Partnerprogramma
Nadat wij, de deelnemers van het part-
nerprogramma de opening van het
congres hadden bijgewoond, zijn we
per bus naar Amersfoort gereden. Daar
werden wij in het fraaie Flehitemu-
seum rondgeleid. Wij kregen in het
kort de geschiedenis van de stad te ho
ren. Met behulp van een maquette
konden wij zien hoe de stad in de loop
der tijden is gegroeid. Zoals tegen
woordig ook vaak het geval is, moesten
vroeger oude gebouwen wijken voor
nieuwbouw. Ook het gebouwencom
plex waarin de Mannenzaal is geves
tigd, is jaren geleden grotendeels ge
sloopt. De Mannenzaal was eens een
opvanghuis voor alleenstaande oudere
mannen. Net op tijd kon worden voor
komen dat de zaal en de kapel ge
sloopt werden. In de zomermaanden
wordt de zaal weer bewoond, nu door
vrijwilligers die het dagelijks leven
van toen naspelen. De gids, die 's zo
mers 'vader' is van de zaal, wist op
boeiende wijze ons het harde leven
van toen te beschrijven.
Na de lunch maakten wij een rond
wandeling door de stad. Wij volgden
de loop van de oude stadsmuren en be
wonderden de muurhuizen die al eeu
wen oud zijn. In het licht van de herfst
zon lagen de woningen er fraai bij. De
wandeling voerde ons ook langs de
Onze Lieve Vrouwentoren, een bekend
punt voor landmeetkundigen. De gids
liet ons zien waar het landmeetkundig
middelpunt van Nederland ligt. De
route voerde ons vervolgens naar de waterpoort, vroeger een
zwak punt in de verdediging van de stad. Om te voorkomen
dat de vijand via het water de stad kon binnenvallen, werd
de opening afgesloten. Dit gebeurde door een schuif die
naar beneden gelaten kon worden. Twee raderen die door
menskracht bediend werden, moesten rondgedraaid wor
den. Enkele dames gingen als raddraaiers aan het werk en
het lukte hen de schuif in beweging te krijgen. In de bier
brouwerij de Drie Ringen konden wij proeven van de brou
werskunsten van de beheerster. Wij kregen een flesje bier
mee, al dan niet bestemd voor de partners die de hele dag in
het Congrescentrum op hun manier bezig zijn geweest.
Op donderdag reed een bus vol druk pratende dames naar
Amsterdam. Het weer werkte enorm mee, juist toen wij in
de rondvaartboot stapten begon de zon te schijnen. Onder
het genot van koffie en gebak bracht de rondvaartboot ons
naar werkelijk prachtige plekjes. Dankzij het herfstzonne
tje werden de gevels gehuld in een schitterend licht. Bij het
Waterlooplein aangekomen werden we opgewacht door
stewards die ons naar Holland Experience brachten. Daar
beleefden wij de toeristische attracties van ons land, geze
ten in een vliegtuigstoel en met een 3D-bril op de neus. Wij
werden door elkaar geschud bij een vliegtuiglanding, voel
den de wind in de haren toen we de havens en de zee be
zochten, roken de viskraam en de bloembollenvelden, en
maakten een dijkdoorbraak mee.
Na de Hollandse picknick werden we door een gids naar de
diamantslijperij Gassan Diamonds gebracht. Daar werd ge
demonstreerd hoe de stenen geslepen worden. Ook over de
kwaliteit, kleur en gewicht werd uitleg gegeven. Vervolgens
mochten wij in een afgesloten ruimte onder videobewaking
allerlei sieraden bekijken en aanpassen. Daar werd volop
gebruik van gemaakt. Je hebt tenslotte niet iedere dag de
mogelijkheid om zulke prachtige sieraden van zo dichtbij
te bewonderen. In de tijd die resteerde tot het vertrek van
de bus genoten we van het warme zonnetje en werd er druk
nagepraat. Al met al was het letterlijk en figuurlijk een
schitterende dag.
IS UTRECHT
RS UTRECHT
Bij de afsluiting van het congres droeg de scheidende voorzitter van de Stichting Geodesia, Theo Houterman (linkerfoto), de voor
zittershamer over aan de nieuwe voorzitter, Leen Murre (rechterfoto).
GEODESIA 2001-12
