parkeerstroken afgebeeld. Geen van deze objecten komt in de TOPlO- vector voor. De mutaties in deze ob jecten hebben ieder op zichzelf geen invloed op de TOPlOvector maar kunnen tezamen wel degelijk relevant zijn om gepropageerd te worden naar de TOP 1 Ovector. Geometrische aspecten van wegennetwerken De methode om wegelementen in een wegennetwerk te vinden is gebaseerd op de triangulatie van het totale weg vlak. Triangulatie wordt gebruikt om de hartlijnen (skelet) van de wegen te vinden. De knooppunten in het skelet definiëren de lokaties van de krui- singspunten en de zijden van de drie hoek rond een knooppunt worden ge bruikt om de wegkruisingsvlakken van de wegsegmenten te scheiden. Het constrained Delaunay triangulatie (CDT) algoritme is hier toegepast [10], Een CDT van een verzameling van n punten, tezamen met een verza meling van niet-snijdende lijnsegmen- ten (tussen de gegeven punten), heeft de eigenschap dat alle invoerpunten en lijnsegmenten ook weer in de uitvoer zitten en dat het geheel de unconstrai ned Delaunay triangulatie (UDT) be nadert. Dit betekent dat de omhullen de cirkel van elke driehoek geen ander punt bevat, tenzij dit aan de andere kant van een invoerlijnsegment ligt. In het geval van het wegennetwerk zijn er Fig. 4. Deze twee T- kruisingsvlakken resulteren in twee wegkruisings vlakken en vijf wegvakken. F tg 5. Met driehoeken belegd wegennet werk. Fig. 6. Een ander wegen netwerk. geen losse punten in de invoer en bestaat de verzameling van invoerlijnsegmeiiten uit de kanten van de weg. Het gebruikte algorijme kost orde grootte 0(n log n) tijd, wat asymptotisch optimaal is. Het algoritme is gebaseerd op de principes van twee andere algoritmen. Het eerste al goritme is het UDfj-algoritme van Lee and Schachter [6] en het tweede is het! CDT-algoritme van Chew [1]. Meer details van het algoritme en de implementatie ervan kun nen worden gevonden in [10]. In het algemene geval van een CDT-algoritme is de invoer een graaf G (V; E) waarin V een verzameling van n knooppunten is (zosnel losse punten als de eindpunten van lijnsegmenten) en E een verzameling lijnsegmenten is, de zogenaamde G-zijdén. Twee verschillende soorten zijden komen voor in de ifitvoer van een CDT: G-zijden, reeds aanwezig in de invoer, en D-zijden toegevoegd door het al goritme. Indien de graaf geen G-zijden heeft dan zijn de CDT en de UDT identiek. Het algoritme gebruikt de ver- deel-en-heers strategie. De methode om het skelet van de CDT af te leiden is gebaseerd op Wil schut [15]. In de triangulatie kunnen vier verschillende soorten driehoeken voorkomen. Afhankelijk van het aan tal G-zijden in de driehoek hebben de ze de volgende namen: 0-, 1-, 2- en 3- driehoek. Een 3-driehoek is een uit zondering en komt alleen voor wan neer er in de invoer een los, niet verbonden, wegvlak van driehoekige vorm zit. Een wegkruisingsvlak kan gevonden worden via een driehoek die alleen D-zijden heeft en geen enkele G-zijde, dat is dus een O-driehoek; zie de Jichte driehoeken in de figuren 5 en 6. Een T-kruisingsvlak is een enkele O-driehoek zonder buur O-driehoeken. Een normale kruising (4-wegkruisingsvlak) wordt gedefinieerd; door twee buur O-driehoeken; bijvoor beeld in de wegkrujsingsvlakken middenonder in figuur 6. Een n-wegkruisingsvlak wordt gedefinieerd door (n-2) buur O-driehoeken. De 1-driehoeken zjijn de bouwstenen van de verbindende wegsegmenten; zie; de donkere driehoeken in figuren 5 en 6. Ten slotte, de 2-driehoeken definiëren de einden van het wegennetwerk, de doodlopende wegen. Overigens kan ook een kleine bult in de kant van een wegsegment leiden tot een 2-driehoek en lean daarom worden gezien als een hele korte doodlopendq weg; zie het wegsegment rechtsboven in figuur 6. Een oplossing voor dit 'probleem' is om (virtueel) de 2-driehoeken die kleiner zijn dan een bepaalde drempel waarde en buur zijn van een O-driehoek te verwijderen. In dergelijke gevalleri worden ook de originele O-driehoeken virtuele 1-driehoeken, dat wil zeggen onderdelen van ver bindende wegsegmenten. Verder kan het voorkomen dat 319 GEODESIA 1999-7/8 Constrained Delaunay triangulatie Interpretatie van de driehoeken van het wegennetwerk

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1999 | | pagina 17