ten dat de operateur dient te meten

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1998 | | pagina 20