Samen sterk
Van Geodesia naar GIN
GEOtMÜ
direct mee aan de slag. Het nieuwe tijdschrift en studie
dagen bieden prima mogelijkheden om hier met het werk
veld over te communiceren en discussiëren. Zo komt GIN
tussen de oren.
Een andere, politieke parallel
Ik ben opgegroeid in een calvinistisch, anti-revolutionaire
omgeving, en herinner me de reacties van mijn vader toen
het verzuilde Nederland op zijn retour raakte. KVP, ARP en
CHU gingen over het CDA nadenken. Het einde van de alou
de mannenbroeders met hun idealen. Moesten de anti-revo
lutionaire helden als Zijlstra en Biesheuvel nu onderge
schikt worden aan die bourgondische katholieken, die dui
delijk de grootste partij waren in de fusie?
Dit is meteen een waarschuwing aan
de Geodesia-bestuurders, -vertegen
woordigers en -leden/lezers. De KVP
gaf destijds aan Piet Steenkamp op
dracht om als kwartiermaker te fun
geren en alle plooien glad te strijken,
een taak die de Stichting Geodesia
bij Wint Eirners heeft neergelegd. En ook hij is erin geslaagd
de fusie werkelijk tot stand te brengen. Want daarvoor dient
het verleden: 0111 mooie verhalen over te vertellen en vooral
0111 van te leren. Het CDA raakte na de fusie en de periodes
Van Agt en Lubbers in verval. Jarenlang bleven bloedgroepen
discussies de nieuwe partij parten spelen, maar zelfs dat ging
over. En zie: nu is het CDA de grootste partij van Nederland,
Stichting
wat we ook van de visie vinden. En niet
alleen door de trendsettende Harry Pot
ter, maar ook als reactie op 'paars en
Pim'. Met dat soort reacties heb je soms
ook te maken.
Tenslotte
Ik ben benieuwd wanneer er binnen
GIN een Balkenende opstaat en eigen
lijk ook wie dat zou moeten zijn. Of
hij/zij een geometrist of geo-infonnant
is. Of hij/zij nog in Delft heeft gestu
deerd en ooit van Snellius of de HTW
heeft gehoord. En of dat wat uitmaakt.
De wereld blijft veranderen, en mee-
veranderen is voorwaarde om te over
leven. Als je daarbij een beeld op de
toekomst hebt, keuzes maakt en dyna
miek aan de dag legt, heb je een goede
kans dat het gelukje toelacht.
Ik dank de Stichting en het tijd
schrift Geodesia voor alles wat zij
ons werkveld in de afgelopen de
cennia hebben geboden. En voor
het plezier wat ik er zelf aan heb beleefd.
Voorbij Geodesia wens ik GIN veel wijs
heid, actie en succes toe. Dan gaan de
trendsetters je vanzelf omarmen.
Het dorpje Dijkzicht lag er vredig bij. De rivier, die
voorbij haar oevers stroomde, straalde rust uit. Het
dorp was niet groot. De mensen kenden elkaar niet
alleen van naam, nee ze waren prima op de hoogte van alles
wat zich afspeelde in de huizen. Ze waren bereid om de hel
pende hand te bieden als dat nodig was. Het leven speelde
zich dan ook voornamelijk in en rond Dijkzicht af. Natuur
lijk was er een sterk ontwikkeld verenigingsleven. Meneer
De Wit was voorzitter van de plaatselijke voetbalclub
'Samen Sterk'. Die avond zat hij, samen met het bestuur
druk te vergaderen. Niet alleen meneer De Wit was nauw
betrokken bij het wel en wee van de voetbalclub. Nee, het
hele dorp had zijn hart eraan verpand. Ze hadden wel vijf
elftallen, waarvan er één zelfs een dameselftal was. Het ver
enigingsgebouw was eenvoudig, maar knus. Alle activitei
ten, zoals het maaien van gras, de bezetting van de kantine,
het onderhouden van de velden, ja zelfs het uitwassen van
de shirtjes werd geheel vrijwillig door de dorpsgenoten ter
hand genomen. Meneer De Wit was dan ook trots op 'zijn
club'. Het was alsof het zijn kind was. De dorpelingen wa
ren bereid alles voor meneer De Wit te doen. Hij was im-
mers een man van de wereld. Hij had
een belangrijke functie en soms sliep
hij zelfs in een hotel.
Ook deze avond was men één en al oor
voor meneer De Wit. Op de agenda
stond het punt 'verlichting voetbal
veld'. Meneer De Wit had een betoog
van een half uur gehouden. Het kwam
erop neer dat, wilde je een beetje voet
balclub zijn, verlichting op het veld
een 'must' was. De kosten waren ech
ter aanzienlijk en meneer De Wit stel
de dan ook voor om met de grotere
voetbalclub uit het naburige dorp te
fuseren. Vrijwel alle bestuursleden,
die natuurlijk nog vele andere taken
hadden, waren niet erg enthousiast.
Het was toch altijd goed gegaan? Het
hele dorp was erbij betrokken en ze
stonden al jaren als één van de beste
teams bekend. Maar meneer De Wit
klonk zo overtuigend. Ze zouden 'pro
fessioneler' worden en zelfs het woord
shirtreclame viel. Het werd erg laat die
Dick van de Velde.
GEODESIA 2003-12
