de wee- en regelgeving, gezocht naar een vereenvoudiging
van de grenslijn zonder teveel afbreuk te doen aan de vast
gelegde uitgangsprincipes van de equidistande. Hierbij
is ervoor gezorgd dat de oppervlakken die zijn ontstaan
tussen de equidistantielijnen en -krommen, en de vereen
voudigde grenslijnen zo goed mogelijk over beide territo
riale zeeën zijn verdeeld (fig. 3). Uiteindelijk zijn het de
punten genummerd als 1 t/m 5 geworden, zoals geschetst
in fig. 6.
Voor het vaststellen van de afbakening van het continentaal
plat diende een verbinding te worden gemaakt tussen het
eindpunt van de territoriale zee-afbakening en een punt op
de eerder overeengekomen continentaal plat-grens tussen
Nederland en Groot-Brittannië. Op deze continentaal
plat-grens werd een tweetal punten berekend:
een punt dat, rekening houdend met het equidistantie-
beginsel, gelijke afstanden heeft tot enerzijds het weste
lijk havenhoofd van de haven van Zeebrugge en ander
zijds tot het meest westelijke punt van de laagwaterlijn
van de Rassen;
een punt dat gelijke afstanden heeft tot enerzijds het wes
telijke havenhoofd van de haven van Zeebrugge en an
derzijds tot het meest westelijke punt van de laagwaterlijn
van het eiland Walcheren.
De concessies die Nederland uiteinde
lijk aan België heeft gedaan in vergelij
king met de ambtelijke overeenkomst
in 1965, bedroegen 331,44 km2 van
het continentaal plat en 54,72 km2
van de territoriale zee. Op 18 decem
ber 1996 zijn de verdragen met België
inzake de afbakening van de territoria
le zee en de afbakening van het conti
nentaal plat ondertekend (gepubli
ceerd in Tractatenblad 1997, no. 14
en 15). Nederland ratificeerde op 24
september 1998, België had de ver
dragen al op 25 augustus 1998 gera
tificeerd. De nieuwe grenzen zijn per
1 januari 1999 van kracht geworden.
The determination ofboimdaries
at sea
The Law of the Sea (LOS) has extremely
evolved in the 20th century. The classi
cal LOS is described in United Nations
Convention Law Of the Sea I, 1958
(UNCLOSI). In UNCLOSIII (1982)
various maritime zones are defined. The
boundaries of these zones are all related
to so-called baselines. Geodesists advise
about the delimitation of boundaries at
sea by performing geodetic computa
tions. In the Netherlands, the Hydro-
graphic Service performs this task. Re
cently, they have assisted the Dutch
Ministry of Foreign Affairs in the deli
mitation of the territorial and continen
tal shelf boundary between Belgium and
the Netherla?ids.
Fig. 6.
De nieuwe grenzen
met België in de
Noordzee.
Het eindpunt van de zijwaartse afbakening van het conti
nentaal plat is berekend op de verbindingslijn tussen de
punten zoals hierboven vermeld en wel zodanig dat dit
eindpunt gelegen is op V4 van de afstand tussen de punten.
Het aldus berekende punt vormt het snijpunt van de grens
lijn tussen de respectievelijk aan Nederland, België en
Groot-Brittannië toevallende delen van het continentaal
plat onder de Noordzee. Uiteindelijk is de continentale
grens tussen Nederland en België gedefinieerd als de groot
cirkel tussen punt 5 en punt 6 (fig. 6). De oude grens uit
1965, ten zuidwesten van de nieuwe grens, staat in fig. 6
aangegeven als een stippellijn.
[1] Soons, A. H. A., Nederland en het
VN-Zeerechtverdrag. Marineblad,
januari 1995.
[2] Somers, E., Inleiding tot het
internationaal zeerecht. Kluwer
Rechtswetenschappen, Antwerpen
1990.
[3] Soons, A. H. A., Zeegrenzen en
zeespiegelrijzing. Kluwer, Deventer
1989.
[4] Gein W. A. van, I. Gillissen, Area
computations of Polygons.
International Hydrographic
Review, maart 1993.
1999-4
GEODES1A
Summary
Literatuur
(Nem.1348)
WALCHEREN
