Uil do toe
Jammer,
jammer, jammer
fel
Svenxiiew "Ëie£e*t,
Misschien herinnert u zich
mijn vorige column nog. On
der het kopje 'Wakker wor
den' heb ik wat bespiegelingen gewijd
aan de schaarste aan aankomende
studenten Geodesie. Geïnspireerd
door het interview met professor
Wakker (Geodesia 2002 no. 10), dat
zich wellicht ook nog bij u op het net
vlies bevindt. Hij gaf in dat interview
zijn gedachten over de toekomst van
de afdeling Geodesie. En ik gaf in de
column de mijne. Uiteraard wat luch
tiger van samenstelling, en als volgt
samengevat: "Afdeling, verlaat de pol
der en sluit je aan bij de rest van de
wereld".
Achterhaald! O, wat is die column
achterhaald! Een paar weken later al
hoorde ik dat de afdeling zou worden
opgeheven, de vakgebieden verdeeld
over andere studierichtingen. Ook
een manier om de polder te verlaten!
Hoe heb ik mijn thema zo actueel
kunnen kiezen? Het hing wellicht in
de lucht, dit besluit. Jammer, jam
mer, jammer...
Ik betreur het dat de afdeling wordt
opgeheven. Onze kersverse dochter
Emma Bente, zeven weken nu en alles
goed met moeder en kind, zal ik niet
meer richting Thijsseweg zien gaan.
Lijkt ze op haar moeder, dan kan ze
alleen nog via een omweg bij de land
meetkunde terecht. En hoe anders
zullen haar Delftse jaren dan zijn...
Ik zie haar al zitten, in zo'n grote col
legezaal, met twee- of driehonderd
eerstejaars. Meest van het mannelijk
geslacht natuurlijk. Zou de ware er
voor haar tussen zitten? Delft is een
rijke bron van potentiële verloofdes,
zo mijmer ik wat voor me heen. Even
doorzetten, wiskunde in het pakket,
en op naar een technische universi
teit! Iedere meid op haar toekomst
voorbereid. Als je het goed doet, heb
je zo een high potential te pakken.
Maar ja, ik heb mijn kans voorbij la
ten gaan en werk nu bij het Kadaster.
Niks mis mee trouwens, geen misver
stand hierover. Maar een heel andere
route naar het geluk.
Laat ik het wagen om nog een stapje
verder te gaan. Ik zag ons namelijk al
staan op het bordes van paleis Huis
ten Bosch. Want, weet u nog, die me
vrouw Claire Coombs, die in België
vrij gevestigd landmeter is? Die Claire
die is getrouwd met prins Laurent? De
prins die onder Belgen als 'prins
Woef door het leven gaat? De Belgi
sche versie van 'prins Pils' zullen we
maar zeggen. Opeens leek dat me wel
wat voor onze Emma. Peuter, kleuter,
landmeter, prinses, daar zit een
mooie opbouw in. Landmeetkunde
een uitstekende vooropleiding voor
een koninklijke connectie.
Mijn geestesoog verhuist ons kind dus
van de collegezaal naar het bordes.
Naast haar droomprins. Kroonprins?
Droomprinses? Ook dat hoort tegen
woordig tot de mogelijkheden. Maar
wie van tweeën draagt dan De Jurk?
En... maar... U merkt het al, beste le
zer, hier werd het tijd om mijn fanta
sie een halt toe te roepen. Er zou im
mers niets van kunnen komen? Geen
geodesie, dus geen prinses. Ik daalde
af van mijn roze wolk en kwam weer
terug op aarde.
"Even slikken", zegt daar de ene prof.
"We zijn er beduusd van", zegt de an
der. "Enige uitleg is op zijn plaats", zo
begint het artikel van docent Frank
Kenselaar (Geodesia 2003 no. 2). He
ren, heren, wat een afstandelijkheid!
Is er geen krachtterm over uw lippen
gekomen? Opheffing van de afdeling,
zo'n besluit is toch wel goed voor enig
geween en wat tandengeknars? "Stu
deren in een sterfhuis" staat als kop
in de krant. Is er bij u en de uwen
geen droom, zelfs geen dagdroom ver
loren gegaan? Ik ga er maar van uit
dat u uw emoties binnenskamers
hebt gehouden.
Vanuit de beroepspraktijk wordt ook
al nuchter gekeken naar dit besluit.
Daar verandert er minder dan je op
het eerste gezicht zou denken. Bedrij
ven en diensten namen toch al langer
vogels van velerlei pluimage in
dienst. Bij het Kadaster bijvoorbeeld
zijn de laatste jaren maar enkele trai-
nee-pleklcen door geodeten ingevuld.
En veel geodetisch afgestudeerden ko
men buiten het geodetisch werkveld
terecht. Het zal zich in de praktijk dus
allemaal wel regelen. Laten we ons
daar maar niet al te veel zorgen om
maken. En met de loopbaan van Em
ma komt het ook wel terecht!
GEODESIA 2003-5
