Met een klein gaatje beginnen Meetproces Enkele weken later, als het boorproces een eind is ge vorderd, leidt Steven de Greef, werkleider bij HSS, me op de hoorplaats tussen meng- en ontmengmachines door naar de meetcabine hoog boven de boor, die onverminderd zijn rondjes draait en nu bezig is boorstuk nummer 126 de grond in te duwen. De kop van de boor is inmiddels al 1100 m ver weg en het boren kost zo veel inspanning en kracht, dat de pijp omhoog komt. Dat mag natuurlijk niet, dus wordt er een zware kraan bijgehaald die de pijp in de houdgreep neemt, zodanig dat deze horizontaal de grond in gaat. In totaal moeten er drie sleuven komen, twee grote voor de leidingen van 800 mm, daartussenin een kleine van 200 mm ten behoeve van de sturingskabels om het water toevoer geheel geautomatiseerd te kunnen laten verlopen. Met die kleine sleuf wordt begonnen. Als die eenmaal klaar is, wordt daar de meetkabel 'doorgeblazen'; die dient vanaf dat moment als stuurkabel voor het graven van de grote sleuven ernaast. Er wordt dan 'parallel' geboord en dat is ook een aparte kunst. Je moet oppassen datje voldoende af stand houdt tussen de boorgaten, want de boor zoekt de weg van de minste weerstand en wil weieens naar het oude gat uitwijken. Dan gaat de retourspoeling (de uitkomende specie) het eerdere boorgat in en dat slibt dan vol. Het boren van die grotere gleuven gaat in fasen. Eerst een klein gaatje, daarna een ruimere die het boorgat vergroot, en tenslotte wordt de buis zo groot gemaakt dat de leiding er, van achter naar voor, kan worden doorgetrokken. Steven Alles bij elkaar een klein fabriekje met o.a. agregator, containers met zand en bentoniet, en mengmachine. De boor in de houdgreep. tekent de stand van de boorkop die de vorm heeft van een lepel. De spuit- mond spuit de vloeistof onder een hoek van 15 graden de grond in en duwt de boorkop vooruit. Als niet wordt geboord en de boor stilstaat, is correctie van de boorrichting mogelijk door de stand van de boorkop bij te stellen. Dat wordt vanaf het stuurbord in het stuurhuis geregeld. Een kompas roos geeft de stand van de boorkop aan. Boring met dubbele stangensysteem - binnenhuis met stuurbare kop en straal bentoniet. Op de achtergrond de stuurcabine. Voor het meet- en stuurproces bij der gelijke boringen heeft HSS Engelse spe cialisten ingehuurd. In het stuurhuis treffen we Simon Kench die de laatste waarnemingen net aan het verwerken is op een laptop. Hij laat zien dat ze nu precies op 1183 m zitten. We moeten naar 1449 m, zegt Simon en legt uit hoe hij dat berekent. Het meetsysteem heet Para Track. Controlemeting Op de meetdraad wordt een spanning van de kleine gezet, die een magnetisch veld opwekt boorstang, waarin rondom die draad. In de boorkop de kop met wordt de sterkte van de weerstand ge- meetsensor. meten. Hieruit kan de afstand van de GEODESIA 2001-3

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 2002 | | pagina 30