bezwaar omdat dat altijd goedkoper is dan zelf bijdragen".
En welke rol zien de heren voor het Kadaster? Smit en Schel-
tes, stellig: "Het Kadaster heeft de zorg voor de rechtszeker
heid. Dat is feitelijk een soort nutsfunctie, en zij zijn dus net
zo'n gewone gebruiker van de topografie als de nutsbedrij
ven. En een relatief kleine gebruiker, met een klein belang,
moet niet ook de rol van eigenaar/producent/beheerder ver
vullen: dat is nou net de structuurfout van het hele LSV.
Een landelijke topografiedatabank hoort dus niet bij het
Kadaster thuis. In de Nederlandse ver
houdingen is zo'n monopolie van to
pografische informatie ook helemaal
niet wenselijk".
Lekke boot, verkeerde koers
In het afgelopen jaar is het LSV bezig
geweest met het opzetten van een
nieuwe bestuurlijke organisatie. "Dat
is een lekke boot, die op een verkeerde
koers ligt", zo zegt Smit, die zich met
deze beeldspraak als Rotterdammer
laat kennen. "De bestaande eigen
domsverhoudingen worden in feite be
stendigd, en er wordt totaal geen reke
ning gehouden met de gewijzigde situ
atie. Het blijft zo pappen en nathou
den, zowel organisatorisch als inhou
delijk. De GBKN zal nooit doorgroeien
naar een echte goede topografische basiskaart als het be
stuur bestaat uit bedrijven voor wie de kosten maatgevend
zijn en die dus altijd een absoluut minimumproduct zullen
nastreven. Daar hebben wij als gemeenten niks aan".
Rol van VNG en het Rijk
Om dat voor elkaar te krijgen, zal met name de VNG een be
langrijke rol moeten spelen. Dat is niet gemakkelijk, want
er is een groot verschil tussen de grote(re) en de kleine(re)
gemeenten; bovendien zal de vereniging veel inspanning
moeten leveren. De VNG zal daarbij nauw moeten samen
werken met de gemeenten zelf, en die gemeenten moeten
zelf ook bereid zijn om veel werk te doen. Anders lukt het
niet. En als je het over topografie als overheidsvoorziening
hebt, dan kom je eigenlijk uit bij een soort authentieke
registratie. "Klopt ook", zegt Smit, "je kunt in overleg wel
standaarden vaststellen, maar het is belangrijk om die dan
ook wettelijk te verankeren. Er is dus ook een rol voor het
Rijk. Of dat het Ministerie van VROM is, dat zich met de
vastgoedinformatie bezighoudt, of het Ministerie van Bin
nenlandse Zaken dat het stelsel van authentieke registra
ties (AR) beheert, moet dan nog helder worden".
Tijdpad
Zo'n traject gaat al gauw een jaar of vijf duren. Wat moet er
in de tussentijd gebeuren? De heren zijn er stellig in: "Je
moet onderscheid maken tussen de structuur en de samen
werking. De laatste moet je natuurlijk zoveel mogelijk be
houden; gooi niet weg wat je al hebt bereikt. De norm-GBKN
is misschien niet helemaal compleet, maar er is tenminste
een landelijke afspraak. Ook nemen
we als TPG graag deel aan het lande
lijke GBKN-loket". Scheltes wil op dit
punt nog graag iets kwijt: "We vinden
het onzin, zoals sommige RSV's lijken
te willen, om op regionaal niveau lo
ketten te gaan inrichten voor de lande
lijke klanten. Dat moetje niet willen.
Diezelfde klanten zitten trouwens in
de besturen van de RSV's, en dat is toch
tegenstrijdig". Het veranderen van de
structuur kost tijd, al moet het niet zo
moeilijk zijn om de bestuursstructuur
van het LSV op korte termijn in de ge
wenste richting aan te passen. "Dan
wordt er in ieder geval tegemoetgeko
men aan het belang en de verantwoor
delijkheid van gemeenten, vooruitlo
pend op een Authentieke Registratie
achtige eindoplossing. Die laatste zal
nog veel overleg vergen, en daar zullen
wij als gemeenten ook veel aan moe
ten bijdragen".
Slot
Waarom neemt de TPG, met zo'n dui
delijke visie, eigenlijk niet gewoon
deel aan het LSV? "Als we min of
meer op één lijn zouden hebben ge
zeten, dan was dat logisch geweest",
aldus Smit. "Maar onze visies staan
vrijwel haaks op elkaar, en dan is het
niet zinvol om te proberen een gemid
delde te vinden". Omdat TPG geen juri
dische status heeft, kan de groep de
nieuwe landelijke samenwerkings
overeenkomst sowieso niet tekenen.
Beide heren: "Er is hierover veel onrust
bij gemeenten, vele hebben hier pro
blemen mee. Eigenlijk zou het teke-
GEODESIA 2003-2
