sectoren bedient. Veertien medewer kers verrichten er hun geometrische werkzaamheden (landmeters, hydro- grafen, kartografen en GIS-specialis- ten). Voor de nieuwe aanpak werd een GIS-projectteam geformeerd, waarin elke sector is vertegenwoordigd. Het projectteam besloot tot een radicale aanpak: overnemen wat goed en be trouwbaar is en de rest opnieuw op meten en registreren; 83 km water keringen langs de Westerschelde, 150 km langs de Oosterschelde, 7000 km waterlopen en 2257 km wegen heeft het waterschap in beheer en onder houd. De 230 km waterkeringen moesten vrijwel geheel opnieuw wor den opgemeten (in x, y en z) en onder zocht op hun structuur. Dat was me het klusje wel. In anderhalf jaar tijd was het voltooid. De meeste gegevens werden in het terrein verzameld met behulp van tachymetrie en eigen on derzoek. Zeven meetploegen werden de dijken opgejaagd om alles opnieuw te meten. Soms werden dijktaluds opengebroken om te onderzoeken hoe de samenstelling was. En dijklichamen openbreken is heiligschennis bij het waterschap. Maar het heeft er wel toe geleid dat de begininformatie nu com pleet, goed en betrouwbaar is. Daar mee is de nulfase van het GIS-project (het verzamelen van gegevens) afgesloten. De verzamelde gegevens werden orpgewerkt tot vlakobjecten en met be hulp van Are/Info objectgericht gemaakt, waardoor het nu mogelijk is dwarsdoorsneden te genereren van elk stukje dijk. Wat dit betekent, wordt duidelijker als het op een beeld scherm wordt getoond door één van de kartografen. Na wat magische handelingen op het toetsenbord verschijnt de Westkapelse Zeedijk in een mooie groene kleur driedimen sionaal op het scherm. Alle breuklijnen en vlakken zijn goed zichtbaar, je ziet de basaltvakken, de grashellingen en de verharde opritten. Een knik op een onwaarschijnlijke plaats in de basaltglboiing wijst op een fout in de gegevens (of is het een bunkef Je kunt de dijk nu doorsnijden waar je wilt en dat krijgep we te zien. Op een willekeurige plaats wordt de lijn over de dijk getrokken en op het scherm ver schijnt een dwarsprofiel met daarin alle informatie: maten, afstanden en gegevens over de bedekking en de onder grond. Op de afdeling Kartografie is nog meer interessants te bewonderen, zoals waterbeheerkaarten waarop de 7000 km waterlopen zijm aangegeven op een ondergrond van Kadasterkaart, GBKN en de ToplOvector. Op de kamer van dje enige vrouwelijke hydrografe, Sandra Stoel-Schipper, hangen overzichten aan de wand van de 230 km waterkeririgen langs de beide Schelde-oevers en Overzichtskaartje een mooie foto van de peilboot waarmee het waterschap de de Maaswerken. lodingen van de rivierbodem uitvoert. Heel toepasselijk is die boot 'Meermin' gedoopt. Van Goes naar Maastricht We vertrekken in de splinternieuwe ESRI-auto richting Maastricht. De kortste weg gaat via Antwerpen. Een heel eind rijden, maar ondertussen kun je tegenwoordig nog wel wat telefoontjes afwerken. Behalve natuurlijk als je door België rijdt en je nieuwe GSM nog niet goed is ingesteld. De nieuwe auto heeft ook nog geen ESRI-autonavigatie aan boord, dus neemt Bert achter in de auto die functie waar. Wel krijgt Jah Willem op een goed moment op zijn display een melding dat hij dringend wordt aangeraden te gaan tanken. Maar! het display vermeldt nog niet waar het dichtstbijzijnde Fina-station (het bedrijf waar ESRI zaken mee doet) zich bevindt. Erger nog, we zien helemaal geen Projectteamkamer in Maastricht. GEODESIA 2000-1 Nijmegen 's-Hertogenbosch Maastricht

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 2000 | | pagina 29