De rol van partijen en het
Nederlandse notariaat
Conclusie
Literatuur
12677. Dit is het kleine perceel dat ge
legen is voor het busplatform. Het sta
tion (de perrons) lopen in werkelijk
heid door tot op dit perceel (en zelfs
nog verder). De 3D-kaart suggereert
dat de perrons ophouden waar het op
stalrecht van de gemeente eindigt.
Toepassing op case 2
Was er in het geval van Den Haag Cen
traal een scheiding tussen twee lagen,
een niveau 0 (de begane grond) en een
niveau 1, in het geval van ons apparte
mentencomplex is het gecompliceer
der. Dat wordt veroorzaakt doordat we
op de begane grond drie privédelen
aantreffen: het appartement 1 in zijn
geheel, en de trappen naar de apparte
menten 2 en 3. Bovendien vallen de
grenzen van het complex niet samen
met de grenzen van het perceel. Dat
betekent dat niet alleen een horizon
tale splitsing van het perceel nodig is
om de 3D-rechtsobjecten te definiëren,
maar ook een verdeling in het verti
cale vlak. Binnen het kadastrale per
ceel zijn daarom de buitengrenzen van
de individuele appartementen aange
geven. De aldus bereikte visualisatie
wordt getoond in fig. 8. Het zal duide
lijk zijn dat de definitie van een 3D-
rechtsobject in het geval van apparte
menten een minder elegante oplos
sing is, omdat de 2D-grens niet vol
doende is om als basis te dienen. Daar
zal dan ook nog nader onderzoek naar
worden verricht.
Een 3D-kadaster is geen doel op zich.
Het ontwikkelen van een dergelijk sys
teem heeft alleen zin als daar een
maatschappelijk belang mee is ge
moeid. Zo'n belang kan bijvoorbeeld
zijn dat hypotheekverstrekkers be
schikken over een transparant over
zicht van de rechten binnen complexe
situaties. Maar betrokken partijen zijn
niet slechts afnemers van de juridische
3D-informatie. Ze zijn zelf ook verant
woordelijk voor het aanleveren van de
ze gegevens.
Het Kadaster ontleent zijn informatie
over de rechtstoestand voor een be
langrijk deel aan de rechtshandelin
gen tussen partijen die in de vorm van
notariële akten in de openbare regis
ters worden opgenomen. Het is duide
lijk dat de registratie van 3D-situaties door het Kadaster
alleen kan worden geboden als partijen bereid zijn om de
z-informatie in hun akte op te nemen en daarmee bereid
zijn om duidelijke grenzen te stellen aan de uitoefening
van het recht. Het gaat dus niet meer alleen om het om
schrijven van grenzen in de tweede dimensie, zoals in de
huidige praktijk gebeurt bij het gedeeltelijk overdragen of
bezwaren van een perceel, maar oolc in de derde dimensie.
Fig. 8.
Visualisatie van
3D-rechtsobjecten
(appartements
rechten) die zijn
gegenereerd in het
DBMS (links alle
appartementen in
de straat en rechts
het complex van de
casestudie, het
tweede complex van
rechts).
Niet alleen het kadaster moet zich dus losmaken van het
platte vlak, maar ook het notariaat. Wie rechten op een per
ceel in het verticale vlak gaat stapelen, moet in feite ook het
volume waarop die rechten betrekking hebben, zo nauw
keurig mogelijk omschrijven in de vestigingsakte. Men zal
dus aandacht moeten besteden aan de omschrijving van de
rechten door bijvoorbeeld het bijvoegen van kaartmateriaal
(wellicht reeds in de nabije toekomst in digitale vorm).
Wij hopen dat de voorgestelde oplossing voor een 3D-kadas-
ter - waardoor het Nederlands Kadaster een helder ruim
telijk inzicht in de dimensie van zakelijke rechten kan bie
den - notarissen motiveert om reeds nu, voor de invoering
van een dergelijk systeem, hier meer aandacht aan te be
steden.
Hel hoofddoel van elk kadastraal systeem is om een over
zicht te geven van rechten op grond. In dit artikel hebben
we twee gevallen van meervoudig grondgebruik onder
zocht, waardoor we zagen dat de traditionele 2D-benade-
ring beperkingen heeft. Echter, met de introductie van 3D-
rechtsobjecten is het mogelijk 0111 de verticale component
van rechten die geregistreerd worden op 2D-percelen in
zichtelijk te maken. Tot nu toe worden de 3D-rechtsobjec-
ten begrensd door horizontale grensvlakken. De toepassing
van het prototype op andere cases zal uit moeten wijzen
of deze representatie voldoende is. Omdat grenzen van
appartementen niet samenvallen met perceelsgrenzen, is
in het geval van appartementen ook nog nader onderzoek
nodig.
[1] Stoter, J.E., M.A. Salzmann, P.J.M. van Oosterom en
P. van der Molen, Op naar een 3D-kadaster? Registratie van
multi-functioneel ruimtegebruik. Geodesia 2002 no. 3,
p. 88-93.
[2] Stoter, J. E. en P. J. M. van Oosterom, 2D en 3D geo-
informatie in één database: een oplossing voor een 3D-
Kadaster? Geodesia 2002 no. 7/8, p. 288-297.
GEODESIA 2002-12
