verwondering
Stichting Geodesia
zoveel goede dingen, in drieën te delen
was. Of de trits inwinning-bewerking-
presentatie dan wel bestemming-in-
richting-beheer je nu meer aansprak,
bij het afstuderen koos de meerderheid
ook voor de derde weg. Tussen fysisch-
mathematische en planologische rich
ting door vond de landmeter zijn eigen
pad. Het boegbeeld, of vlaggenschip zo
u wilt, van de Geodesie, het gebouw
aan de Thijsseweg, gaat ondanks de
overmatige fundering (dat is smullen
voor het Nederlands Meetinstituut),
ten onder. De kapitein heeft bij het ver
laten van het schip, de studenten die
nog wilden aanmonsteren, aangeraden
een andere weg te zoeken; het aanwij
zen van passende studierichtingen, zo
als Geodesie of Geo-informatie, bij de
Hogeschool van Utrecht als een moge
lijke bron van kennis, werd verzuimd.
Niet zeewaardig genoeg, misschien?
De hal van het
Geodesiegebouw
aan de Thijsseweg
in aanbouw 3 975.
Het is zesendertig graden in de schaduw als ik het
elektronisch bericht van de hoofdredacteur van Geo
desia lees. Of ik in maximaal vijftienhonderd woor
den mijn gedachten of gevoel bij de overgang van Geodesia
naar GIN wil weergeven? In een eerder telefonisch contact
had ik me al laten strikken, dus deze weersomstandigheden
vormen geen excuus. Bovendien, de hittegolf zal ook wel
weer voorbijgaan, hoewel de vakantiehulpen bij de nieuws
media (afstudeerrichting milieu?) ons anders willen doen
geloven. Vroeger spraken we nog van komkommertijd.
Tegenwoordig lijkt het wel of alle capabele journalisten
met de VUT zijn, voordat het niet meer mag van hun over-
betaalde bazen.
Mijn gedachten gaan nu uit naar die arme medewerkers bij
de onderafdeling of (sub-)faculteit der Geodesie, die waar
schijnlijk al aan het inpakken zijn voor de verhuizing eind
augustus. De helft naar Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek,
de andere helft naar het oude gebouw van Industrieel Ont
werpen of (voorheen) Chemische Technologie, en de restjes
naar Civiele Techniek. Een vreemde verdeling, ik had hem
toch liever anders gezien. Wat in de academische wandelgan
gen de 'lagere geodesie' heette, was nodig voor het ontwerp,
de inrichting en het beheer van ons hoofdzakelijk tweedi
mensionale ruimtegebruik. Dat is toch meer dan een restje?
De ploeg aardverdelers verlaat de polder, zelf verdeeld in
geodeten en geo-informatici (de spellingscontrole sugge
reert: ego-informatici). En ik maar leren dat geodesie, zoals
Inmiddels is de temperatuur weer naar
een aanvaardbare hoogte gedaald. Mijn
gevoel van treurnis ook, maar toch
minder. Het blijft een verweesd gevoel
om een diploma van een niet (meer) be
staande studie aan de muur te hebben.
Je wordt zelf haast een museumstuk.
En nu verdwijnt het tijdschrift ook
nog! Bij het opgaan van het Nederlands
Geodetisch Tijdschrift (NGT) in het vak
blad Geodesia en het accepteren van de
voorzitter van de Stichting NGL als lid
van de Nederlandse Vereniging voor
Geodesie (NVG), hoewel hij niet in Delft
had gestudeerd, kon ik me in 1980 alles
voorstellen. Het tijdschrift ging NGT
Geodesia heten en de NVG schaarde
zich onder de landmeetkundige koe
pel. Het verschil tussen Hogere Techni
sche School en Technische Hogeschool
was in het buitenland toch niet uit te
leggen. De NVG claimde overigens die
contacten. Benieuwd wie nu in de
internationale gremia gaan zitten.
Wat mij echter nog steeds bezighoudt,
is de vraag hoe het toch mogelijk is dat
wij (geodeten) niet in staat zijn geble
ken ons vakgebied en de naam daar
van beter in beeld te brengen of op de
GEODESIA 2003-12
