Gehannes met jalon en meetband nauwkeuriger waren uitgezet, zodat de zaaimachine steeds terechtkwam in de sporen van de spuitmachine, wat de vraag opriep van de trekkerchauffeurswat heb jij toch voor een toverapparaat? De volgende stap was het monteren van de GPS-ontvanger op de spuitmachine zelf. Bovenin de cabine hangt nu een beeldscherm waarop een kaartje met de te bespuiten kavel zichtbaar is. Een langzaam bewegend kruisje geeft aan waar de spuitmachine zich bevindt. De bestuurder hoeft nu alleen nog maar de indicatoren op zijn dashboard te volgen om precies in het berekende spoor te rijden en op centi- meternauwkeurigheid de spuitmachine zijn werk te laten doen. Aan het eind van de baan is het even extra opletten als de bocht moet worden gemaakt, want draaien met zo'n 27 m breed apparaat achter je en toch weer precies op de volgende strook uitkomen is lastig. Maar het systeem werkt perfect; overlappende bespuitingen worden voorkomen. Er blijkt zo'n 10% minder chemisch middel op de akker te wor den uitgestrooid, wat een financieel en een milieuvoordeel is, zeker als je in aanmerking neemt dat een poosje later een tweede bespuiting nodig is en in de loop van een jaar nog een aantal andere bewerkingen. De boordcomputer onthoudt het berekende tracé en doet zijn werk net zo vaak over als nodig is. Steeds weer dezelfde besparing: kassa Op den duur zal meer informatie aan de computer worden toegevoegd, bijvoorbeeld over de gebruikte spuitmiddelen en de hoeveelheden. De geometrie zal ook worden ge koppeld aan de database met andere gegevens, zodat ook nu al over een GIS wordt nagedacht. De GPS-besturing staat nu alleen op de spuitmachine, maar het zal niet lang meer duren eer ook de zaaimachine met GPS is uitgerust. Daar mee is het nog niet klaar, want na het zaaien moet er wor den gewied. Omdat de 'routeplanner' van de zaaimachine zijn werk doet (en onthoudt), kan nog veel meer voordeel worden behaald: een wiedmachine zou dan hetzelfde spoor kunnen rijden en zelfs al tussen de rijen kunnen schoffelen voordat het onkruid zichtbaar wordt. Daarvoor is welhaast millimeternauwkeurigheid gewenst, anders wordt het zaai goed zelf weggeschoffeld, ofwel het kind met het badwater weggegooid. GPS-gestuurde spuitmachine: met een balk van 27 m. Bestuurders cabine van de spuitmachine. De computer bovenin wijst de weg. Het voordeel van automatisch wieden is erg groot. Handmatig schoffelen is niet meer betaalbaar, zeker als je 1300 ha moet doen, maar je kunt er ook geen mensen meer voor krijgen. Er wordt dus al gauw naar extra bespui ting gegrepen, maar daar is het milieu niet zo gelukkig mee. Een computerge stuurde wiedmachine zou dus erg veel voordelen geven, maar een millimeter nauwkeurigheid is nog niet in zicht. Jeroen fantaseert nog verder. De zaai- rijen liggen nu exact 25 cm uit elkaar, omdat de zaaibalken zo zijn gecon strueerd. Als de bieten in de rijen zelf ook 25 cm uit elkaar kwamen te lig gen, kun je niet alleen tussen de rijen schoffelen, maar ook overdwars. Dan kun je met de machine veel meer on kruid weghalen. En wie problemen heeft met het begrip onkruid mag het ook gewasbegeleidende vegetatie noe men, maar het moet er wel uit. Intussen heeft het 1MAG (Instituut voor Milieu- en Agritechniek) in Wage- ningen een prototype van een schoffel machine ontwikkeld, die de proble men van Jeroen een heel eind heeft op gelost. Ir. Ruud van Zuydam van het IMAG, vandaag ook een dagje op de WP, vertelt hoe dat GPS-gestuurde mechanische wiedapparaat werkt. Het is geen Wout de Scout, maar 'Auto Maatje' gedoopt. Dit apparaat, een soort zeepkist op vier wielen en voort gestuwd door een eenvoudige 11,5 pk benzinemotor, rijdt geheel GPS-ge- stuurd de vooraf berekende route en schoffelt er lustig op los. De Wagenin- gers hebben de nauwkeurigheid van CEODESIA 2002-5

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 2002 | | pagina 30