dlinden?
hydrografen worden geënterd: kapitein-luitenant ter zee
J.C. Appelman (hoofd van het bureau plannen, projecten en
opnemingen) en de commandant van de Snellius, Luitenant
ter zee le klas J. Schaap. Beiden konden de optimistische
juichtoon van de schout-bij-nacht volmondig (vanwege het
buffet?) onderschrijven en zijn met de nieuwe aanwinst
enorm in hun sas, niet alleen vanwege de afmetingen (ruim
tachtig meter lang en dertien meter breed), de mooie vorm
en de snelheid van 12,5 mijl per uur, maar vooral ook dooi
de geavanceerde apparatuur waarmee de hydrografische
opnamen zullen worden verricht. Met name langs de Neder
landse kust en het 'continale plat', maar ook regelmatig ver
weg, onder andere in het Caribische gebied. In het Neder
landse kustgebied zullen de opnamen in volledige samen
werking met Rijkswaterstaat worden uitgevoerd en vooral
zijn gericht op het in kaart brengen van de steeds in bewe
ging zijnde zeebodem. Uit de opnamen die de Snellius doet,
worden zeekaarten vervaardigd en ook andere hydrografi
sche publicaties, zoals gegevens over stromingen en getij-
denvoorspellingen. Soms moeten metingen worden ver-
Petje af voor het
fraaie nieuwe schip.
richt voor het exact vaststellen van
de grens van het Nederlands (grond)-
gebied, de zogenaamde twaalf-mijls
zone, bijvoorbeeld bij visvangstover
tredingen of drugssmokkel.
Omdat steeds zwaardere eisen worden
gesteld aan de eindresultaten, wordt
voortdurend gestreefd naar het berei
ken van de hoogste nauwkeurigheid
in x, y en z, en daarvoor heb je ge
avanceerde instrumenten nodig zoals
lodingsapparatuur, een modern mul-
tibeamsysteem en een nauwkeurig
boven- en onderwater GPS-navigatie-
systeem. Ook is veel samenwerking
met opnamediensten van andere lan
den noodzakelijk en worden de eigen
hydrogafen regelmatig, vaak in het
buitenland, bijgeschoold.
De beide hydrografen/zeeofficieren
zien enigszins ongeduldig uit naar het
moment dat de nieuwe Snellius, met
de ongeveer dertien man sterke be
manning, waaronder zes hydrografen,
het zeegat uit zal varen. Maar dan is
het wel 2004 geworden.
En Geodesia (of de opvolger daarvan)
wordt bij voorbaat uitgenodigd voor
een praktijkervaring ter zee. Waarvan
akte.
O-
Voor de keuze van een nieuwe GPS-
ontvanger werden door een tiental
Kadastermedewerkers testmetingen
uitgevoerd in Beekbergen. Een basis
schoolklas, op weg naar het gym
nastieklokaal, naderde het groepje
mannen met hun futuristisch ogen
de apparatuur. Natuurlijk kwam de
onvermijdelijke vraag: wat bent u
aan het doen mijnheer? De begelei
dende onderwijzer opperde het idee
eerst eens te vertellen wat de kinderen er zelf van dach
ten. Vliegende schotels, zonnecellen, satellieten en ande
re fantasierijke mogelijkheden werden geopperd. Maar
wat zijn jullie nu echt aan het doen,
vroeg de onderwijzer tenslotte. De
snel als meest deskundig naar voren
geschoven Kadastermedewerker be
sloot zijn antwoord didactisch ver
antwoord in te leiden en begon: vroe
ger liepen we met roodwitte stokken
en nu met deze. Waarna de klas in
koor riep: oh, blinden! U begrijpt dat
de rest van de uitleg in de algemene
hilariteit verloren ging.
(joop van Buren,
uit: personeelsblad Kadaster)
GEODESIA 2OO3-II
